U weet het al, mijn liefde voor letterjes in een welbepaalde volgorde, woorden in het algemeen...
Ik hou ook van woordenboeken, heb er momenteel geentje maar vind het enorm geestig om woorden op te zoeken en te bekijken wat Mr Van Dale van mijn spelling vindt en hoe hij er zelf over denkt.
Hét officiële Van Dale Woord van het Jaar 2010 is...:
gedoogregering
(minderheidsregering die voor besluitvorming op bepaalde beleidsterreinen gesteund wordt door een gedoogpartij, d.w.z. een partij die niet tot de regering behoort, maar een gedoogakkoord met de coalitiepartijen heeft gesloten, syn.: gedoogkabinet)
Beetje saai hé. Ik had persoonlijk voor 'omfloerst' gekozen, gewoon omdat zelfs de volgorde van de lettertjes al voor een deel de betekenis weergeeft, vind ik, persoonlijk...En omdat ik het een warm woord vind, als u dat kunt begrijpen...
Mijn woord van het jaar 2010 dus...
Hoera!
woensdag 29 december 2010
dinsdag 21 december 2010
Ons Z.
Het herfst-verlof rapport van ons Z. was niet echt schitterend te noemen.
Daarom werd collectief besloten door mezelf dat ik de huiswerkplanning voor de rest van het trimester zou maken. Soms werd me dat in dank afgenomen, even vaak was het een extra bron van frustratie voor een soms al (?) puberende (???) dochter die af en toe (iek) van de ene boze bui naar de andere lijkt te zeilen. Onze voorzichtige pogingen tot bijsturen (opvoeden?) ten spijt...
Enfin, vaak ging het goed, en slim dat ik weer ben, ik win gegarandeerd elke quiz voor -12-jarigen, gegarandeerd! Ik hielp bij frans, wiskunde, leerde dat zelfs de geschiedenis kan worden herschreven (de benaming van de tijden dan toch) in WERO (jaja) en kan weer als de beste werken met een atlas (niet dat ik dat verleerd was maar toch).
Enfin, we zagen de resutaten gestaag verbeteren, met af en toe nog es een uitschieter (in de verkeerde richting, maar toch).
Er moest best wel veel geleerd worden (vond ik), maar gelukkig werden de meeste opdrachten schoon op tijd doorgegeven. Enfin, dit weekend was het dan zover, GEEN HUISWERK, aankondiging dat de proefwerken gedaan zijn en dat enkel nog knutselen, de mis, de zangles enzovoort volgen.
Gisteren ging ik mijn spruiten ophalen bij de opvang (waar ze door mijn verandering van werk nog maar minimaal hoeven te verblijven) en kwam het; 'ik heb mijn punten mee'. Allé, ik hield mijn hart vast. Degene die ze vanbuiten kon debiteren waren natuurlijk schitterend, dus ik vond dat een beetje verdachte. Gewoon, omdat ik een rotkarater heb...
Maar thuis, bij het bekijken van alle proefjes, bleek mijn vrees ongegrond. Geenenkele ramp meer te bespeuren, alles goed tot zeer goed. Een pak van mijn hart. Want voor mij is het de bevestiging dat ze het kan, gewoon, zonder er een wonderkind van maken of dat van haar te verwachten. En dat ze misschien gewoon wat positieve aandacht nodig had, wat begeleiding en hulp, grote les voor mij, die ik mezelf goed ga inprenten, naast al mijn andere heropgefriste vaardigheden...
En nu maar hopen dat dat rapportje zelf ook meevalt, want ik weet niet in hoeverre de slechtere punten van het herfstrapportje nog meetellen. Maar toch, ergens is ze voor mij alweer een bank vooruit geschoven. Want haar 'goed gedrag' leek samen met haar 'goede punten' achtergebleven bij haar vorige leeftijd. En misschien lag het ook allemaal wel een beetje aan mij en heb ik een heel schoon voornemen voor 2011. Voor mijn beide meisjes aangepaste aandacht... Wat peisde...?
Daarom werd collectief besloten door mezelf dat ik de huiswerkplanning voor de rest van het trimester zou maken. Soms werd me dat in dank afgenomen, even vaak was het een extra bron van frustratie voor een soms al (?) puberende (???) dochter die af en toe (iek) van de ene boze bui naar de andere lijkt te zeilen. Onze voorzichtige pogingen tot bijsturen (opvoeden?) ten spijt...
Enfin, vaak ging het goed, en slim dat ik weer ben, ik win gegarandeerd elke quiz voor -12-jarigen, gegarandeerd! Ik hielp bij frans, wiskunde, leerde dat zelfs de geschiedenis kan worden herschreven (de benaming van de tijden dan toch) in WERO (jaja) en kan weer als de beste werken met een atlas (niet dat ik dat verleerd was maar toch).
Enfin, we zagen de resutaten gestaag verbeteren, met af en toe nog es een uitschieter (in de verkeerde richting, maar toch).
Er moest best wel veel geleerd worden (vond ik), maar gelukkig werden de meeste opdrachten schoon op tijd doorgegeven. Enfin, dit weekend was het dan zover, GEEN HUISWERK, aankondiging dat de proefwerken gedaan zijn en dat enkel nog knutselen, de mis, de zangles enzovoort volgen.
Gisteren ging ik mijn spruiten ophalen bij de opvang (waar ze door mijn verandering van werk nog maar minimaal hoeven te verblijven) en kwam het; 'ik heb mijn punten mee'. Allé, ik hield mijn hart vast. Degene die ze vanbuiten kon debiteren waren natuurlijk schitterend, dus ik vond dat een beetje verdachte. Gewoon, omdat ik een rotkarater heb...
Maar thuis, bij het bekijken van alle proefjes, bleek mijn vrees ongegrond. Geenenkele ramp meer te bespeuren, alles goed tot zeer goed. Een pak van mijn hart. Want voor mij is het de bevestiging dat ze het kan, gewoon, zonder er een wonderkind van maken of dat van haar te verwachten. En dat ze misschien gewoon wat positieve aandacht nodig had, wat begeleiding en hulp, grote les voor mij, die ik mezelf goed ga inprenten, naast al mijn andere heropgefriste vaardigheden...
En nu maar hopen dat dat rapportje zelf ook meevalt, want ik weet niet in hoeverre de slechtere punten van het herfstrapportje nog meetellen. Maar toch, ergens is ze voor mij alweer een bank vooruit geschoven. Want haar 'goed gedrag' leek samen met haar 'goede punten' achtergebleven bij haar vorige leeftijd. En misschien lag het ook allemaal wel een beetje aan mij en heb ik een heel schoon voornemen voor 2011. Voor mijn beide meisjes aangepaste aandacht... Wat peisde...?
zondag 19 december 2010
Zaterdagavond, om een uur of 7
Moest ik bij mensen gaan zitten die mij zegden waar ik beter ging zitten en dan zelf twee stoelen verder gingen plaatsnemen om in het midden van 'den hoop' te kunnen zitten.
En een half uur later kwam er een 'waarom gaan de mannen daar niet samenzitten en de vrouwen hier'...
Pure waste of time and money!
En een half uur later kwam er een 'waarom gaan de mannen daar niet samenzitten en de vrouwen hier'...
Pure waste of time and money!
dinsdag 14 december 2010
maandag 13 december 2010
zondag 12 december 2010
No Doubt
Al iets meer dan twee maanden werk ik op Het Nieuwe Werk.
Na 'de overrompelingsperiode' kwam de 'wat heb ik nu gedaan periode', daarna kwam de 'AAAAAAAAAAAAAAAAAaa! periode'. Maar nu, is dat ook weer voorbij, en ben ik content.
En da's in tijden van... altijd geestig!
Na 'de overrompelingsperiode' kwam de 'wat heb ik nu gedaan periode', daarna kwam de 'AAAAAAAAAAAAAAAAAaa! periode'. Maar nu, is dat ook weer voorbij, en ben ik content.
En da's in tijden van... altijd geestig!
woensdag 8 december 2010
t'Is gebeurd!
Onze kerstboom staat er en alles is gedecoreerd!
Allé, de te decoreren kant van het huis! De boom zorgvuldig aangekleed met de hulp van ons R. wat resulteert in een boom met opvallend veel kerstballen aan de onderste takken but who cares!
Wij vinden het schoon en hij mag zo blijven!
Vrolijk...
Allé, de te decoreren kant van het huis! De boom zorgvuldig aangekleed met de hulp van ons R. wat resulteert in een boom met opvallend veel kerstballen aan de onderste takken but who cares!
Wij vinden het schoon en hij mag zo blijven!
Vrolijk...
maandag 6 december 2010
Green Pink Yellow
Een Belg, een Duitser en een Fransman gaan solliciteren. De personeelschef wil uiteraard hun kennis van het Engels testen en vraagt hen een zin te maken waarin de woorden yellow, pink en green voorkomen.
When I wake up in the morning I eat a yellow banana and a green pepper and in the evening I watch the Pink Panther, zegt de Belg.
Daarna waagt de Duitser een poging : When I wake up in the morning I see the yellow sun, the green grass and I think to myself: I hope it will be a pink day.
Vol zelfvertrouwen begint de Fransman aan zijn zin : I wake up in ze morningk, I hear ze Phone : “Green, green,….” I pink up ze phone and I say : “Yellow”.
When I wake up in the morning I eat a yellow banana and a green pepper and in the evening I watch the Pink Panther, zegt de Belg.
Daarna waagt de Duitser een poging : When I wake up in the morning I see the yellow sun, the green grass and I think to myself: I hope it will be a pink day.
Vol zelfvertrouwen begint de Fransman aan zijn zin : I wake up in ze morningk, I hear ze Phone : “Green, green,….” I pink up ze phone and I say : “Yellow”.
vrijdag 3 december 2010
dinsdag 30 november 2010
Ik had bijna gebeten!!!!
Ik ben over het algemeen wel fan van dokters.
Niet dat ik daar voor mijn plezier ga zitten maar ik ga er altijd met een open-minded-die-mens-is-er-om-mij-te-helpen-mentaliteit naartoe.
Ik had het dus moeten weten, 't kan verkeren.
Al een tijdje last van af-en-toe-tandpijn. Vorige week dus een afspraak gemaakt en sedert dan had ik geen tandpijn meer. Maar allé, vanavond toch gewoon vertrokken, want ik ken dat...
Flink in de stoel gaan liggen, mond open voor diagnose. 'Ik zie niets dus ik zal een foto moeten nemen', terwijl ik nog kermde van de koude lucht die op mijn gebit gespoten werd (?), kou was al even niet mijn beste vriend...
Fotooken getrokken dus... Verdict: een zenuw onder een vulling die 'waarschijnlijk' ah ontsteken was, er was niet echt veel te zien...
40minuten met mijn mond open gelegen en het deed verdomme pijn, dat heb je, wanneer onder een weg-te-boren-vulling een zenuw zit... Ik had écht goesting om te bijten, en zelfs mijn ik-voel-de-pijn-niet-plekje in mijn hoofd hielp niet...
En niets verlossende 't'is opgelost', ik kreeg een 'volgende keer gaan we hiermee verder'...
Pffffffffffffft....
zaterdag 27 november 2010
Het gat in de ...
MIjn favoriete dag van de week is donderdag, omdat er dan dansles is...
Het dansles-gezelschap ligt mij zeer na aan het hart... En na de dansles volgt er meestal een 'vlug bijpraten'. Soms lukt dat in vijf minuten, andere keren staan we daar na een halfuur nog... Zorgen worden verteld, werkperikelen gedeeld, kinderopvoedtips worden uitgewisseld en af en toe vinden we het gat in de markt!
We hebben ook wel onze kleine kantjes, en af en toe vinden we een manier om uiting te geven aan al onze frustraties, omtrent mensen... Mensen die ons gekwetst hebben, mensen die het niet waardig zijn dat we aan hen denken, onze energie aan hen verspillen. Mensen die denken dat ze ons kunnen koeioneren, op eender welk moment in ons leven binnendringen en het weer overhoop gooien.
De mensen waarvan wij weten dat we erboven staan, en die we dat ook graag laten weten...
Die mensen, die gaan wij geen kwaaddoen, nee, we gaan ze een boeket sturen, gelijk Hallmark, met een kaartje. Geen 'uit sympathie', maar eentje met 'Om u te pesten'... of zo...
Het dansles-gezelschap ligt mij zeer na aan het hart... En na de dansles volgt er meestal een 'vlug bijpraten'. Soms lukt dat in vijf minuten, andere keren staan we daar na een halfuur nog... Zorgen worden verteld, werkperikelen gedeeld, kinderopvoedtips worden uitgewisseld en af en toe vinden we het gat in de markt!
We hebben ook wel onze kleine kantjes, en af en toe vinden we een manier om uiting te geven aan al onze frustraties, omtrent mensen... Mensen die ons gekwetst hebben, mensen die het niet waardig zijn dat we aan hen denken, onze energie aan hen verspillen. Mensen die denken dat ze ons kunnen koeioneren, op eender welk moment in ons leven binnendringen en het weer overhoop gooien.
De mensen waarvan wij weten dat we erboven staan, en die we dat ook graag laten weten...
Die mensen, die gaan wij geen kwaaddoen, nee, we gaan ze een boeket sturen, gelijk Hallmark, met een kaartje. Geen 'uit sympathie', maar eentje met 'Om u te pesten'... of zo...
dinsdag 23 november 2010
De tijd van toen!
Ons Z. haar herfst'rapport' was niet echt schitterend te noemen... Wat riep om maatregelen. Het kuis-en opruimschema werd omgegooid en er werd tijd vrijgemaakt voor 'huiswerkbegeleiding'...
Het leidde ook tot boze/lange gezichten, gezucht, verschillende gradaties van ooggedraai, bij Z. dan, niet bij mij. Ik doe het met graagte. Vol goede moed al een paar weken aan het 'helpen' dus. Ik zeg niets voor, ik help enkel een goede planning maken, maak voldoende tijd vrij om de agenda te overlopen en begeleid waar nodig.
Frans is geen probleem, wiskunde lukt mits aanmoediging aardig, en da's nog maar weinig veranderd bij vroeger. Maar wat in de lagere school 'taal' noemt is een ramp! Wij hadden een werkwoord, een onderwerp, een lijdend en een meewerkend voorwerp een gezegd. Tegenwoordig zijn de helft van die vervangen door termen als 'persoonsvorm' en andere, ik begin er dus niet meer aan.
En dan heb je ook WERO. Vroeger heette het W.O. en was het mijn lievelingsvak... En ik ben heel blij dat ik dat VROEGER had en niet nu!
Ofwel ligt het aan mij, of aan de leerboeken. MIKADO noemen ze, 0 structuur, 0 duidelijkheid, iets wat je toch zou verwachten bij een opbouw naar het studeren van exacte vakken... En misschien wil je leerlingen in het zesde leerjaar al wat 'loslaten' en verwachten ze van hen dat ze uit doorlopende tekst kunnen stileren maar dan moeten ze hen dat maar leren in plaats van hen naar huis te sturen met een halve uitleg en 2 onduidelijke boeken.
Maar goed, ik probeer rustig te blijven en duidelijkheid te scheppen in het kluwen van kadertjes, opdrachten, 'te lezen' en 'overzichten'. En dan blijkt dat zelfs de klimaten andere namen hebben gekregen in de afgelopen 20jaar...
Loofbosklimaat, iemand???????????
Het leidde ook tot boze/lange gezichten, gezucht, verschillende gradaties van ooggedraai, bij Z. dan, niet bij mij. Ik doe het met graagte. Vol goede moed al een paar weken aan het 'helpen' dus. Ik zeg niets voor, ik help enkel een goede planning maken, maak voldoende tijd vrij om de agenda te overlopen en begeleid waar nodig.
Frans is geen probleem, wiskunde lukt mits aanmoediging aardig, en da's nog maar weinig veranderd bij vroeger. Maar wat in de lagere school 'taal' noemt is een ramp! Wij hadden een werkwoord, een onderwerp, een lijdend en een meewerkend voorwerp een gezegd. Tegenwoordig zijn de helft van die vervangen door termen als 'persoonsvorm' en andere, ik begin er dus niet meer aan.
En dan heb je ook WERO. Vroeger heette het W.O. en was het mijn lievelingsvak... En ik ben heel blij dat ik dat VROEGER had en niet nu!
Ofwel ligt het aan mij, of aan de leerboeken. MIKADO noemen ze, 0 structuur, 0 duidelijkheid, iets wat je toch zou verwachten bij een opbouw naar het studeren van exacte vakken... En misschien wil je leerlingen in het zesde leerjaar al wat 'loslaten' en verwachten ze van hen dat ze uit doorlopende tekst kunnen stileren maar dan moeten ze hen dat maar leren in plaats van hen naar huis te sturen met een halve uitleg en 2 onduidelijke boeken.
Maar goed, ik probeer rustig te blijven en duidelijkheid te scheppen in het kluwen van kadertjes, opdrachten, 'te lezen' en 'overzichten'. En dan blijkt dat zelfs de klimaten andere namen hebben gekregen in de afgelopen 20jaar...
Loofbosklimaat, iemand???????????
dinsdag 16 november 2010
Singer
Het spookt al eeuwen door mijn hoofd, ik zou zo graag zelf mijn kleren kunnen maken.
En voor mijn kinderen. In stoffen die ik geestig vind, en hetgeen in mijn hoofd zit zelf kunnen maken in plaats van vriendinnen mee te sleuren op shoppingdagen en dan niets vinden, tot grote wanhoop van hen en HUN portemonnee.
Eigenlijk wou ik les gaan volgen in september, maar dat heb ik dan toch laten passeren, uit luiheid of zo, spijt dat ik daar al van gehad heb!
Efkes op zoek gegaan naar tweedehandsnaaimachines, beetje moeilijk, ze kosten evenveel als in de winkel en wie zegt dat ze nog werken...
Dan op zoek gegaan naar patronen en zo, gemakkelijk te vinden.
Dus ik denk dat ik de reclamefolders gewoon een beetje in de gaten ga houden, en ondertussen leuke makkelijke ontwerpen zoeken op internet en zo...En trouwens, ge wilt echt niet weten welke vunzigheid ge tegenkomt op Google als ge uw zoekopdracht naar naaimachines niet genoeg verfijnt....
zondag 7 november 2010
dinsdag 2 november 2010
Afscheid van een vriend
Wat doet een mens na een (aangenaam) kerkhofbezoek (ik hou van kerkhoven in de herfst) en een etentje bij de goeie plaatselijke chinees (ja, we kunnen kiezen).
Ik zal het u zeggen, zijn kleerkast opruimen, de zomerkleren nr achter schuiven en de winterkleren naar voor halen.
Alles werd schonekes op het bed uitgestald, gekeurd, herplooid en op de juiste stapel gelegd.
Er is een stapel 'sport', er is een stapel 'alle seizoenen' en er is de 'passtapel'.
En laat dat nu een van m'n zwakke punten zijn.
Ter verduidelijking, ik koop alleen kleren die ik echt leuk vind, er ligt weinig doorsnee in m'n kast, vooral de laatste jaren focus ik me enkel en alleen op wat ik geestig vind en kan de massa me gene reet meer schelen. Laat ze maar denken, laat ze maar peinzen, het doet me niks. Als ik het leuk vind doe ik het aan.
Maar die passtapel dus. Daar liggen ook zo'n pareltjes tussen, sommige nu al van voor ons Z., die ondertussen 11 is geworden, en ergens tussen de geboorte van R. en nu ben ik wat ronder geworden, wat jammer is voor sommige pareltjes.
Met pijn in het hart liggen ze in de 'kringloopdoos', die af en toe effectief naar de kringloopwinkel gaat, omdat ik het andere mensen jeun en hoop dat de dingen waarvan ik gehouden heb iemand krijgen die ook van hen gaat houden. En vandaag passeerde ik mijn doos en moest ik me even inhouden om niet alles weer in de kast te schuiven, in een donker hoekje weliswaar, ik zie m'n heupen, ik hoef er niet altijd aan te denken.
Maar toch...
Ik zal het u zeggen, zijn kleerkast opruimen, de zomerkleren nr achter schuiven en de winterkleren naar voor halen.
Alles werd schonekes op het bed uitgestald, gekeurd, herplooid en op de juiste stapel gelegd.
Er is een stapel 'sport', er is een stapel 'alle seizoenen' en er is de 'passtapel'.
En laat dat nu een van m'n zwakke punten zijn.
Ter verduidelijking, ik koop alleen kleren die ik echt leuk vind, er ligt weinig doorsnee in m'n kast, vooral de laatste jaren focus ik me enkel en alleen op wat ik geestig vind en kan de massa me gene reet meer schelen. Laat ze maar denken, laat ze maar peinzen, het doet me niks. Als ik het leuk vind doe ik het aan.
Maar die passtapel dus. Daar liggen ook zo'n pareltjes tussen, sommige nu al van voor ons Z., die ondertussen 11 is geworden, en ergens tussen de geboorte van R. en nu ben ik wat ronder geworden, wat jammer is voor sommige pareltjes.
Met pijn in het hart liggen ze in de 'kringloopdoos', die af en toe effectief naar de kringloopwinkel gaat, omdat ik het andere mensen jeun en hoop dat de dingen waarvan ik gehouden heb iemand krijgen die ook van hen gaat houden. En vandaag passeerde ik mijn doos en moest ik me even inhouden om niet alles weer in de kast te schuiven, in een donker hoekje weliswaar, ik zie m'n heupen, ik hoef er niet altijd aan te denken.
Maar toch...
maandag 11 oktober 2010
Water naar de zee?
Hopen was!
Wat doet een mens daarmee, wasmachine binnen!
Wat doet de wasmachine, halverwege het werk staken...
Wat doet een mens daarmee, programma laten herbeginnen!
Wat doet de wasmachien, halverwege het werk staken...
Wat doet een mens daarmee, zijn boekje van de wasmachine zoeken tussen alle andere boekjes.
Wat vind een mens het boeke, op de wachmachine, waar het nog lag, van de vorige keer toen de wasmachine besloot te staken...
Men lezen het boekje door en vind het probleem niet.
Men besluit de filter open te draaien, ondergaat een mini-zondvloed, vind een sok en wat muntjes, krijgt de wasmachine weer in gang, en mag om 22u in zijn pyama de garage uitdweilen, mo geestig...
