It was the first of Z.eptember...

Het Vierde Leerjaar, begint ze Morgen.

Ik heb gisteravond zelf haar boeken gekaft. Het waren er niet zoveel en ik zag het wel zitten. En omdat 'goesting' bij mij altijd al meer dan de helft van het werk is...

En aangezien dat klusje al geklaard was konden we deze ochtend naar zee, genieten van het Mooie Weer. Het stond geschreven en gedrukt dat dat dit weekend zo zou zijn want t'is het weekend van Waregem Koerse, 10min. bij mijn Heimat vandaan en bij dit evenement (én hun kermis én de braderie) is het A L T I J D mooi weer...

En net als alle mama's (en ook wat papa's, misschien, denk ik) heb ik toch wel wat kriebels. Traditiegetrouw (de mijne, de mijne) verlof genomen. Om haar uit te zwaaien en dan te zitten wachten tot ze 's middags thuiskomt, om te luisteren,naar hoe het was/is/zal zijn...






En dan komt de gedachte dat volgend jaar ook kindje nr. 2 al nr school moet. Wat al akelig dichtbij is, niemand maakt mij nog wijs dat een schooljaar lang duurt, die tijd vliegt altijd voorbij, Mega-Mindy-Turbojet-Gewijs...
En eigenlijk vind ik die gedachte nu al benauwend...

Oh boy...

Auf Wiedersehen!

Het was zaaaaaaaaaaaaaaaalig.

Tegen half 7 in de auto en onderweg!
Op het einde van de straat de autostrade op en ongeveer 3uur later waren we ter plaatse, gewoon autostrade af...

Vrij vlot het park binnengeraakt! En daar was er belachelijk weinig volk! (Een duitslandlievende collega wist me vandaag te vertellen dat de duitse mensen al terug nr school zijn...)

Nergens moeten wachten dus, alles op ons gemak kunnen bekijken en ten volle kunnen genieten van het hele park! Z. heeft zich fantastisch geamuseerd.

Het enige waar ze echt niet op wou was hun nieuwe attractie...en dat lag meer aan de bombastische muziek dan aan de attractie op zich, want ze houdt wel van snel, ondersteboven en lekker luid gillen!

Gelukkig werd ze daar gered door de man-met-de-meetstok, 'Zu klein!!'

En verder, geen woorden maar filmkes van you tube... Een kleine selectie uit...



Maar hierop wou ze dan wel ... ;-)

En ja, ook wij zaten op die eerste rij...

Germans, here we come!

Vanavond was er 'kindjeswissel'.

Pak en zak gemaakt voor kindje nr.2, kindje nr.2 samen met de bagage in de auto geladen en onder begeleiding van haar gesnurk nr oma gereden. Een heel uur lang heeft ze het volgehouden, zrzrzrzrzrz...

Raar hoor, om zo gewoon tijdens de week bij mijn ouders te zijn, gebeurd zelden.

Kindje nr. 1 terug meegebracht van bij oma, alle speelgoed dat in de loop van de vakantie naar ginder meegesleurd was incluis; zij is namelijk al een paar keer op en af gegaan, tussen persoonlijke verloven en op-kamp-weken door.
Kindje nr. 1 was niet zo gelukkig, omdat ze niet weet waarom zij terug meemoet nr huis terwijl zuslief naar oma mag...

Thuisgekomen kindlief nr bed gedirigeerd - om half 9,onder begeleiding van gefronsd voorhoofd, pruilende lippen, bozen blikken, gezucht én als toemaatje Hangende Schouders...

En daarna...

Rugzakken opgediept, k-way's geplooid, broodjes gesmeerd, koekjes geselecteerd, fruit gealuminiumfomeerd en papieren zakdoekjes gezocht...

Vanavond moest nr. 1 namelijk met de kippen op stok omdat we morgen, voor haar verjaardag, hiernaartoe gaan...

1 September

Vandaag de boeken opgehaald van de oudste, om te (laten) kaften (door Vriendlief).

