zondag 20 juli 2008

Zondag

Toen ik klein was (en voor velen met mij waarschijnlijk) vaak de meest lastige dag van de week.
Het weekend was pas op dreef en toch alweer bijna afgelopen.
Bij regen saai.
Bij mooi weer mochten we niet lang buiten want 's anderendaags was er school.
Verplichte familienummertjes waren meestal ook op deze 7de dag,...

Bij ons is zondag tegenwoordig Wandeldag. Voor Vrucht van mijn Lendenen II er was was het de dag waarop we gingen zwemmen...
Ik kon pas zwemmen toen ik 12was, de schuld van een sadistische zwemleraar die alle 6-jarigen die nog niet konden zwemmen apart liet staan en ze dan 1 voor 1 het zwembad insmeet...(Pedagogisch verantwoord? I think not!)

Nu, da's waarschijnlijk ook waarom ik nooit echt graag gezwommen heb,ik tel de zwembaden aan vakantiehuisjes niet mee, da's voor ieder kind pure Pret.
Maar zeggen dat ik er op zondagochtend graag voor uit bed kwam is fel overdreven. Nu, na de middag gingen we meestal ook nog wandelen. Eender waar.

Maar nu VvmLII 2 er is vraagt alles een beetje meer organisatie... Zwemmen heb ik even afgeschaft wegens : water te koud maar de wandelingen blijven wel doorgaan. Zelfs de kleinste stapt al af en toe enkele meters mee, dapper ah handje. Halthoudend bij iedere oneffendheid ih wegdek, ieder losliggend steentje en elke grasspriet dienen wel van dicht te worden bekeken, bestudeerd en als ze snel genoeg is (of wij te traag) geproefd...

Maar ik hou wel van onze zondagen... Hopelijk denken mijn kinderen er later anders over dan wat ik over mijn zondagen toen denk...

1 opmerking:

elke zei

terzijde: geproefd...
Ik vrees dat zondagen nu nog niet saai zijn maar het ooit zullen worden. Ook voor hen.