Het einde van...

Mijn drie weken verlof...

Vandaag was het de laatste dag, helaas. Drie weken onafgebroken kunnen genieten van mijn twee dametjes, ons huis en de tuin.
En ik heb me rot geamuseerd. Nog es bewezen dat je niet écht 'op reis' moet om te kunnen genieten. Op de eerste week na werden alle huishoudelijke activiteiten op 'minder actief' gezet, er werd gestofzuigd ipv gedweild, geplooid in plaats van gestreken en enkel 's avonds werd er opgeruimd. Z A L I G.

Er is nu dus een einde aan gekomen. Vriendlief is nog een week thuis dus het vakantiegevoel zal nog wel een beetje blijven sluimeren...
De echte full-speed zal toch maar bereikt worden wanneer in september de oudste terug naar school moet.

Ondertussen nog een beetje meegenieten met 'haar' vakantiegevoel...

Verbouwingen...

Voor wie hem nog niet doorheeft, wij blijven dit jaar gewoon thuis. Thuis als in niet op vakantie. En da's niet omdat we zo gehecht zijn aan ons lapje grond (alhoewel) maar gewoon omdat ik enkele maanden geleden van vriendlief volgende keuze kreeg:
Ofwel steken we dubbel glas ofwel gaan we op reis.

Zoals Elke Verstandige Vrouw nam ik keuze 1; gewoon omdat ik ook wist dat vriendlief het project 'dubbel glas' al een tijdje op zijn 'to do asap' heeft staan en waarschijnlijk tonnen argumenten achter de hand had mocht ik toch voor optie 2 gegaan zijn. Een beetje zoals 'we live in a free world', maar toch niet echt.

Nu, aangezien mijn kleinste spruit in de namiddag nog heel erg nood heeft aan enkele uurtjes rust is het eigenlijk niet zo'n opoffering. Anders waren we zowiezo zeer aan onze verblijfplaats gebonden geweest, en hoezeer ik ook hou van zon en zwembad; enkele dagen is ruim voldoende, ik zie graag iets van waar ik ben...

Project 'dubbel glas' persoonlijk in gang gezet door een voor te stellen nr een opendeurweekend te gaan; een contactbericht in te vullen via een website en ook schoonvader deed zijn duid in het zakje met een 'contact'.

Alle heren zijn 1 voor 1 langsgekomen om alles op te nemen.

Als eerste hadden we 'de gladde verkoper'.

U kent het wel, de 'golden boy met Colgate smile'. Werkt trouwens ook bij de firma waarvan we vermoedden dat ze de duurtste was en dat is bij het ontvangen vd offerte ook duidelijk geworden...
Prince Charming komt nog niet tot aan de enkels van deze gast...; en ik moet toegeven, hij kon zijn verkooppraatjes mooi verpakken.
Ik heb het niet echt op 'plastieken gasten' (zoals ik die kerels placht te noemen) en die starten bij mij dan ook al een trede lager op de 'te vertrouwen' trap dan anderen. Maar hij haalde werkelijk alles uit de kast. Lief tegen de kinderen, charmant tegen mij, drinkebroers met vriendlief.

Als tweede hadden we de 'no nonsense verkoper';

Zo'n mannen die zelf overtuigd zijn dat ze een goed product verkopen en dat zonder woorden ook overbrengen op de klant. Arriveerde niet in een driedelig maatpak en sprak (net als ik trouwens) zijn g's uit als h's (en omgekeerd), sch- als sk en had een heel doordringende 'e'. Fantastische vent.
Verkocht geen zever, maakte meteen duidelijk dat hij geen toneel verkocht of wou krijgen en was straight to the point, my kind of guy als het over dergelijke dingen gaat.

Ik ben een no-nonsense mens, zaken zijn zaken en je hoeft niet mijn beste vriend te zijn omdat je me iets wil verkopen...

En daarna kwam een verkoper die in de straat een firma blijkt te hebben...
Ik kende het niet, dat was het grote probleem niet.

Vriendlief had dit keer de 'rondleiding' op zich genomen en bij het tonen van het raam van de oudste was die mens er toch in geslaagd om haar rolluik h e l e m a a l in de bak te trekken. Dat wil zeggen dat de dingetjes die er aan de buitenkant aan bevestigd zijn om dit TEGEN te gaan er gewoon los afgekraakt waren...
Goeie indruk; GEEN...