Ze zit helaas bij de juf waar ze ook al bijzat ih tweede leerjaar. We hadden die juf niet zo graag. En dat moest ik haar dan melden, telefonisch, en ik kon het ook niet uitstellen, want ze had me doen beloven dat ik zou bellen als ik nieuws had, en ze is al 9-mét-tijdsbesef...

Ook al slechte commentaar gehoord over de andere twee juffen (er zijn 3 4de leerjaren...) dus haar laten veranderen van klas doe ik ook niet graag.
Misschien komen we dan wel van de regen in de drup, en dat heb ik ook liever niet.

En misschien valt het allemaal beter mee dan twee jaar geleden, misschien is de juf nu al een beetje veranderd, of ligt het 4de leerjaar haar beter. (hopelijk hopelijk hopelijk hopelijk hopelijk hopelijk hopelijk). Tot zover een zorgeloze aanloop nr 1 september.

Klote.

lettertjes en zo...

Blogthings - What Your Driving Says About You

You are generally an easy going, laid back person. However, you can't help but feel a little jealous and competitive sometimes!

da's juust!

You tend to go by what you feel - not by the facts at hand. As a result, you tend to make a lot of uninformed decisions.

dees is er ook recht op!

You'd like to think you're a fair person, but you occasionally think you deserve a special kind of justice.

euhhhhhhhhhhhhhh, wrong!

You are a calm, peaceful person. You realize that arguments are only temporary, and you try to give people the benefit of the doubt.

Hm, dat eerste niet echt en voor dat laatste moet ik bewust moeite doen...

You have mixed feelings about authority figures. You understand their place, but you believe their power needs to be in check.

Volleeeeeeeeeeeeeeeeeeedig mee eens!



You are focused but also a bit scatterbrained. Distractions can get you in trouble.

Check!

You are a very responsible and conscientious person. You often consider the feelings and needs of others.

Check!

Your ego is a healthy size. You don't think you're more important than anyone else.

Da's ook juust!

Baby R.

Is eigenlijk geen baby meer.

Ze is een mini-mensje geworden met een eigen willetje, eigen ideeën, haar eigen wensen, haar eigen eigenheid en haar eigen manieren om haar willetje en haar ideeën te uiten.

Baby-tijd is afgelopen. Vriendlief wil helaas geen nr. 3.



Ze is ondertussen 19maand en alweer een boel dagen.

En dat heb ik vanavond zichtbaar gemaakt in de keuken. Terwijl vriendlief was gaan luisteren nr een uitleg over iets waar u binnen enkele dagen meer over hoort heb ik mezelf nuttig gemaakt en de baby-heid, of het gebrek daaraan, in onze keuken opgeruimd...

Weg Sterilisatorapparaat der Flessen, Spenen, Fopspenen en af en toe de Lepels.
Weg doosje met spenen.
Weg doosje met babyvorkjes en lepels.
Weg potje om het water in het steriliseerapparaat te doen.
Weg glazen flessen.
Weg kleine slabbetjes.
Weg baby-heid...




Gelijk onze medicijnkast uitgekuist en daar plaats gemaakt voor haar bekertjes-met-anti-lek-tuit, de grote slabbetjes en de spenen voor de plastieken flessen die niet meer gesteriliseerd zullen worden.

Bye bye baby...

She's back

Better then ever.

Tegen kwart voor 5 kwamen ze het stationsplein opgewandeld, ze begon te babbelen, tegen 5u zaten we, bagage incluis, in de auto, en ze babbelde. Tegen kwart na 5 had ze haar zusje vast en ze babbelde. Tegen half 6 stond ik tot aan m'n enkels in de vuile was en ze babbelde nog steeds!

I love her!

Shiny Happy Me!

dag mama en papa en R. en Duvel

hoi

hoe gaat het met jullie? met mij gaat alles goed en hoe haat HET met zus en Duvel?

ik mis jullie heel erg! we hebben een heel vuil spel gespeeld. we hadden elk een emmer met ons kleur der in. (groen) en toen spoten we vulkanus groen. en ik ben heel tevreden met dit KAMP

xxxxx

dankje Voor HET Kaartje

Zaag

er was geen weer
werk was niet leuk
lunch was niet lekker
de ochtend te lang
de middag te kort
mijn bureau te warm
de fabriek te koud
EN HET IS AL WOENSDAG EN IK HEB NOG NIETS VAN Z GEHOORD!

Einde Discussie

Ik: Ik vraag me af wat Z. nu aan het doen is.

Hij: zich amuseren...

Boodschap van Algemeen Nut

Deze link
brengt u bij het begin van mijn eerste internet-aankoop. Nu ik erover nadenk was het eigenlijk ook de enige.

Ik heb een tijdje de verzending van het bedrijf waar ik nu werk bemand (een dikke twee jaar eigenlijk) en daar is mijn liefde voor vrachtwagens gegroeid.
Niet zomaar voor vrachtwagens hoor, neen, voor het design van de zeilen surtout!

Het zal wel weer iets met mijn liefde voor lettertjes te maken hebben hoor maar is het u nog nooit opgevallen welke pareltjes soms rondrijden.
Oké, het zijn niet allemaal prijsbeesten maar ik vind de nieuwste zeilen van de Delhaize trucks wel wat hebben...



Maar die link dus...
Die gaat over tassen. Die gemaakt zijn van zeilen, van trucks...
De riemen zijn gemaakt van binnenbanden, van fietsen.
en de systemen om de riem korter en langer te maken zijn gordelsluitingen, uit trucks.

En via hun site kan je zelfs een bepaald type tas zelf 'maken'. Je kiest gewoon uit een selectie zeilen die zij aanbieden! Niet goedkoop, maar je hebt wel iets unieks!

Fantastisch toch! Proberen maar!

Harry Potter

Z. vertrok eergisteren op kamp met de CM, kamp met als thema bovengenoemde.

Z. die op CM-kamp vertrekt vind ik niet zo erg.
Z. die op CM-kamp vertrekt nadat ze net een hele week bij oma is geweest vind ik al wat minder.
Het feit dat ik Z. maar een uurtje zag na thuiskomst en de volgende ochtend een uurtje voor vertrek gaat me eventjes niet af.

Ik probeer te vertrouwen op mijn kennis van haar uitgebreide sociale vaardigheden, haar groot-helpend-hart en haar babbelwatermond en dan probeer ik mezelf ervan te overtuigen dat ze zich rot amuseert. Wat ook bevestigd word door vriendlief, die de bui waarschijnlijk al voelt hangen...

En dat ik haar om diezelfde redenen af en toe achter het behang wil plakken doet niets af van het feit dat ik wil dat het eigenlijk al vrijdag-eind-van-het-kampdag is... *zucht*

15 augustus

Wonderwel scheen de zon en was het w a r m. (na vier dagen van ronduit rechtdoor stormweer)

En ik was daar wél heel gelukkig om.

Vriendlief had nl. samen met een vriendtal vrienden een fietstocht + BBQ ineengebokst.
Hij heeft een heel uitgebreide vrienden/kennissenkring. Mensen van alle slag, een (vr)olijke bende die mekaar niet elke week zien (daarvoor zijn ze te talrijk) maar elk jaar word er wel dergelijk 'evenement' georganiseerd en dan zijn ze allemaal wel paraat (mensen op vakantie worden natuuuuuuuuuurlijk ge-excuseerd).
Net als gisteren dus.

Wij waren er 's morgens al blij om wat voorbereidingen te treffen en tafels en stoelen klaar te zetten (ik was ingelijfd als werkpaardje) en waren daardoor natuurlijk wat laat om te vertrekken maar rond half 3 toch nog met een tiental vrienden vertrokken voor een tochtje van 20km.
(Er was erook ene van 40km maar wegens het late vertrek uur hebben we daarvan afgezien).

Chapeau trouwens aan degenen die de route hadden uitgestippeld, het was écht fijn fietsen!