Wat doet een mens daarmee, wasmachine binnen!
Wat doet de wasmachine, halverwege het werk staken...
Wat doet een mens daarmee, programma laten herbeginnen!
Wat doet de wasmachien, halverwege het werk staken...
Wat doet een mens daarmee, zijn boekje van de wasmachine zoeken tussen alle andere boekjes.
Wat vind een mens het boeke, op de wachmachine, waar het nog lag, van de vorige keer toen de wasmachine besloot te staken...
Men lezen het boekje door en vind het probleem niet.
Men besluit de filter open te draaien, ondergaat een mini-zondvloed, vind een sok en wat muntjes, krijgt de wasmachine weer in gang, en mag om 22u in zijn pyama de garage uitdweilen, mo geestig...
zondag 10 oktober 2010
Warme oproep!
Glazen bol!
Ik heb er eentje nodig, iemand??? Hoe doe je dat ook alweer, een stap in het onbekende. Als je bang bent en hopen twijfels hebt en tegelijk ook weet 'stilstaan' geen optie is, net als 'in het hetzelfde stramien' je ook weer op hetzelfde punt zal brengen, vroeg of laat...
Ik heb er eentje nodig, iemand??? Hoe doe je dat ook alweer, een stap in het onbekende. Als je bang bent en hopen twijfels hebt en tegelijk ook weet 'stilstaan' geen optie is, net als 'in het hetzelfde stramien' je ook weer op hetzelfde punt zal brengen, vroeg of laat...
donderdag 7 oktober 2010
Wat kan je doen als...
... je op 3minuten fietsen van je huis werkt...
- om 20 voor 5 stoppen met werken en om 6 uur een half 9 gevoel hebben om dan te constateren dat het nog maar 6 uur is...
- om half 12 stoppen met werken, je fiets thuis gaan zetten, nr de school van je kinderen wandelen, nog tijd hebben om de Standaard binnen te wandelen en ze daarna om je gemak op te halen. (Oops, bijna m'n vrije woensdagnamiddag vergeten te vermelden...)
- Om half 1 op je fiets kruipen, thuis gaan eten, op je gemak een kopje koffie drinken en om 5 na 1 terug nr je werk fietsen om daar netjes op tijd verder te kunnen werken.
- Om 20 na 4 op het werk vertrekken, om 25 na 4 thuis zijn, tegen 5 uur je living gedweild hebben, daarna de boekentassen controleren, de was opvouwen en in de kasten leggen en om kwart na 6 in de zetel zitten om een half uur later op je gemak te kunnen vertrekken naar de dansles.
Pas op, ik begin om half 8 te werken maar vroeger deed ik dat ook en moest ik een kwartier autorijden, ...
Zalig toch...!
- om 20 voor 5 stoppen met werken en om 6 uur een half 9 gevoel hebben om dan te constateren dat het nog maar 6 uur is...
- om half 12 stoppen met werken, je fiets thuis gaan zetten, nr de school van je kinderen wandelen, nog tijd hebben om de Standaard binnen te wandelen en ze daarna om je gemak op te halen. (Oops, bijna m'n vrije woensdagnamiddag vergeten te vermelden...)
- Om half 1 op je fiets kruipen, thuis gaan eten, op je gemak een kopje koffie drinken en om 5 na 1 terug nr je werk fietsen om daar netjes op tijd verder te kunnen werken.
- Om 20 na 4 op het werk vertrekken, om 25 na 4 thuis zijn, tegen 5 uur je living gedweild hebben, daarna de boekentassen controleren, de was opvouwen en in de kasten leggen en om kwart na 6 in de zetel zitten om een half uur later op je gemak te kunnen vertrekken naar de dansles.
Pas op, ik begin om half 8 te werken maar vroeger deed ik dat ook en moest ik een kwartier autorijden, ...
Zalig toch...!
woensdag 6 oktober 2010
Hèh?
Facebook definieert 'kennen' wel héééééééél ruim...
Vandaag onder de categorie 'mensen die je misschien kent'... Herman van Rompuy...
Nog iemand?
Vandaag onder de categorie 'mensen die je misschien kent'... Herman van Rompuy...
Nog iemand?
dinsdag 5 oktober 2010
Rendez-vous
De wanhoop met hoge hoed en wit gilet en streepjesbroek
Heb ik daareven ontmoet en niet gegroet
Bij elke nieuwe ontmoeting houdt hij zijn schrammen achter
Maar vroeg of later haalt hij zijn schade in
Maar ik lach die arme Mevrouw Vroeg-of-Later vierkant uit
Want
Nu
Zijn van alle vogels vrij de kinderen van de zomer losgelaten
Het gras beweegt het land in duizend vouwen ligt gereed
De straten deinen
En de trams vol wind zijn alle pijpen uit
En ik noem je mijn bruid van dertien jaar
Mijn adem aan de ruit mijn boot mijn kapersbuit
Ik roep je aan en knoop over de huizen en de steden
En de vogelschrikken heen
Nieuwe valstrikken in je gele haar
En jij je laat begaan
Een dezer dagen zal ik aan het Zuidpark
weer uitgeplunderd voor je staan
Wij zullen samen de trappen afdalen
Verblijd de stenen leeuwen strelen
Zeer luid lachen als wij hen zien
Mijnheer de Wanhoop en Mevrouw Vroeg-of-Later
En als zij naderen (want Zij zullen naderen)
Zullen wij Hen met nieuwe heftige gebaren bezweren.
Simon Vinkenoog
Heb ik daareven ontmoet en niet gegroet
Bij elke nieuwe ontmoeting houdt hij zijn schrammen achter
Maar vroeg of later haalt hij zijn schade in
Maar ik lach die arme Mevrouw Vroeg-of-Later vierkant uit
Want
Nu
Zijn van alle vogels vrij de kinderen van de zomer losgelaten
Het gras beweegt het land in duizend vouwen ligt gereed
De straten deinen
En de trams vol wind zijn alle pijpen uit
En ik noem je mijn bruid van dertien jaar
Mijn adem aan de ruit mijn boot mijn kapersbuit
Ik roep je aan en knoop over de huizen en de steden
En de vogelschrikken heen
Nieuwe valstrikken in je gele haar
En jij je laat begaan
Een dezer dagen zal ik aan het Zuidpark
weer uitgeplunderd voor je staan
Wij zullen samen de trappen afdalen
Verblijd de stenen leeuwen strelen
Zeer luid lachen als wij hen zien
Mijnheer de Wanhoop en Mevrouw Vroeg-of-Later
En als zij naderen (want Zij zullen naderen)
Zullen wij Hen met nieuwe heftige gebaren bezweren.
Simon Vinkenoog
Eens in je leven
Zelfs way-over-chicklit , zelfs ik was me ah vervelen. Sorry, Cathy Kelly.
Ok, als je es een zondag écht niets te doen hebt en das echt het enige boek wat je kan vinden kan je het lezen, maar daar stopt het dan ook.
En terwijl ik er eigenlijk door ah spurten was viel m'n oog ineens op de 'titels' van de hoofdstukken, want een paar daarvan zijn er écht wel op, en misschien wel situatiegebonden maar aangezien iedereen situaties heeft wil ik ze u niet onthouden... En sommige vind ik melig en met andere ben ik niet echt akkoord, maar wie ben ik...
- Wees eerlijk tegen jezelf. Klinkt gek, toch? Ik bedoel, wat is eerlijk? Maar je weet het als het zover is, geloof me.
- Leer nee te zeggen. Oefen het. Zeg het minstens één keer per dag. En weet je wat er dan gebeurt? Dan word je er beter is.
- Als je boos bent, spreek dan niet vanuit dat plekje diep vanbinnen waar je alle pijn uit het verleden koestert. Dat maakt het alleen maar erger.
- Het leven gaat aan je voorbij terwijl je plannen maakt.
- Het is nooit te laat om van richting te veranderen. Nooit.
- Wat jou niet vernietigt, maakt je sterker. Ik hoop alleen dat je dat proces niet hoeft door te maken. Maar als dat wel zo is: het klopt. Geloof me.
- Soms kun je dingen niet repareren. Dan moet je het gewoon loslaten.
- Wees lief voor jezelf. Hou van jezelf. Niemand anders kan dat als je het niet eerst zelf kunt. Dat is een harde les.
- Leef nu. Niet morgen of gisteren. Nu. Je weet niet wat er morgen gebeurt, en gisteren is voorbij, dus het enige wat telt is dit moment. En geniet ervan.
- Vecht voor wie je bent. Het kost veel tijd om te ontdekken wie je bent, maar als dat is gelukt, zorg dan goed voor die persoon. Ze is een van de dierbaarste vriendinnen die je ooit zal hebben.
- Slechts één persoon kan je leven veranderen, en dat ben je zelf. Wacht niet tot iemand anders dat doet, de prins op het witte paard of wie dan ook. Wees je eigen prins.
- Vertrouw op je intuïtie. Ik vertrouwde op niets in mezelf, dus ook niet op mijn intuïtie. Maar als ik erover nadacht, had mijn intuïtie negen van de tien keer gelijk. Ik ahd er alleen geen aandacht aan besteed.
- Het leven lijkt lang als je er middenin zit, maar als je weet dat het binnenkort afgelopen is, besef je hoe weinig tijd we maar hebben op aarde. Verspil die tijd niet.
- Kniel elke dag en spreek je dankbaarheid uit. Ook al ben je niet de hele tijd dankbaar, doe dat. Op een dag zul je alle goede dingen waarderen. Dat is een van de mooiste geschenken die je kan krijgen.
- Spreek uit liefde en de wens om dingen te verbeteren.
- Doe wat je gelukkig maakt. Vertel de mensen van wie je houdt dat je van hen houdt. Wacht er niet mee. Doe het nu.
Ok, als je es een zondag écht niets te doen hebt en das echt het enige boek wat je kan vinden kan je het lezen, maar daar stopt het dan ook.
En terwijl ik er eigenlijk door ah spurten was viel m'n oog ineens op de 'titels' van de hoofdstukken, want een paar daarvan zijn er écht wel op, en misschien wel situatiegebonden maar aangezien iedereen situaties heeft wil ik ze u niet onthouden... En sommige vind ik melig en met andere ben ik niet echt akkoord, maar wie ben ik...
- Wees eerlijk tegen jezelf. Klinkt gek, toch? Ik bedoel, wat is eerlijk? Maar je weet het als het zover is, geloof me.
- Leer nee te zeggen. Oefen het. Zeg het minstens één keer per dag. En weet je wat er dan gebeurt? Dan word je er beter is.
- Als je boos bent, spreek dan niet vanuit dat plekje diep vanbinnen waar je alle pijn uit het verleden koestert. Dat maakt het alleen maar erger.
- Het leven gaat aan je voorbij terwijl je plannen maakt.
- Het is nooit te laat om van richting te veranderen. Nooit.
- Wat jou niet vernietigt, maakt je sterker. Ik hoop alleen dat je dat proces niet hoeft door te maken. Maar als dat wel zo is: het klopt. Geloof me.
- Soms kun je dingen niet repareren. Dan moet je het gewoon loslaten.
- Wees lief voor jezelf. Hou van jezelf. Niemand anders kan dat als je het niet eerst zelf kunt. Dat is een harde les.
- Leef nu. Niet morgen of gisteren. Nu. Je weet niet wat er morgen gebeurt, en gisteren is voorbij, dus het enige wat telt is dit moment. En geniet ervan.
- Vecht voor wie je bent. Het kost veel tijd om te ontdekken wie je bent, maar als dat is gelukt, zorg dan goed voor die persoon. Ze is een van de dierbaarste vriendinnen die je ooit zal hebben.
- Slechts één persoon kan je leven veranderen, en dat ben je zelf. Wacht niet tot iemand anders dat doet, de prins op het witte paard of wie dan ook. Wees je eigen prins.
- Vertrouw op je intuïtie. Ik vertrouwde op niets in mezelf, dus ook niet op mijn intuïtie. Maar als ik erover nadacht, had mijn intuïtie negen van de tien keer gelijk. Ik ahd er alleen geen aandacht aan besteed.
- Het leven lijkt lang als je er middenin zit, maar als je weet dat het binnenkort afgelopen is, besef je hoe weinig tijd we maar hebben op aarde. Verspil die tijd niet.
- Kniel elke dag en spreek je dankbaarheid uit. Ook al ben je niet de hele tijd dankbaar, doe dat. Op een dag zul je alle goede dingen waarderen. Dat is een van de mooiste geschenken die je kan krijgen.
- Spreek uit liefde en de wens om dingen te verbeteren.
- Doe wat je gelukkig maakt. Vertel de mensen van wie je houdt dat je van hen houdt. Wacht er niet mee. Doe het nu.
maandag 4 oktober 2010
Allé!
Vandaag was de eerste dag op mijn nieuw werk.
En het niet kunnen is lastig, omdat ik een heel zelfstandig persoontje ben. Maar er zijn op-het-eerste-zicht-een-paar-fijne-collega's, er zijn ramen ipv een bunker, er is een deftig bureau en al de papiertjes, stylo's, stiften en markers die ik maar wil...
U hoort er nog van!
En het niet kunnen is lastig, omdat ik een heel zelfstandig persoontje ben. Maar er zijn op-het-eerste-zicht-een-paar-fijne-collega's, er zijn ramen ipv een bunker, er is een deftig bureau en al de papiertjes, stylo's, stiften en markers die ik maar wil...
U hoort er nog van!
dinsdag 21 september 2010
zaterdag 18 september 2010
Grijnsje
Ik geloof niet in 'mannen die vrouwen haten' of 'vrouwen die mannen haten' maar deze vond ik gewoon geestig...
De waarheid mag eens gezegd worden :
Toen God de mannen schiep,
beloofde hij aan de vrouwen
dat goede en ideale mannen
in alle hoeken van de wereld konden gevonden worden.
En toen.....................
maakte God de aarde rond
De waarheid mag eens gezegd worden :
Toen God de mannen schiep,
beloofde hij aan de vrouwen
dat goede en ideale mannen
in alle hoeken van de wereld konden gevonden worden.
En toen.....................
maakte God de aarde rond
Passe-temps
Ik hou van lezen, enorm veel.
Naast het dansen een van mijn favoriete passe-temps...
Maar mijn huisgenoten schijnen lezen te beschouwen als iets waar je geen aandacht bij nodig hebt.
Ze zien dat je zit te lezen - en negeren dat feit gelijk. Ze beginnen gewoon te babbelen en zijn verongelijkt als ik:
a. hen gewoon straal negeer, gelijk zij mijn boek
b. hun vraag gewoon niet gehoord heb
c. van mijn neus maak omdat zij het feit dat ik aan het lezen ben negeren.
Ik ben een mama/vriendin en dus ben ik de enige die weet waar alles ligt, wie welke activiteiten heeft op welke dag, etc. En die taak neem ik graag op mij, zonder er ooit voor gesolliciteerd te hebben.
En nee, ik vind het niet erg dat jullie vanalles komen vragen wanneer ik geniet van een warme stomende douche, of dat jullie per se moeten weten wie-wat-waar wanneer ik even naar het toilet ben, of dat ik altijd maar dan ook altijd voor jullie moet denken dat jullie dit of 't geen hier of daar gaan nodig hebben.
Maar mag ik dan een bordje 'buiten gebruik' voor tijdens het lezen...???
Naast het dansen een van mijn favoriete passe-temps...
Maar mijn huisgenoten schijnen lezen te beschouwen als iets waar je geen aandacht bij nodig hebt.
Ze zien dat je zit te lezen - en negeren dat feit gelijk. Ze beginnen gewoon te babbelen en zijn verongelijkt als ik:
a. hen gewoon straal negeer, gelijk zij mijn boek
b. hun vraag gewoon niet gehoord heb
c. van mijn neus maak omdat zij het feit dat ik aan het lezen ben negeren.
Ik ben een mama/vriendin en dus ben ik de enige die weet waar alles ligt, wie welke activiteiten heeft op welke dag, etc. En die taak neem ik graag op mij, zonder er ooit voor gesolliciteerd te hebben.
En nee, ik vind het niet erg dat jullie vanalles komen vragen wanneer ik geniet van een warme stomende douche, of dat jullie per se moeten weten wie-wat-waar wanneer ik even naar het toilet ben, of dat ik altijd maar dan ook altijd voor jullie moet denken dat jullie dit of 't geen hier of daar gaan nodig hebben.
Maar mag ik dan een bordje 'buiten gebruik' voor tijdens het lezen...???
woensdag 15 september 2010
Mannen en techniek
Ik heb, na 4 jaar, afscheid genomen van mijn gsm.
Ik heb dat ding om te bellen en te sms'en, vooral dat laatste eigenlijk. Om foto's te nemen heb ik een camera, om te chatten een pc en nee, ik moet met dat ding niet op het internet...
De laatste tijd begon mijn 'saaie' telefoon (...de dochter) de geest te geven. Richting Phonehouse dus (sluikreclame?)
Sympathieke gast achter de toonbank die wel wat uitleg wou geven.
Ik: Ik moet er mee kunnen bellen en sms'en, en dat is het zowat.
Hij: Dan ben je best met dit of dit model...
Ik: En wat is het verschil daar nu tussen?
Hij: De camera van het ene toestel is van betere kwaliteit dan van het andere...
Ik: (zucht * en hoorde gij niet goed misschien...)
Enfin, ge koopt dat ding en ge doet dat mee naar huis.
En dan krijg je nog maar es het bewijs in handen dat zo'n ding aan een mannenbrein ontsproten is, tussen de 'voorgedrukte' berichten (mms?) staat namelijk: 'ik hou van je'
Ze zijn zo lief meneer...
x
Ik heb dat ding om te bellen en te sms'en, vooral dat laatste eigenlijk. Om foto's te nemen heb ik een camera, om te chatten een pc en nee, ik moet met dat ding niet op het internet...
De laatste tijd begon mijn 'saaie' telefoon (...de dochter) de geest te geven. Richting Phonehouse dus (sluikreclame?)
Sympathieke gast achter de toonbank die wel wat uitleg wou geven.
Ik: Ik moet er mee kunnen bellen en sms'en, en dat is het zowat.
Hij: Dan ben je best met dit of dit model...
Ik: En wat is het verschil daar nu tussen?
Hij: De camera van het ene toestel is van betere kwaliteit dan van het andere...
Ik: (zucht * en hoorde gij niet goed misschien...)
Enfin, ge koopt dat ding en ge doet dat mee naar huis.
En dan krijg je nog maar es het bewijs in handen dat zo'n ding aan een mannenbrein ontsproten is, tussen de 'voorgedrukte' berichten (mms?) staat namelijk: 'ik hou van je'
Ze zijn zo lief meneer...
x
zaterdag 11 september 2010
Tijd...
staat nooit aan mijn kant.
Klotesituaties duren eeuwen, de fantastische momenten vliegen voorbij. En ik weet het, da's bij iedereen zo.
Maar toch, ik had tussen alle miserie door 1dag om te ademen en ik heb ervan genoten maar het was zo snel voorbij. En al die andere dagen, tussen de kleine momenten in dan, duren zeven jaar...
Tsssssss
Klotesituaties duren eeuwen, de fantastische momenten vliegen voorbij. En ik weet het, da's bij iedereen zo.
Maar toch, ik had tussen alle miserie door 1dag om te ademen en ik heb ervan genoten maar het was zo snel voorbij. En al die andere dagen, tussen de kleine momenten in dan, duren zeven jaar...
Tsssssss
dinsdag 7 september 2010
zondag 5 september 2010
Stomme vraag!
Ons R. is nogal bijdehand, altijd al geweest.
Ik wist het van zodra ze een beetje kon communiceren of met gebaren en handelingen duidelijk kon maken wat ze wou (of meestal net niet).
Vandaag was het weer zover. Ik was brood ah bakken en werd opeens overweldigd door het ongelooflijke geluid van 'te stil', elke mama weet wat dat betekend...
Ons R. had een kamp gebouwd op/over/onder de salontafel (niet erg), met AL onze dekentjes (niet erg), en een hoop knuffelbeesten (niet erg), en een hoop DVD's ... HAHA, struikelblok!
En dan zeg je:
Allé, Reanne, waarom doe je dat nu?
En dan zegt zij:
Omdat ik het kan.
En dan gaat moeder terug naar haar keuken...
Ik wist het van zodra ze een beetje kon communiceren of met gebaren en handelingen duidelijk kon maken wat ze wou (of meestal net niet).
Vandaag was het weer zover. Ik was brood ah bakken en werd opeens overweldigd door het ongelooflijke geluid van 'te stil', elke mama weet wat dat betekend...
Ons R. had een kamp gebouwd op/over/onder de salontafel (niet erg), met AL onze dekentjes (niet erg), en een hoop knuffelbeesten (niet erg), en een hoop DVD's ... HAHA, struikelblok!
En dan zeg je:
Allé, Reanne, waarom doe je dat nu?
En dan zegt zij:
Omdat ik het kan.
En dan gaat moeder terug naar haar keuken...
Glazen huis
Kent ge dat? Net op het moment dat ge denkt dat elk steentje zorgvuldig op mekaar staat en het geheel eindelijk samenkomt en in mekaar past gooit God / het lot (schrappen wat niet past) een grote steen op het dak!
Niets wat nog past, een hoop vraagtekens erbij, massief kopbreken en alles maar dan ook alles is mis.
Pfffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff
Niets wat nog past, een hoop vraagtekens erbij, massief kopbreken en alles maar dan ook alles is mis.
Pfffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff
woensdag 25 augustus 2010
donderdag 12 augustus 2010
donderdag 5 augustus 2010
woensdag 28 juli 2010
Elke spanjaard...
Al een paar dagen terug uit vakantie...vanuit Spanje.
Ik ga u geen relaas doen van zon, zee, zand en zwembad want die kent u ongetwijfeld. Wel enkele bedenkingen...
- Er zijn volgens mij meer tweelingen dan eender waar ter wereld. Identieke kindjes die wij daar gezien hebben, in alle kleuren en maten, niet te doen!
- Rokers, hopen rokers, overal, altijd, eender waar!
- Redders, ook in Spanje aantrekkingspunten voor veel te jonge, veel te blonde lolita's...
- Iemand een idee wat geestig is aan 's morgensvroeg aan een belachelijk snel tempo van de ene kant naar de andere kant van het strand/over de dijk te crossen???
Ik ga u geen relaas doen van zon, zee, zand en zwembad want die kent u ongetwijfeld. Wel enkele bedenkingen...
- Er zijn volgens mij meer tweelingen dan eender waar ter wereld. Identieke kindjes die wij daar gezien hebben, in alle kleuren en maten, niet te doen!
- Rokers, hopen rokers, overal, altijd, eender waar!
- Redders, ook in Spanje aantrekkingspunten voor veel te jonge, veel te blonde lolita's...
- Iemand een idee wat geestig is aan 's morgensvroeg aan een belachelijk snel tempo van de ene kant naar de andere kant van het strand/over de dijk te crossen???
zondag 13 juni 2010
Vriendlief
Mijn papa is groot en sterk!
mijn papa is mooi en lief!
Mijn papa is een superman!
Hij is de man die alles kan!
(Wij)
mijn papa is mooi en lief!
Mijn papa is een superman!
Hij is de man die alles kan!
(Wij)
zondag 6 juni 2010
De lekkende kraan
De lavabokraan lekte, merkten we.
Wat doet Vriendlief dan? Hij demonteerd de kastdeurtjes en haalt alle producten uit de kast. Dat blijft vervolgens een tweetal weken zo. Want het probleem moet 'bevestigd worden'.
Daarna worden lavabo en kraan gedemonteerd, in samenwerking met de klusjesman/buurman. Er worden oplossingen gezocht om de kraan te repareren, wat mislukt.
Feit: er moet een nieuwe kraan gekocht worden. Daar laten we weer een paar dagen overgaan, we hebben water, warm, dus ik jaag me er niet in op. Ik maak er geen punt van. Uiteindelijk gaat het richting Brico, alwaar een kraan gekocht wordt, door Vriendlief, ik trek het me al niet meer aan.
Het monteren van de nieuwe kraan gaat merkelijk vlotter. Maar daarna mogen de deurtjes nog niet opnieuw gemonteerd worden, ah nee, we moeten eerst weten of alles werkt...
En dan, eindelijk, gaan de deurtjes er weer aan, en raad es wie alles terug in orde mag maken in de kast..? Inderdaad, MOI...
En eigenlijk had ik daar geen goesting in, omdat ik geen goesting heb in niks, wegens nog steeds ziek.
Vandaag echter moest de kleinste in de dochte, waar ik niet veel moet doen, ze gebruikt de douchebak als mini-zwembad en speelt eerst terwijl ik duimen draai, zittend op het tandenpoetsbankje...
En laat dat nu op kasthoogte staan, van de kast, met eindelijk terug deurtjes..
EINDELIJK!!!
Wat doet Vriendlief dan? Hij demonteerd de kastdeurtjes en haalt alle producten uit de kast. Dat blijft vervolgens een tweetal weken zo. Want het probleem moet 'bevestigd worden'.
Daarna worden lavabo en kraan gedemonteerd, in samenwerking met de klusjesman/buurman. Er worden oplossingen gezocht om de kraan te repareren, wat mislukt.
Feit: er moet een nieuwe kraan gekocht worden. Daar laten we weer een paar dagen overgaan, we hebben water, warm, dus ik jaag me er niet in op. Ik maak er geen punt van. Uiteindelijk gaat het richting Brico, alwaar een kraan gekocht wordt, door Vriendlief, ik trek het me al niet meer aan.
Het monteren van de nieuwe kraan gaat merkelijk vlotter. Maar daarna mogen de deurtjes nog niet opnieuw gemonteerd worden, ah nee, we moeten eerst weten of alles werkt...
En dan, eindelijk, gaan de deurtjes er weer aan, en raad es wie alles terug in orde mag maken in de kast..? Inderdaad, MOI...
En eigenlijk had ik daar geen goesting in, omdat ik geen goesting heb in niks, wegens nog steeds ziek.
Vandaag echter moest de kleinste in de dochte, waar ik niet veel moet doen, ze gebruikt de douchebak als mini-zwembad en speelt eerst terwijl ik duimen draai, zittend op het tandenpoetsbankje...
En laat dat nu op kasthoogte staan, van de kast, met eindelijk terug deurtjes..
EINDELIJK!!!
dinsdag 1 juni 2010
Ziek
Ik ben ziek, gelijk in, ik moet effectief echt thuisblijven en in mijn zetel liggen-ziek.
Wat toch alweer een paar jaar geleden is. Ik ben zelden echt ziek.
Maar nu ik alweer een paar dagen mogen ervaren heb wat het is heb ik alweer enkele voor- en nadelen ontdekt.
nadeel: dat diepgewortelde schuldgevoel, pas vanaf 17u stopt het en het start 's morgens wanneer dat moment komt dat ik bedenk dat ik normaal al een tijdje ah werk ben.
voordeel: ik kan mijn favoriete trainingsbroek aan met warme winterkousen en een oude oversize trui, Z A L I G
nadeel: zelfs in de zetel liggen word je beu
voordeel: ik ben bezig aan boek nr. 4 sedert vorige week donderdag
nadeel: het stof zien verzamelen en niet echt de fut hebben er iets aan te doen
voordeel: een sex-en-the-city marathon gehouden!
Zie je?
Wat toch alweer een paar jaar geleden is. Ik ben zelden echt ziek.
Maar nu ik alweer een paar dagen mogen ervaren heb wat het is heb ik alweer enkele voor- en nadelen ontdekt.
nadeel: dat diepgewortelde schuldgevoel, pas vanaf 17u stopt het en het start 's morgens wanneer dat moment komt dat ik bedenk dat ik normaal al een tijdje ah werk ben.
voordeel: ik kan mijn favoriete trainingsbroek aan met warme winterkousen en een oude oversize trui, Z A L I G
nadeel: zelfs in de zetel liggen word je beu
voordeel: ik ben bezig aan boek nr. 4 sedert vorige week donderdag
nadeel: het stof zien verzamelen en niet echt de fut hebben er iets aan te doen
voordeel: een sex-en-the-city marathon gehouden!
Zie je?
maandag 31 mei 2010
zaterdag 22 mei 2010
Facebook-gewijs
Log Nes heeft 2dansoptredens met succes beëindigd en heeft zich tijdens het dansen rot geamuseerd!!!!
vrijdag 14 mei 2010
maandag 10 mei 2010
dinsdag 27 april 2010
Grenzen!
Psychologische dan...
Op de vooravond van mijn dertigste verjaardag mijn 'niet voor 1mei met blote benen op stap' gewoon overboord gegooid.
Sedert gisteren, in rok, zonder kousen, zaaaaaaaaaaaaalig!
Het wordt een spannend jaar!
Op de vooravond van mijn dertigste verjaardag mijn 'niet voor 1mei met blote benen op stap' gewoon overboord gegooid.
Sedert gisteren, in rok, zonder kousen, zaaaaaaaaaaaaalig!
Het wordt een spannend jaar!
dinsdag 6 april 2010
Soms hé!
Soms ga je na een werkdag een beetje nerveus de baan op.
Omdat je afhankelijk bent van de GPS om je kinderen terug te vinden.
Soms kom je na een werkdag thuis met kinderen en vind je geen eten in de frigo. Wat ambetant is, omdat je zelf niet kan koken.
Soms heb je dan de ballen om initiatief te nemen, het oudste kind naar de buren te sturen om hen de appelmoesbokaal te laten opendraaien, zet je ondertussen de patatten op en draai je het verkeerde vuur aan en moet je het vlees terug uit de pan vissen om een groter exemplaar vuil te maken...
Soms krijg je dan vriendlief ad telefoon met de melding dat hij wat later zal zijn wegens de file, maar dat dat geen probleem is, want dat de pasta die op het menu staat snel klaar zal zijn...
Soms ben je zo in de war door heel die feestdag van maandag dat het je veel te laat invalt dat de kleine R. op woensdag zwemles heeft op sportkamp. En terwijl je de badpak-en-handdoekzak bijeenzoekt en samenstelt valt het je in dat het morgen echt woensdag is, gelijk in Vriendlief-is-jarig-woensdag.
Soms moet je dan es je kinderen achterlaten omdat het véél te lang zal duren om die in de auto te zetten en haast je je naar de boekenwinkel. Waar je een tweedekeuskaartje mee moet nemen omdat alle schone weg zijn en ze subtiel laten weten dat het sluitingstijd is, door de deur toe te doen en de sleutel om te draaien...
Soms koop je dan een stukje jeugdsentiment, zomaar... Niels Holgersson ligt te wachten tot mijn volgende leesavond...
En dan wil je je aankopen betalen. En dan vind je je betaalkaart niet, en moet je alles omkeren op de toonbank, geef je je portemonnee af aan de winkelbediende, zodat zij ook es kan kijken, en vinden we dat grappig... Aangezien ik me al vrolijk staan maken had ik voor Vriendlief z'n verjaardag voor mij een boek 'gekocht' had...Gelukkig heb ik een 'back-up' en kon ik toch alles meenemen...
En dan is Vriendlief ondertussen thuis en moet je uitleggen waarom je in de boekwinkel was, waarom ik niet beter op mijn spullen let, waarom je niet geluisterd had naar zijn menu-uitleg van de vorige dag én moet je proberen zelf te verkopen dat hij eigenlijk trots op je moet zijn, je moet bewonderen om je zin voor initiatief, je ondernemendheid, je wil om uitdagingen aan te gaan, nieuwe dingen te proberen en de patatten niet te laten aanbranden!
En dan zie je dat de lichtje van het antwoordapparaat staat de knipperen. En dat de bankbediende van de ING deze ochtend om 11u een berichtje heeft ingesproken, dat ik mijn betaalkaart mag gaan afhalen, die daar bezorgd was, door de postbode...
Soms hé!!!!!!!!!!
Omdat je afhankelijk bent van de GPS om je kinderen terug te vinden.
Soms kom je na een werkdag thuis met kinderen en vind je geen eten in de frigo. Wat ambetant is, omdat je zelf niet kan koken.
Soms heb je dan de ballen om initiatief te nemen, het oudste kind naar de buren te sturen om hen de appelmoesbokaal te laten opendraaien, zet je ondertussen de patatten op en draai je het verkeerde vuur aan en moet je het vlees terug uit de pan vissen om een groter exemplaar vuil te maken...
Soms krijg je dan vriendlief ad telefoon met de melding dat hij wat later zal zijn wegens de file, maar dat dat geen probleem is, want dat de pasta die op het menu staat snel klaar zal zijn...
Soms ben je zo in de war door heel die feestdag van maandag dat het je veel te laat invalt dat de kleine R. op woensdag zwemles heeft op sportkamp. En terwijl je de badpak-en-handdoekzak bijeenzoekt en samenstelt valt het je in dat het morgen echt woensdag is, gelijk in Vriendlief-is-jarig-woensdag.
Soms moet je dan es je kinderen achterlaten omdat het véél te lang zal duren om die in de auto te zetten en haast je je naar de boekenwinkel. Waar je een tweedekeuskaartje mee moet nemen omdat alle schone weg zijn en ze subtiel laten weten dat het sluitingstijd is, door de deur toe te doen en de sleutel om te draaien...
Soms koop je dan een stukje jeugdsentiment, zomaar... Niels Holgersson ligt te wachten tot mijn volgende leesavond...
En dan wil je je aankopen betalen. En dan vind je je betaalkaart niet, en moet je alles omkeren op de toonbank, geef je je portemonnee af aan de winkelbediende, zodat zij ook es kan kijken, en vinden we dat grappig... Aangezien ik me al vrolijk staan maken had ik voor Vriendlief z'n verjaardag voor mij een boek 'gekocht' had...Gelukkig heb ik een 'back-up' en kon ik toch alles meenemen...
En dan is Vriendlief ondertussen thuis en moet je uitleggen waarom je in de boekwinkel was, waarom ik niet beter op mijn spullen let, waarom je niet geluisterd had naar zijn menu-uitleg van de vorige dag én moet je proberen zelf te verkopen dat hij eigenlijk trots op je moet zijn, je moet bewonderen om je zin voor initiatief, je ondernemendheid, je wil om uitdagingen aan te gaan, nieuwe dingen te proberen en de patatten niet te laten aanbranden!
En dan zie je dat de lichtje van het antwoordapparaat staat de knipperen. En dat de bankbediende van de ING deze ochtend om 11u een berichtje heeft ingesproken, dat ik mijn betaalkaart mag gaan afhalen, die daar bezorgd was, door de postbode...
Soms hé!!!!!!!!!!
maandag 15 maart 2010
Paren!
Jarenlang ben ik er stiekem prat op gegaan!
Het onder de knie hebben van het niet verliezen van de andere helft van het kousenpaar. Ik hoor vaak mensen klagen over het feit dat ze een hele collectie eenzame sokken hebben, die niet met elkaar gecombineerd kunnen worden weliswaar...
En nu is het zover.
Een roze-paars sokje ligt al wekenlang eenzaam in de wasmand, wordt af en toe uit compassie es meegewassen, hangt eenzaam aan het wasrek, weliswaar gesteund door andere sokken, maar die hangen allemaal zij aan zij met hun respectievelijke vriendje.
Als u ze vindt, ze is al een beetje pluizig, stuur haar alstublieft naar mij terug!
Mijn Z. zal u dankbaar zijn... Haar koude voetje ook...
Het onder de knie hebben van het niet verliezen van de andere helft van het kousenpaar. Ik hoor vaak mensen klagen over het feit dat ze een hele collectie eenzame sokken hebben, die niet met elkaar gecombineerd kunnen worden weliswaar...
En nu is het zover.
Een roze-paars sokje ligt al wekenlang eenzaam in de wasmand, wordt af en toe uit compassie es meegewassen, hangt eenzaam aan het wasrek, weliswaar gesteund door andere sokken, maar die hangen allemaal zij aan zij met hun respectievelijke vriendje.
Als u ze vindt, ze is al een beetje pluizig, stuur haar alstublieft naar mij terug!
Mijn Z. zal u dankbaar zijn... Haar koude voetje ook...
zondag 14 maart 2010
It's my party!
Zaterdagavond, uitgaansavond.
Sinds ons R. er is is dat fel verminderd. Een paar weken geleden besloten toch nog es naar een fuif te gaan. We wisten dat de muziek goed ging zijn, we wisten dat we gingen kunnen dansen (topprioriteit) en we wisten dat er veel bekend volk ging zijn. Allemaal niet onbelangrijk!
Wat ik op voorhand niet wist was dat ik razende koppijn ging hebben. Verschrikkelijk, ofwel kwam het door de warmte gecombineerd met een acuut gebrek aan frisse lucht. Enfin, het dansen is bij mij nooit geen probleem! Maar laten de jongens en meisjes van tegenwoordig niet meer dansen, maar de dansvloer inpalmen om te staan babbelen, gezellig in een kringske, sommigen met hun rugzak, met de voor mij nog steeds onbekende inhoud (hun ouders wellicht...)... Allé, sommigen waren wel ah bewegen, maar mensen, moeten jullie écht zat zijn om los te komen en effectief te dansen!?!?
Mijn babysit was daar trouwens ook, en ze had me in de mot, ik voelde me precies zelf terug een kind.
Nu, ik heb me geamuseerd daar niet van, maar ik had af en toe wel het gevoel dat ik 'oud' was, ofwel lag het aan mij...
Sinds ons R. er is is dat fel verminderd. Een paar weken geleden besloten toch nog es naar een fuif te gaan. We wisten dat de muziek goed ging zijn, we wisten dat we gingen kunnen dansen (topprioriteit) en we wisten dat er veel bekend volk ging zijn. Allemaal niet onbelangrijk!
Wat ik op voorhand niet wist was dat ik razende koppijn ging hebben. Verschrikkelijk, ofwel kwam het door de warmte gecombineerd met een acuut gebrek aan frisse lucht. Enfin, het dansen is bij mij nooit geen probleem! Maar laten de jongens en meisjes van tegenwoordig niet meer dansen, maar de dansvloer inpalmen om te staan babbelen, gezellig in een kringske, sommigen met hun rugzak, met de voor mij nog steeds onbekende inhoud (hun ouders wellicht...)... Allé, sommigen waren wel ah bewegen, maar mensen, moeten jullie écht zat zijn om los te komen en effectief te dansen!?!?
Mijn babysit was daar trouwens ook, en ze had me in de mot, ik voelde me precies zelf terug een kind.
Nu, ik heb me geamuseerd daar niet van, maar ik had af en toe wel het gevoel dat ik 'oud' was, ofwel lag het aan mij...
woensdag 10 maart 2010
the postman always rings twice
Post... behalve rekeningen, aanmaningsbrieven van bibliotheken en reclame krijg ik zelden nog leuke dingen in de bus.
Behalve rond mijn verjaardag dan, dan zijn er kaartjes! Of de occasionele postkaart-uit-een-ver-of-minder-ver-land, die ik koester, maar toch...
Vanavond was het echter hoogmis...
Er was een brief van
Cote d'Or...
Mijn eerste taakje als officieel geregistreerde proefster! Een tip voor wie houdt van chocolade...
Een tijdje geleden surfte ik toevallig, op zoek naar olifanten, op de site van cote d'or en zag daar dat je via internet kan registeren als proever, dan krijg je chocolade om 'voor' te proeven en kan je 'cacaobonen' verzamelen om dingen te winnen (je weet maar nooit...).
Ik kreeg een reep met citroen en gembersmaak. Geen eet-chocolade maar zo'n stukje wacht-ik-geniet-chocolade... Héél tof!
Er was een brief van
JBC
Niet de favoriete winkel voor mezelf maar fantastisch voor de kinderen. Per 20euro die je betaald krijg je een punt. Ik ben al vijf jaar klant hier in O. en ondertussen had ik 100punten verzameld. Die punten kun je ruilen tegen een bon. Een bon die je mag gebruiken, zomaar, zonder dat je voor een bepaald bedrag moet kopen en een procent krijgt of zo. Nee, gewoon een geldbedrag. Voor die 100punten kreeg ik een bon voor 37 euro... Mooi meegenomen toch. Een van mijn dames zal er ongetwijfeld wel bij varen, of wie weet, zelfs gewoon ik!!
En ik weet dat ik daarvoor eerst 100x 20Euro heb uitgegeven but who cares! Ik krijg nu toch een extra'tje van 37euro en anders had ik niets!
Er was een brief van
Het Nieuwsblad
Ik win zelden iets maar een tijdje geleden kreeg ik een soort reclame van het Nieuwsblad. Wij hebben enkel een krant tijdens het weekend omdat er tijdens de week te weinig tijd is maar ik mis dat ergens wel, omdat dat thuis, bij mama en papa, wél het geval was. Nu, ik ben een alleslezen dus eender welke krant is goed. Je moest krassen en bij drie lachende gezichtjes won je een maand een gratis krant, zonder nog een schiftingsvraag of zo. Awel, ik had drie lachende gezichtjes, stuurde de kaart gewoon terug op en kreeg een brief om te melden dat vanaf 22/3 tot 21/4 elke dag een krant thuisbezorgd krijg... Geestig toch!
En ik weet dat ik gestalkt zal worden achteraf, en achternagezeten door hun abonnementendienst maar ik ga die maand eerst gewoon genieten!!!!
Behalve rond mijn verjaardag dan, dan zijn er kaartjes! Of de occasionele postkaart-uit-een-ver-of-minder-ver-land, die ik koester, maar toch...
Vanavond was het echter hoogmis...
Er was een brief van
Cote d'Or...
Mijn eerste taakje als officieel geregistreerde proefster! Een tip voor wie houdt van chocolade...
Een tijdje geleden surfte ik toevallig, op zoek naar olifanten, op de site van cote d'or en zag daar dat je via internet kan registeren als proever, dan krijg je chocolade om 'voor' te proeven en kan je 'cacaobonen' verzamelen om dingen te winnen (je weet maar nooit...).
Ik kreeg een reep met citroen en gembersmaak. Geen eet-chocolade maar zo'n stukje wacht-ik-geniet-chocolade... Héél tof!
Er was een brief van
JBC
Niet de favoriete winkel voor mezelf maar fantastisch voor de kinderen. Per 20euro die je betaald krijg je een punt. Ik ben al vijf jaar klant hier in O. en ondertussen had ik 100punten verzameld. Die punten kun je ruilen tegen een bon. Een bon die je mag gebruiken, zomaar, zonder dat je voor een bepaald bedrag moet kopen en een procent krijgt of zo. Nee, gewoon een geldbedrag. Voor die 100punten kreeg ik een bon voor 37 euro... Mooi meegenomen toch. Een van mijn dames zal er ongetwijfeld wel bij varen, of wie weet, zelfs gewoon ik!!
En ik weet dat ik daarvoor eerst 100x 20Euro heb uitgegeven but who cares! Ik krijg nu toch een extra'tje van 37euro en anders had ik niets!
Er was een brief van
Het Nieuwsblad
Ik win zelden iets maar een tijdje geleden kreeg ik een soort reclame van het Nieuwsblad. Wij hebben enkel een krant tijdens het weekend omdat er tijdens de week te weinig tijd is maar ik mis dat ergens wel, omdat dat thuis, bij mama en papa, wél het geval was. Nu, ik ben een alleslezen dus eender welke krant is goed. Je moest krassen en bij drie lachende gezichtjes won je een maand een gratis krant, zonder nog een schiftingsvraag of zo. Awel, ik had drie lachende gezichtjes, stuurde de kaart gewoon terug op en kreeg een brief om te melden dat vanaf 22/3 tot 21/4 elke dag een krant thuisbezorgd krijg... Geestig toch!
En ik weet dat ik gestalkt zal worden achteraf, en achternagezeten door hun abonnementendienst maar ik ga die maand eerst gewoon genieten!!!!
dinsdag 2 maart 2010
Ondertussen...
... werd een nagelbed vermoord (nog eens...)...
... viel ons R. een gat in haar kin en blijkt ze allergisch aan die plakkertjes die ze plakken ipv de boel toe te naaien...
...is ons Z. een superopstel ah maken over volleybal...
...is Vriendlief voor het eerst gaan fitnessen,heeft hij een abonnement van 500Euro gescoord en kan hij zien dat hij een jaar lang 3keer per week in het zweet werkt...
...heb ik 4 fantastisch boeken gevonden in de bib...
...ben ik facebook een beetje beu...
...schijnen 'op en neer' de sleutelwoorden te zijn in de dansles...
...mag ik in excellent gezelschap gaan toneel...
...ga ik zaterdag naar de kinderzegening, lang geleden dat ik nog es echt naar de kerk wilde...
We blijven bezig! Maar hier nu even niet!
... viel ons R. een gat in haar kin en blijkt ze allergisch aan die plakkertjes die ze plakken ipv de boel toe te naaien...
...is ons Z. een superopstel ah maken over volleybal...
...is Vriendlief voor het eerst gaan fitnessen,heeft hij een abonnement van 500Euro gescoord en kan hij zien dat hij een jaar lang 3keer per week in het zweet werkt...
...heb ik 4 fantastisch boeken gevonden in de bib...
...ben ik facebook een beetje beu...
...schijnen 'op en neer' de sleutelwoorden te zijn in de dansles...
...mag ik in excellent gezelschap gaan toneel...
...ga ik zaterdag naar de kinderzegening, lang geleden dat ik nog es echt naar de kerk wilde...
We blijven bezig! Maar hier nu even niet!
woensdag 17 februari 2010
Kookperikelen
Koken, ik kan het niet en zal het dus ook niet kunnen leren aan mijn dochters, terwijl mijn oudste er wel in geïnteresseerd is.
Wat doet een moeder dan, ze gaat mee naar de bib en helpt een kinderkookboek kiezen.
En natuurlijk moet dat direct uitgeprobeerd worden...
En wat kiest dochterlief dan, een zachtgekook ei... (letterlijk) En laat dat nu es iets zijn wat ik wél perfect kan maken, zowel zacht als hardgekookte eieren, ik lust ze wel niet, in geenenkele versie...
Hoe gaat het 'recept'...Voor een zachtgekookt ei moet je je ei 4 minuten laten KOKEN.
Ons Z:
- neemt een panneke
- zat dat op het vuur
- steekt het fornuis aan
- legt het ei in de pan...
Ik ga toch ook es een woordenboek Nederlands moeten lenen om haar het concept 'koken' uit te leggen...
Nu, ik heb haar laten doen en haar dan achteraf op de goeie weg geholpen. Vond het wel grappig... ;-)
Wat doet een moeder dan, ze gaat mee naar de bib en helpt een kinderkookboek kiezen.
En natuurlijk moet dat direct uitgeprobeerd worden...
En wat kiest dochterlief dan, een zachtgekook ei... (letterlijk) En laat dat nu es iets zijn wat ik wél perfect kan maken, zowel zacht als hardgekookte eieren, ik lust ze wel niet, in geenenkele versie...
Hoe gaat het 'recept'...Voor een zachtgekookt ei moet je je ei 4 minuten laten KOKEN.
Ons Z:
- neemt een panneke
- zat dat op het vuur
- steekt het fornuis aan
- legt het ei in de pan...
Ik ga toch ook es een woordenboek Nederlands moeten lenen om haar het concept 'koken' uit te leggen...
Nu, ik heb haar laten doen en haar dan achteraf op de goeie weg geholpen. Vond het wel grappig... ;-)
dinsdag 9 februari 2010
De Paashaas
Nog 20 picknicken en 2 grote peeties en al onze Sint chocolade is op.
Laat die klokken maar komen!
Laat die klokken maar komen!
dinsdag 2 februari 2010
Mannen en Techniek
Wij hebben telefoons met een lampje wat weergeeft dat er berichten zijn.
Niets bijzonders, hoor ik u denken. Da's juist. Soms wel handig, hoor ik u denken. Ook juist. Irritant, zeg ik, als ge dat lampke niet meer wegkrijgt.
Opeens, een paar weken geleden... een boodschap, beluisterd, en het lampke bleeft branden. En als het nu gewoon branden was, nee, het knipperde...
Alles geprobeerd, batterijen uithalen, telefoon een dag afgelegd, de handleiding erbij genomen.
En toen, toen ik de handleiding erbij haalde, vond ik het nodig om tegen Vriendlief te laten vallen 'dat de meisjes het wel gingen oplossen' (mv; ik hand ons R. op de arm). Yeah right, in heel die handleiding geen oplossing. Wel hoongelach, van Vriendlief, door mijn grote mond vooral...
En dan opeens vanavond, met een sjakosj op mijn arm, een kind op de andere, een tweede kind dat ah babbelen was en ah proberen om een boodschap te beluisteren druk ik toevallig op een paar knoppen, zet de telefoon terug, en het is wég. Het lichtjes, het knipperen. Ge kunt er gewoon weer het uur op lezen, wat een gemak is, en een ongemak als dag weg is, want dat stond erook niet meer, door dat lichtje.
En ik weet niet hoe of wat of waarom, maar ik heb Vriendlief er toch even fijntjes aan herinnert dat de meisjes het opgelost hebben... allemaal tesamen...
Niets bijzonders, hoor ik u denken. Da's juist. Soms wel handig, hoor ik u denken. Ook juist. Irritant, zeg ik, als ge dat lampke niet meer wegkrijgt.
Opeens, een paar weken geleden... een boodschap, beluisterd, en het lampke bleeft branden. En als het nu gewoon branden was, nee, het knipperde...
Alles geprobeerd, batterijen uithalen, telefoon een dag afgelegd, de handleiding erbij genomen.
En toen, toen ik de handleiding erbij haalde, vond ik het nodig om tegen Vriendlief te laten vallen 'dat de meisjes het wel gingen oplossen' (mv; ik hand ons R. op de arm). Yeah right, in heel die handleiding geen oplossing. Wel hoongelach, van Vriendlief, door mijn grote mond vooral...
En dan opeens vanavond, met een sjakosj op mijn arm, een kind op de andere, een tweede kind dat ah babbelen was en ah proberen om een boodschap te beluisteren druk ik toevallig op een paar knoppen, zet de telefoon terug, en het is wég. Het lichtjes, het knipperen. Ge kunt er gewoon weer het uur op lezen, wat een gemak is, en een ongemak als dag weg is, want dat stond erook niet meer, door dat lichtje.
En ik weet niet hoe of wat of waarom, maar ik heb Vriendlief er toch even fijntjes aan herinnert dat de meisjes het opgelost hebben... allemaal tesamen...
vrijdag 29 januari 2010
Vandaag
Bracht allerlei dingen:
- Een fijn gesprek met tot nu toe relatief onbekenden
- Een idee wat vaste vorm kreeg
- Gemoedsrust, omdat dat idee vaste vorm kreeg
- zon, echt waar, anderhalve minuut lang zon op mijn snoet, ik ben ervoor blijven staan, gelijk een zotje, zomaar langs 't straat, en het heeft fantastisch deugd gedaan.
- Medelijden met de ouders die in de toekomst zullen moeten uitleggen waarom K3 'K3' noemt
- Sloten koffie
- Een opgeruimde living
- Een fijn telefoongesprek met mijn zus, mijn ma en een van mijn meest dierbare vrienden
Het was een fijne dag!
- Een fijn gesprek met tot nu toe relatief onbekenden
- Een idee wat vaste vorm kreeg
- Gemoedsrust, omdat dat idee vaste vorm kreeg
- zon, echt waar, anderhalve minuut lang zon op mijn snoet, ik ben ervoor blijven staan, gelijk een zotje, zomaar langs 't straat, en het heeft fantastisch deugd gedaan.
- Medelijden met de ouders die in de toekomst zullen moeten uitleggen waarom K3 'K3' noemt
- Sloten koffie
- Een opgeruimde living
- Een fijn telefoongesprek met mijn zus, mijn ma en een van mijn meest dierbare vrienden
Het was een fijne dag!
woensdag 27 januari 2010
Clichézzzzzzzzzzzzzz
Ik moet 's ochtends en 's avonds naar mijn werk, via een omweg...
Klein straatje,veel auto's.
Langs het straatje, grind, aan beide kanten.
Lieve kleine autootjes gaan aan de kant, of wachten, als de respectievelijke chauffeurs jong, onervaren,oud of gewoon vriendelijk zijn...
Grote BMW's gaan niet aan de kant, zij zullen ook niet vertragen, zij zullen ook niet groeten als jij voor hen ad kant gaat staan.
Mensen met een 4x4 schijnen niet te beseffen dat grind 'terrein' is, waarvoor het TERREINwagen dus geschikt is. Handleiding niet gelezen? Neen, zij zullen niet aan de kant gaan, zij zullen niet vertragen, zij zullen niet groeten als jij voor hen ad kant gaat staan, ze zien me waarschijnlijk niet eens, aangezien ik een halve meter lager zit.
Clichéééééééééééézzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz!
Klein straatje,veel auto's.
Langs het straatje, grind, aan beide kanten.
Lieve kleine autootjes gaan aan de kant, of wachten, als de respectievelijke chauffeurs jong, onervaren,oud of gewoon vriendelijk zijn...
Grote BMW's gaan niet aan de kant, zij zullen ook niet vertragen, zij zullen ook niet groeten als jij voor hen ad kant gaat staan.
Mensen met een 4x4 schijnen niet te beseffen dat grind 'terrein' is, waarvoor het TERREINwagen dus geschikt is. Handleiding niet gelezen? Neen, zij zullen niet aan de kant gaan, zij zullen niet vertragen, zij zullen niet groeten als jij voor hen ad kant gaat staan, ze zien me waarschijnlijk niet eens, aangezien ik een halve meter lager zit.
Clichéééééééééééézzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz!
dinsdag 26 januari 2010
Knoppen
We hebben 4 afstandsbedieningen in huis, met -tig knoppen.
We hebben oneindig veel lichtschakelaarknopjes.
We hebben knoppen om de auto te sluiten en te ontsluiten.
We hebben knoppen aan allerlei keukenmachines.
We hebben knoppen om de knoppen vanop afstand te bedienen.
Wil er dan iemand alstublieft es een knop maken om het malen in mijn hoofd aan en uit te zetten!
Bedankt!
We hebben oneindig veel lichtschakelaarknopjes.
We hebben knoppen om de auto te sluiten en te ontsluiten.
We hebben knoppen aan allerlei keukenmachines.
We hebben knoppen om de knoppen vanop afstand te bedienen.
Wil er dan iemand alstublieft es een knop maken om het malen in mijn hoofd aan en uit te zetten!
Bedankt!
zondag 24 januari 2010
Het Huis Anubis
Gisteren een tripje naar Antwerpen ondernomen om ons Z. een plezier te doen.
Ons R. achtergelaten in de veilige handen van mijn ouders en gaan kijken naar de show van Het Huis Anubis!
We hadden plaatsen achteraan in de corbeille, mooi centraal voor het podium. En hoezeer ik Studio 100 ook veracht voor hun overmerchandising en de Anubis-popcorn, de show zat echt héél goed in mekaar. Vanaf minuut 1 werd je meegezogen in het verhaal, er was interactie met het publiek, de populairste liedjes passeerden de revue en er was de kus tussen Nienke en Fabian, voor de kenners en de grote fans was dit dé kers op de taart!
Vandaag was voor ons Z. ook nog hoogdag. Kleine zus was nog bij oma en opa dus werden we daar verwacht tegen de middag voor stoverij-met-kroketjes-en-appelmoes; een van haar favoriete gerechten bij mensen die ze héél graag ziet en om vijf uur waren er verse wafels, samen met het gezin van mijn zus die ondertussen ook gearriveerd was. We waren voor een zondag véél te laat thuis maar het was een héél fijn weekend. Er mogen er zo nog meer zijn!...
Ons R. achtergelaten in de veilige handen van mijn ouders en gaan kijken naar de show van Het Huis Anubis!
We hadden plaatsen achteraan in de corbeille, mooi centraal voor het podium. En hoezeer ik Studio 100 ook veracht voor hun overmerchandising en de Anubis-popcorn, de show zat echt héél goed in mekaar. Vanaf minuut 1 werd je meegezogen in het verhaal, er was interactie met het publiek, de populairste liedjes passeerden de revue en er was de kus tussen Nienke en Fabian, voor de kenners en de grote fans was dit dé kers op de taart!
Vandaag was voor ons Z. ook nog hoogdag. Kleine zus was nog bij oma en opa dus werden we daar verwacht tegen de middag voor stoverij-met-kroketjes-en-appelmoes; een van haar favoriete gerechten bij mensen die ze héél graag ziet en om vijf uur waren er verse wafels, samen met het gezin van mijn zus die ondertussen ook gearriveerd was. We waren voor een zondag véél te laat thuis maar het was een héél fijn weekend. Er mogen er zo nog meer zijn!...
donderdag 21 januari 2010
Mannen!
Hij zag eruit alsof hij het volledig zag zitten, maar bleef wel achterin staan. Om halverwege de les te vertrekken met de gevleugelde woorden: 'Bedankt dames, het was leuk'...
Blijkbaar niet leuk genoeg, en nu was er es een niet-homoseksueel in de dansles!
Blijkbaar niet leuk genoeg, en nu was er es een niet-homoseksueel in de dansles!
vrijdag 15 januari 2010
Randdebiel
In de wachtrij
Zij (een octaaf te hoog, net iets te luid en net iets te vriendelijk): Ja, we zijn goed maar niet gekend...
Ik (inwendig): Oh boy
Mijn beurt
Ik: t'Is voor een aangetekende zending
Zij: Ik zal dat es vlug voor u regelen hoor!
Ik (inwendig): Geef anders gewoon dat papierke en dan doe ik het zelf.
Zij: En wilt u een bericht ontvangen dat het toegekomen is?
Ik: ...Ja...
Ik (inwendig): En waarom zou ik het anders aangetekend opsturen..?????
Zij: En het moet naar het adres op de enveloppe...
Ik (inwendig): ...?...
Zij: En terug naar het vermelde tegenadres...
Ik (inwendig): ...?...
Zij: Voila mevrouw, het is geregeld!
ZE ZEI MEVROUW TEGEN ME!
Zij (een octaaf te hoog, net iets te luid en net iets te vriendelijk): Ja, we zijn goed maar niet gekend...
Ik (inwendig): Oh boy
Mijn beurt
Ik: t'Is voor een aangetekende zending
Zij: Ik zal dat es vlug voor u regelen hoor!
Ik (inwendig): Geef anders gewoon dat papierke en dan doe ik het zelf.
Zij: En wilt u een bericht ontvangen dat het toegekomen is?
Ik: ...Ja...
Ik (inwendig): En waarom zou ik het anders aangetekend opsturen..?????
Zij: En het moet naar het adres op de enveloppe...
Ik (inwendig): ...?...
Zij: En terug naar het vermelde tegenadres...
Ik (inwendig): ...?...
Zij: Voila mevrouw, het is geregeld!
ZE ZEI MEVROUW TEGEN ME!
woensdag 13 januari 2010
I can boogie! II
Maandagavond gaan lopen, lesje 1 van de reeks terug, we zijn deze zomer bij lesje 26 gestrand, jammer, ik weet het.
En tegen dat we weer goesting kregen om eraan te beginnen lagen de feestdagen in het verschiet, en wisten we dat het dan toch weer ging stilliggen, weer uitgesteld dan maar...
En na een paar weken vooral gebabbeld te hebben over het 'gaan lopen' deze week eindelijk onze (stoute) loopschoenen aangetrokken!
Maar toch, om zo lang niet gelopen te hebben ging het verrassend vlot! Helaas nog geen vervolg kunnen aan breien aangezien mijn loopmaatje geveld is door een 'ik ben draaierij-virus'. A shame...!
Maar morgen, mag ik weer dansen! Ik heb me tijdens de oud-nieuw overgang fantastisch kunnen uitleven en dan voelde ik weer hoe erg ik dat uurtje dansen mis! Bewegen in het algemeen eigenlijk, ik ben geen supersporter maar ik beweeg graag, het liefst op muziek!
Ik kan al bijna niet wachten!
En tegen dat we weer goesting kregen om eraan te beginnen lagen de feestdagen in het verschiet, en wisten we dat het dan toch weer ging stilliggen, weer uitgesteld dan maar...
En na een paar weken vooral gebabbeld te hebben over het 'gaan lopen' deze week eindelijk onze (stoute) loopschoenen aangetrokken!
Maar toch, om zo lang niet gelopen te hebben ging het verrassend vlot! Helaas nog geen vervolg kunnen aan breien aangezien mijn loopmaatje geveld is door een 'ik ben draaierij-virus'. A shame...!
Maar morgen, mag ik weer dansen! Ik heb me tijdens de oud-nieuw overgang fantastisch kunnen uitleven en dan voelde ik weer hoe erg ik dat uurtje dansen mis! Bewegen in het algemeen eigenlijk, ik ben geen supersporter maar ik beweeg graag, het liefst op muziek!
Ik kan al bijna niet wachten!
dinsdag 12 januari 2010
Ik snap het niet!
Die kleine bloksjes smeerkaas met hamsmaak.
Voor vegetariërs die vroeger fervent ham-liefhebbers waren?
Voor mensen die niet kunnen kiezen?
Voor mensen die geen vlees lusten maar het es voorzichtig willen proberen?
En bestaat er dan ook ham met kaassmaak????
Voor vegetariërs die vroeger fervent ham-liefhebbers waren?
Voor mensen die niet kunnen kiezen?
Voor mensen die geen vlees lusten maar het es voorzichtig willen proberen?
En bestaat er dan ook ham met kaassmaak????
zondag 10 januari 2010
Hooi en stro
Ik ben sedert de late namiddag de trotse eigenares van een Global Positioning System!
Een kleine witte schattige Tom...tom.
Dit betekend dat ik
- niet meer verloren zal rijden op een route die ik al honderdduizend keer gereden heb
- niet meer afhankelijk zal zijn van jan en alleman om ergens te geraken
- niet meer zal moeten rondrijden van bij nacht en ontij om routes te bekijken samen met vriendlief zodat ik nota's kan nemen en er s'anderendaags (hopelijk) alleen kan naartoe rijden.
Nu alleen nog het verschil leren tussen links en rechts...
Een kleine witte schattige Tom...tom.
Dit betekend dat ik
- niet meer verloren zal rijden op een route die ik al honderdduizend keer gereden heb
- niet meer afhankelijk zal zijn van jan en alleman om ergens te geraken
- niet meer zal moeten rondrijden van bij nacht en ontij om routes te bekijken samen met vriendlief zodat ik nota's kan nemen en er s'anderendaags (hopelijk) alleen kan naartoe rijden.
Nu alleen nog het verschil leren tussen links en rechts...
woensdag 6 januari 2010
Feestmoe
Ons R. wordt vrijdag 3. Wat fantastisch is, net als zijzelf.
Helaas vind ik het hele 'verjaren net na de feestdagen' gedoe niet zo fijn. Ik heb deze week in allerijl mijn huis kerstvrij gemaakt, moet dringend al de rest ook opruimen want tijdens de vakantie heb ik alles een beetje laten gaan en tot overmaat van ramp gaat het dit weekend sneeuwen en komen de meeste gasten van 70km ver!
Het is gewoon een beetje teveel van het goede. En dan hadden we dit jaar zelf nog geen gasten. Volgend jaar is het wél onze beurt om het Kerstfeest te organiseren, zijn wij het 'huis' voor Oudjaar én hebben is er dan de verjaardag. Al de andere kindjes, en de meeste volwassenen in onze familie zijn jarig in of rond de zomermaanden. Ons R. valt daar dus buiten, wat voor haar wel fijn is want zij heeft een feest alleen maar het mocht toch iets verder van de kerstperiode zijn. Ook cadeaugewijs is het wat moeilijk, want ik vind niet dat 'combicadeaus' bij deze leeftijd al gepast zijn.
En aangezien er hier bergen speelgoed gearriveerd zijn via de Sint en ook heel wat hebbedingen tijdens de feestdagen heb ik het sober gehouden. Een mooi liedjesboek met bijhorende cd gevonden in de Fnac, hopelijk vind ze het leuk!!!!!!!!!
Helaas vind ik het hele 'verjaren net na de feestdagen' gedoe niet zo fijn. Ik heb deze week in allerijl mijn huis kerstvrij gemaakt, moet dringend al de rest ook opruimen want tijdens de vakantie heb ik alles een beetje laten gaan en tot overmaat van ramp gaat het dit weekend sneeuwen en komen de meeste gasten van 70km ver!
Het is gewoon een beetje teveel van het goede. En dan hadden we dit jaar zelf nog geen gasten. Volgend jaar is het wél onze beurt om het Kerstfeest te organiseren, zijn wij het 'huis' voor Oudjaar én hebben is er dan de verjaardag. Al de andere kindjes, en de meeste volwassenen in onze familie zijn jarig in of rond de zomermaanden. Ons R. valt daar dus buiten, wat voor haar wel fijn is want zij heeft een feest alleen maar het mocht toch iets verder van de kerstperiode zijn. Ook cadeaugewijs is het wat moeilijk, want ik vind niet dat 'combicadeaus' bij deze leeftijd al gepast zijn.
En aangezien er hier bergen speelgoed gearriveerd zijn via de Sint en ook heel wat hebbedingen tijdens de feestdagen heb ik het sober gehouden. Een mooi liedjesboek met bijhorende cd gevonden in de Fnac, hopelijk vind ze het leuk!!!!!!!!!
zaterdag 2 januari 2010
Yes sir, we can boogie!
2010 werd luid en wervelend ingezet!
Er werd gedanst, gezongen, geschreeuwd, gelachen! Er werd gekust en geknuffeld dat het een lieve lust was! De toog stond in brand, iedereen op de stoelen, glittertjes op de meest onmogelijke plaatsen. Er werd gestript, verleid, er waren pruiken, kostuums, hapjes en drankjes, het was zalig! Ik heb zelfs gedanst met de kerstman!
Als 2010 af en toe zo sprankelend zal zijn als het vannacht was wordt het een topjaar!!!!!!!!!!!!
Er werd gedanst, gezongen, geschreeuwd, gelachen! Er werd gekust en geknuffeld dat het een lieve lust was! De toog stond in brand, iedereen op de stoelen, glittertjes op de meest onmogelijke plaatsen. Er werd gestript, verleid, er waren pruiken, kostuums, hapjes en drankjes, het was zalig! Ik heb zelfs gedanst met de kerstman!
Als 2010 af en toe zo sprankelend zal zijn als het vannacht was wordt het een topjaar!!!!!!!!!!!!
Abonneren op:
Posts (Atom)