Nu, van alle heren hun offertes ontvangen.
Verkoper nr. 1 had de moeite genomen deze zelf te komen brengen en toelichten, zat waarschijnlijk al in de prijs...
Verkoper twee heeft alles net gemaild, met ruimte voor aanpassingen.
Van verkoper 3 kreeg ik gisteren twee blaadjes in de bus, handgeschreven copies,...
Mens schrijft even schoon als een dokter, kan je het je voorstellen... I was not impressed nor amused...

Er werden nog geen beslissingen genomen, wel al over gediscussieerd...

Vriendlief wil 3, wegens goedkoper. Maar ik heb er geen vertrouwen in. Ik zou graag gaan voor nr. 2, hopende dat achter het gordijn effectief staat wat ik denk dat ik zal krijgen...

Wordt vervolgd...

Zon Zee en Zuchten

Ik ben met mijn spruiten naar zee geweest. Nooit Meer (let op de hoofdletters).
Allé,toch niet zonder mede-compagnon.

En nee, al wie mij kent zal u beamen dat ik moeiteloos meerdere kinderen in het gareel houdt, ik heb alle ogengedraai al gehad...
Maar mijn twee dametjes vallen helaas in totaal verschillende leeftijdscategorieën.

Nr. 1 is bijna 9...
'Bijna' zoals in 'wat gaan jullie kopen voor mijn verjaardag', 'waarom heb ik nog geen kaartjes gekregen, het is toch al minder dan 1 maand', 'zullen ze ook voor mij zingen (t'is dit jaar een combi-feestje met 2nichtjes), 'welke taart krijg ik'...
Nr. 2 is anderhalf...
Anderhalf zoals in 'als ik geen patatjes meer wil, smeer ik ze in mijn haar, en als je het dan nog niet doorhebt, gooi ik ze op de grond'...

Het vertrek verliep nochtans prima! Tijdens het middagslaapje van nr.2 alles al in de auto geladen; terwijl ik zo min mogelijk meegenomen had. Een grote en een kleine handdoek, pamper en verversgrief, water voor beide en De Strandspeeltjes...

Vlot de weg gevonden (jaja!),vlot kunnen parkeren (héél erg jaja!) en daarna vrij vlot ah strand geraakt.

En daar begon het. Nr 1 ging direct richting water. Omdat iemand bij alle spullen moet blijven kon ik niet mee. Maar probeer maar es op iemand in de zee te letten terwijl je tegelijkertijd op je peuter moet passen.
Een peuter op een strand is een ramp. De eerste 10minuten heeft ze zich idd ontfermt over de strandspeeltjes, maar daarna was de interesse over.
Gelukkig kwam de oudste even uit zee zodat ik met de kleinste zelf even kon pootjebaden.
Daarna wilde ze a b s o l u u t niet meer gewoon op het strand zitten, neenee, de juffer wou in zee. Ik ten einde raad mijn uitrusting iets dichter richting waterkant verhuist en in het water met de kleinste terwijl ik tussendoor ook probeerde de oudste in de gaten te houden.

De woorden 'in het water tot aan je poep' willen voor een 9-jarige het volgende zeggen; ik ga zo diep het water in dat er rond mij nog maar enkele volwassenen zwemmen, vervolgens duik ik lustig onder water en zwem nog een beetje verder...
Ik zweer het, ze zat zover dat ik de bolhoeden en de one-size-fits-all-winkels al kon ruiken!!!

Met de regelmaat van de klok de kleinste uit het water moeten plukken, ik zweer het dat ik nooit meer smalend zal doen over mensen met een kindje aan een leidtuigje!!

Ze schelen gewoon teveel in leeftijd om tegelijk in de gaten te houden, ik ben teruggekeerd met een doodvermoeide 9-jarige en de kleinste had de laatste reservepamper aan en enkel een truitje, tijdens haar exploten was ze gewoon het water ingelopen TOT AAN HAAR KNIEEN en doodleuk gaan zitten... Toen ze voor de zoveelste keer wegliep ben ik gewoon achter haar aangewandeld, ze liep gewoon recht de zee zonder omkijken of aarzelen met bovenstaande als resultaat...

Morgen dus niet meer. We worden verwacht op een BBQ en daar ga ik gewoon lekker vroeg naartoe, naar't schijnt staat er een ploeterbad...Voor de mama's
En al wie goesting heeft, ge moogt u aanmelden met een 'kind van keuze' opgeven om in de gaten te houden. Tabé