Rond half 7 terug op de BBQ-site, na twee fijne tussenstops/terrasbezoeken.
Allemaal samen gegeten onder begeleiding van kinderen-op-een-springkasteel-geluiden (met dank aan ING) en daarna tot even na middernacht gebabbeld, gedronken, gelachen.

Merci gasten, het was een fijne hemelvaart!

Identiteitscrisis

Vanmiddag een man met een paars-wit vest op een een blauw-zwarte brommer gezien...

Z.

- We zijn naar hier verhuisd in de zomer dat ze 5 werd. Mijn Z. en ik trokken bij vriendlief in... Bijna een week woonde ze in de speelkamer, daarna was het ok.

- Vier dagen nadat ze de 3de kleuterklas hier begonnen was had ze een Vriendje.

- Binnen een drietal weken begint ze hier het 4de leerjaar (de bovenbouw, zoals ze het zelf placht te noemen) en het vriendje is er nog steeds. Even blond als zij donker is, even schuchter als zij extravert, even klein als zij groot.

- Tijdens de vakantie zien ze mekaar niet, ze Mailen

- Morgen komt ze naar huis, na een hele week logeren bij oma en opa (het is te ver om haar elke dag nr huis te halen, helaas)

- Overmorgen, vertrekt ze op kamp, om 8u 's morgens. Wat betekend dat ik haar maar 1 avondje zal zien (zucht).

- Op een kamp waar ze niemand kent, of toch niet dat ze weet. Ikke: klein moederhart; Zij: ik zal wel nieuwe vriendjes maken. En dat zal ze, dat weet ik, zo is ze.

Go Z.!

Studio Peking

Terwijl het buiten stortregende ademloos gekeken naar:

- de compilatie van de prestaties van de mannelijke chinese turners!
- de Togolese kanoër die van puur geluk zijn roeispaan brak en triomfantelijk zijn bronzen medaille eerde!
- Phelps, die meer vis lijkt dan man, met een stierenek,
Minotaurus-piscis!
- het kleine zingende Chinese meisje met scheve tanden, dat de wereld verbaasde met haar zuivere klanken, terwijl wij op tv een mooi chinees meisje, zonder scheve tanden zagen playbacken, en bewonderden.
- het vuurwerkwonder onderuitgehaald werd en we weer es ingehaald werden door computers, het is niet wat het leek. Magritte was een groot man!
- de synchroon duikende chinese meisjes, ongenaakbaar op hun hoge toren!
- de botsing tussen Peter Pieters en de man op de fiets

Bravo!

Geluk

...schuilt in een klein hoekje. En ik ga hier niet weer uitwijden over mijn liefde voor lezen...



Het stond gewoon in de rij met alle andere boeken.
Het was de rug van de kaft die me aantrok.
Het was het reliëf wat me de eerste bladzijden deed bekijken.
Het waren de foto's die me deden twijfelen.
Het waren de foto's die het me deden terugplaatsen.
Het was het dieprood dat me op m'n stappen deed terugkeren.

Mijn instinct volgen heeft me weer es een pareltje bezorgd.

Pg. 20 is subliem.
Het papier is perfect.
Het lettertype is prima gekozen!

Het is een waargebeurd verhaal, over een dagboek.
De waarheid is dat ik altijd al wel zo'n écht dagboek heb willen hebben, er verschillende keren aan begonnen ben maar het triviale was vroeger nooit boeiend genoeg om over te schrijven.
Dit is waarschijnlijk het dichtste wat ik ooit van een dagboek zal hebben. Tenzij dat ik ooit het Perfecte boek vind (=high maintenance...).
Maar ik heb wél altijd geschreven. Toen ik ver weg was, toen ik in de miserie zat, toen ik ah scheiden was, toen ik alleen was, toen vriendlief ziek was, en nu, deze blog. Alleen heeft deze geen sleuteltje, en is ze iets meer interactief.

Maar voorlopig heb ik nog niet het perfecte boek, en is dit wel leuk, en ik hou wel van een publiek, aard van het beestje...

Deze gaat trouwens op de aanrader lijst, wie het wil, mag het komen halen!

de Bib

Zoals eerder vermeld ben ik een leesbeest, horentjes, een lange staart, de hele reutemeteut...

Gisteren dankzij dochterlief 2 boeken op de kop kunnen tikken voor respectievelijk elk 1Euro. Er was nl. 'markt' in onze bib. Dan ruimen ze oude boeken op en verkopen ze tegen een prijsje om ...? Een groepsuitstap te kunnen maken, nieuwe planten aan te schaffen, hun kleerkasten aan te vullen. Stiekem hoop ik dan dat gewoon gezellig nr de boekenwinkel zullen trekken om nieuwe boeken te kopen, LIEFST boeken die ik NOG NIET heb! (ik weet het , ik ben high-maintenance...)

En zoals u zich kan voorstellen verkopen ze daar niet hun laatste aanwinsten.
Nee, ze verkopen boeken waarin de speurders zich nog bedienen van vergrootglazen ipv vingerafdrukkenzoekstof en ik nog geschreven word als 'ich'... Atlassen waarin Tjechoslovakije nog 1 land is en de ijsberen nog niet bedreigt zijn.

Maar als je goed genoeg zoekt vind je boeken die de moeite waard zijn (persoonlijk); tussen alle vergeelde exemplaren zaten de geschreven, originele én betere versies van 'Hell's Kitchen' en 'Devil's Advocate'. Geen hoogstandjes maar ideale boeken voor ah strand (don't mind the sand), voor die momenten dat je wil lezen maar niet direct weet welk boek én dergelijke kan ik eindeloos herlezen.

Koopje gedaan dus!
...
Naast een eerder vreemde ontdekking.

Voor niet meer dan een halve euro kan je ook jeugdboeken kopen. Ik probeer mijn oudste al heel lang warm te maken voor lezen. (wat maar deels lukt maar allé, ik heb nog een tweede die zelfs nu al wél geïnteresseerd lijkt in boeken, na een tijdje meer om op ze te kauwen dan om ze te bekijken, maar toch...)

Mijn moederinstinct besloot dus om ook es door die stapel te zoeken, in de hoop daar een pareltje te vinden. En ik vond pareltjes, ik vond prachtige boeken, ik vond niet minder dan 3 (lees=drie) boeken die op de zolder in 2plastiek zakken én een toegeplakte doos liggen te wachten tot dochterlief oud genoeg is om ze te lezen. DRIE! Ik voelde me op slag niet meer '28 maar innerlijk 19'! Ik was even gewoon 28 en teleurgesteld.

Ze verkopen de boeken die ik verslonden heb, zoals een dierbare vriend me ter herinnering bracht: ik zat binnen in de zetel te lezen terwijl het buiten 25°C was én ik eigenlijk moest spelen met vriendjes!
Mijn eerste reactie was ze te redden, ik ging ze kopen, allemaal. Ik ben gestopt met boeken-zoeken en naar buiten gegaan, ademen.

Geen conclusies dit keer. Volgende keer bij het bibbezoek es informeren op basis van welke criteria de kinderboeken verkocht worden...

Olympische Lichamen

Tijdens een gestolen uur Olympische Spelen gekeken...

1 van m'n favoriete onderdelen gezien; de Mannen op/de Toestellen (ringen, rekstok, het paard, de grond...)
Het is een van m'n favoriete onderdelen omdat ik de souplesse en het gemak waarmee ze alles uitvoeren zo bewonder. En weer heel wat fraais gezien,...



Helaas ook wat mindere momenten, de Koreanen gingen allemaal ah twijfelen ad rekstok nadat 1 van hun ploegmaten tot 2keer toe onzacht en op het verkeerde moment op de mat landde, ik moest helaas ook aan m'n vorige postje denken.

En wat bij al die heren opvalt is het fantastische mooie lichaam. De gespierde benen en armen en dan vooral hun fantastisch ontwikkelde borstkas. De V-vorm naar hun heupen toe, de mooi afgelijnde spieren, hoe ze hun schouders rollen voor ze aan hun oefeningen beginnen, subliem soms!





