is zondag jarig.
En dit jaar, in tegenstelling tot alle andere jaren, heb ik ook een CADEAU waarover ik zeker weet dat ze er blij mee zal zijn, zo blij dat ik daar nu al blij van wordt.
Want mijn ma is er eentje uit de duizend, en dat ik dit met jullie deel maar niet tegen haar durf te zeggen is gewoon mijn West-Vlaamse inborst. Helaas...
Vandaag heb ik mezelf dus even uit de zon gesleept en ben ik naar de sportwinkel gereden.
Mijn ma gaat namelijk elke andere donderdag fietsen (tijdens de zomer) of wandelen (in de winter) met vier of vijf vriendinnen.
Sex and the City door de boerinnebond eigenlijk. (Waarvoor mijn ma ondertussen routes uitsteekt, go mama!)
Ze wou een fietscomputertje, zo'n ding om te weten hoe snel je rijd en hoe ver je al bent, nothing too fancy, zo is ze niet, maar toch. Nu, handig voor mij dacht ik, zusterlief ging het ding ophalen en ik ging mijn deel storten. Bleken die dingen binnen haar budget te vallen en daar stond ik dan, nu al woensdag, zondag nr ginder en ik had weer es niets. Of toch niet hetgeen wat ze wilde, zelfs geen aandeeltje erin...
Na een kleine paniekaanval besloten om een chique k-way te gaan halen, meer een vest eigenlijk, t'is uit superzacht water en wind afstotend materiaal gemaakt en lichtblauw (haar favoriete kleur). Kan ze op al haar fietstochtjes meenemen en ook voor de wandelingen zal het wel van pas komen. En ik ben trots op mezelf, omdat ik weet dat ik een cadeau heb waar ze superblij mee zal zijn...
Dat het maar snel zondag is,...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten