Shop till you drop!

Ik koop meestal op zicht, niet gepland.

Maar héél af en toe bekruipt me de goesting om es te gaan shoppen. Gewoon winkel in winkel uit.
Totdat ik daar ben.

Dan is het té druk, té warm,té koud, téveel volk, téveel glitter en vooral , geen kleren die ik leuk vind of die mij leuk staan bij het passen. Iedereen die met mij al is gaan winkelen is getuige geweest van het 'ik doe het mee - ik doe het niet mee- ik hang het terug terwijl ik al een kwartier sta at schuiven ad kasssa-gedoe'... Kortom, ik ben een ramp.

Alzo ook dit keer. Geld afgehaald, vriendin opgetrommeld, kinderen veilig op school gedropt, here we come!

Jaja, terwijl mijn compagnon vanalles kocht voor haar kinderen en zichzelf werd ik almaar wanhopiger. Nu had ik 'hopen' geld in mijn zakken en was er niets, maar echt niets. Alle winkels waar ik hoopte iets te vinden afgelopen en nada, nul noppes in de rekken. Ik was dan ook volledig uit het oog verloren dat het bijna de 'feest'dagen zijn en alles dus volhangt met kort, zwart, glitter en véél te bloot...

Toen ik zowat besloten had om met alleen een broek voor ons R. en een halsketting voor haar verjaardag naar huis te gaan passeerde we opeens de etalage van Didi, met schone kinderkleren voor. Toch es binnengelopen, en alla, daar waren ze, mijn smaak... Helemaal. Eerst wat afgeschrikt door de prijzen maar dan toch een machtige broek gekocht... (allé, ze eerst teruggehangen, de C&A binnengelopen voor de compagnon maar daar al een passend truitje voor bij die broek gekocht!)

Muh, broek, vriendlief z'n reactie vat het eigenlijk nog het beste samen 'maar allé, da's een kabouterbroek' (hij wist toen nog niet dat het geen kabouterprijsje was...) maar gelukkig vond hij het wel schoon toen ik ze aanhad... Mijn hel-groen- gele-rok-met-broek... ;-)