Geef toe, het moeten niet altijd 'voetballende' vrouwen in 'badpak' zijn... ;-)


En voor de geïnteresseerde meerwaardezoekers...

Chinese turnpoppetjes

Ze hangen allebei met de armen getrekt aan een balk, kleine gezichtjes worden grimassen, de pijn en het verbijten. Kleine chinese turnpoppetjes. Zelden zo hard in de tv willen kruipen om iemand te helpen.

L U C

Ik werk 'op een bureau', gelijk mijn ouders het zeggen.

En ik heb een F A N T A S T I S C H E baas. Allé, rechtstreekse chef dan, niet de GROTE baas. Maar toch.

Hij kwam er na mij, met tromgeroffel.

Na wat heen en weer gezonden te zijn tussen verschillende afdelingen, na een zwangerschap en weer wat heen en weer geschuif kwam ik bij HEM terecht.

Niet écht met mijn goesting, en dat had hij direct door (niet écht moeilijk als iemand zit te snotteren) en hij sprak me er ook direct over aan.

Daarna hebben we 1 keer een gesprek gehad over wat IK WOU en HOE IK HET ZAG en paste hij gewoon mijn takenpakket daaraan aan. Allé, ik weet dat ik doe wat hij wil dat ik doe maar hij verpakt alles op zo'n manier dat het overeenkomt met hoe ik graag werk.
Ik ben een heel zelfstandig iemand, niet echt een teamplayer en ik kom daar ook voor uit.

Hij heeft me echter van in het begin van onze samenwerking een soort van vertrouwen gegeven, legt alles met engelengeduld uit, is altijd vriendelijk en haalt het beste in me boven.

Hij is echt, met verve, de beste chef die ik ooit gehad heb.

Helaas, hij heeft, door omstandigheden, keuzes moeten maken, en hij gaat binnen een maandje weg, andere oorden opzoeken.

Tijdens het verlof, tijdens zijn reis naar China, heeft hij voor ons allemaal gelukspoppetjes gekocht, zomaar, met de boodschap 'omdat het geluk zou brengen'. Zeg nu zelf, zo'n man is toch goud waard.

Ik zou graag hebben dat hij zich bedenkt, dat weet hij, en ik blijf het hem regelmatig vragen, denk dat hij dat ook wel weet. Meestal schertsend, met serieuze ondertoon. Maar ik begrijp zijn beslissing, en de redens daarvoor, mede omdat ik de aanleiding ook begrijp.

In elk geval heb ik nog een maand om van hem te leren, niet lang genoeg maar toch. Hij heeft me een mooie kans gegeven en me gestimuleerd om deze met beide handen te grijpen; die kans aangepast aan wie ik ben en me daar steeds in geholpen.

En daar ben ik héél dankbaar voor.
En eigenlijk moet dit postje er pas zijn half september, maar het kwam vanavond. Vandaar...

Dinsdag 05-08-08

- Vannacht om 4u mijn vriend 3X wakker gemaakt met de melding dat ik het koud had en hij als extra dekentje mocht fungeren.
Ter verduidelijking, ikzelf was niet wakker en hij houdt er niet van als dekentje te fungeren.

- Rond half 5 ben ik écht wakker geworden, van de kou...
- Rond half 7 terug ingedommeld.
- Kwart vr 7: wekker
- Half 8: op't werk
- 10u: doodmoe en dat voor de rest van de dag
- 16u: de jacht op de Sjakosj, die ik in een ander (afgesloten) bureau vergeten was; gelukkig hadden ze bij de personeelsdienst een reservesleutel, anders kon ik de nachtploeg gezelschap houden...
- 16:30: nr huis!
- 17u: toertje doen met de kinderen; we zijn werken ah uitvoeren en ze zitten al twee dagen binnen omdat vriendlief geen tijd heeft om met hen buiten te gaan; zijn fout niet!

- 17:45: vriendlief nr Colruyt (morgenmiddag hebben we gasten, hij kookt, ik brand dingen aan); rommel van vriendlief opstofzuigen (in de veranda; niet in de keuken)

- 18:20: VvmL II boterhammen voeren + in pyama steken onder begeleiding van Bumba (nood breekt wet) + ondertussen afwassen
- 19u: baby naar bed

- 19:15: nr Eurobody, in de veronderstelling dat ik er nog openstaande beurten had. 'Wat is... ' hoor ik u denken...
U ligt helemaal in een minî-sauna, onder twee lampen die ze ook gebruiken om kleine biggetjes mee warm te houden en u traint u buik;bil; dij-en andere spieren.
- 19:45: ik kom tot de constatie dat ik géén openstaande beurten meer heb en dat de uitbaatster in kwestie verondersteld dat ik terugkom (ik deed/doe het écht niet graag - ideaal om cm kwijt te geraken; dat wel) én dat ik 130euro wil betalen om daar én zweet achter te laten én me niet te amuseren... I think not! (dat ga ik haar dit weekend ook vertellen; even moed samenrapen... stofzuigerzak checken...)

- 19:50: thuis
- 20:00: iets meer dan dertig vierkante meter veranda dweilen, vrij vertaald: vecht tegen een fijn laagje plakkerig rood stof.
- 21:15: afwas afdrogen
- 21:30: boterhammeke eten

- 21:45: douchen; thermostaatknop zo snel mogelijk nr iets meer dan 40°C gedraaid en niet gezongen

- 22u: zuigflessen afgewassen en gesteriliseerd.
- 22:30: in zetel; blogs lezen - vriendlief ook nog steeds bezig.

Slaap zacht, lieve kinderen, snaveltjes dicht en oogjes toe...
X

Voor hen

Toen ik het voor de eerste keer hoorde moest ik aan 2van mijn beste vrienden denken (ze zijn met 3in totaal).

Al eerder kregen ze elk een speciaal bericht, en nu, mét muziek!

Voor zij die mij leerden bloggen, en nog vééééééééééééééél meer!

Ionesque

The Architect's Home In The Ravine

Favoriete schilderijen...

de schreeuw - Edvard Munch

Was ik van onder de indruk toen ik op m'n 17de in m'n esthetica-boek ah bladeren was.
Jammer dat we zo'n oersaaie leerkracht hadden, ik zou er nu geld voor geven om meer te weten over welke stijlen welke namen hebben en waar het eigenlijk allemaal vandaag komt.
'Dinge zoals bij de dinges' is een beetje onduidelijk als je het aan iemand wil uitleggen.




Magritte,
voor degenen die mij kennen is het klaar als pompwater;

Niets is wat het lijkt...

Soms wou ik...

... dat ik onze poes was...

Vandaag werd ze 9...

't Werd dit jaar een combi-feestje met 2nichtjes bij mijn zus thuis. Zij hebben zo'n party-tent en we hebben onze centjes samengelegd om voor iedereen taart, versnaperingen en broodjes te kopen. Kwestie dat iedereen op zijn gemak zat en wijzelf ook niet constant moesten rondlopen. 't Is echt een gezellige dag geworden.

En op zo'n dag zijn voor mijn oudste maar een paar dingen belangrijk. Eigenlijk begon het al in de loop van deze week. Elke dag stak ze haar hoofd praktisch in de brievenbus om te kijken of ze al kaartjes kreeg, vroeg ze zich af of er 1 liedje zou gezongen worden voor de 3jarigen of als er voor elke jarige iets gezongen zou worden (het werd het 2de); of ze haar taart wel zou lusten, of iedereen er wel zou zijn, en natuurlijk; De Kers Op De Taart; De Cadeautjes...


En ze kreeg (hou u vast!):

Van Papa: een Little Pet Shop pluche mét code om in hun private internet-wereld toe te treden...
Van Mama: 10 Kiekeboe-strips (gespaard via Het Laatste Nieuws - de taalfinesses snapt ze nog niet maar t'is een kneden... met dank aan Elke...)

Van Oma & Opa: een Polly Pocket-vliegtuig en een blikken doos met 500 stickers in

Van Tantie & Nonkel Jo: 1 pak zelf in te kleuren window-stickers; 1 pak schilderen-op-nummer; Glitter Girls Disco Danser-boek; Griezelleuke Verhalen-verhalenboek; Kleedpoppen-boek; verfspatset; set boekjes en potloden; armband met bedeltjes; pakje Huis Anubis zelfklevende blaadjes.

Van Vincent (broer van mijn schoonbroer): fantastisch mooie teddybeer

Van Melanie (zus van mijn schoonbroer): mooie wandklok van Huis Anubis

Van zijn ouders: fantastisch mooie badhanddoek

Ze werd dus schandelijk verwend. Mijn zus spant daarin de kroon. Nu, de meeste dingen haalt ze in Zeeman e.d. doorheen het jaar en ze verdedigt zich altijd met het argument dat ze ook haar Doopmeter is maar toch...
Ik vond het van haar schoonfamilie wel fantastisch dat ze allemaal voor haar ook een cadeautje gekocht hadden. Ze waren qua familie in de meerderheid. Mijn eigen broer kon er vandaag niet bijzijn dus eigenlijk waren enkel mijn ouders, mijn zus en mezelf aanwezig.

En wat mij vooral sterk opviel dit jaar is dat de cadeautjes heel erg afgestemd zijn op haar karakter, wat volgens mij maar kan wanneer kinderen ouder worden.

Wij gaan met haar nog naar Fantasialand, dus de cadeautjes die wij haar gaven waren meer voor de vorm en eigenlijk was het ene ook iets wat ik liggen had 'voor een gelegenheid'.
Maar ze is een meisje dat graag knutselt (de vele doe-dingen); graag leest (de boeken), een écht meisje-meisje (de pluches, disco boeken en Polly Pocket), én een Huis Anubis superfan...
Vorig jaar had ze van ons zo'n box gekregen voor onder de kerstboom en van de vader van mijn vriend heeft ze er dit jaar nog eentje gekregen... Ze heeft ook al zo'n boek en heeft voor haar rapport van oma (haar allerbeste vriendin) een etui van dat programma gekregen.

Weet niet of jullie het kennen; het is een fantastisch programma voor gasten van zo'n leeftijd; spannend; over vriendschapsbanden (of net niet) en hoe met dergelijke om te gaan. Door de week probeer ik de tv een beetje aan banden te leggen en da's dan het programma waar ze wel mag naar kijken.

Jullie hadden haar vandaag moeten zien glunderen... Goud waard!
Wij kopen zelden cadeautjes gewoon door het jaar en zo'n dag is natuurlijk fantastisch voor haar. Volgende week is ze nog gewoon thuis met vriendlief en ik weet zeker dat ze nog tijd tekort zal hebben om alles haar onverdeelde aandacht te geven...Wou dat ik erbij kon zijn, maar 's avonds zal ik ook wel es meevliegen met haar Polly Pocket-vliegtuig (mét ingebouwde catwalk, dressing en kapsalon volgens de verpakking...- Vrouwen!!!)...

Gelukkige Verjaardag Z.!

Het einde van...

Mijn drie weken verlof...

Vandaag was het de laatste dag, helaas. Drie weken onafgebroken kunnen genieten van mijn twee dametjes, ons huis en de tuin.
En ik heb me rot geamuseerd. Nog es bewezen dat je niet écht 'op reis' moet om te kunnen genieten. Op de eerste week na werden alle huishoudelijke activiteiten op 'minder actief' gezet, er werd gestofzuigd ipv gedweild, geplooid in plaats van gestreken en enkel 's avonds werd er opgeruimd. Z A L I G.

Er is nu dus een einde aan gekomen. Vriendlief is nog een week thuis dus het vakantiegevoel zal nog wel een beetje blijven sluimeren...
De echte full-speed zal toch maar bereikt worden wanneer in september de oudste terug naar school moet.

Ondertussen nog een beetje meegenieten met 'haar' vakantiegevoel...