Zeeën van tijd

Dit weekend beloofde ons een zee van tijd.

Omdat onze meeste weekends vol zitten met verwachte en soms onverwachte uitjes, altijd geestig, volleybaltrainingen en matchen van ons Z. en de gewone huis-tuin en keukenactiviteiten hadden we het vrijgehouden.

Mede omdat we volgend weekend de communie van ons Z. op het programma hebben staan vonden we het wijselijk om es te 'rusten'.

Zaterdagochtend passeerde als volgt:
- Vriendlief ging na het obligate containerparkbezoek naar de winkel met ons R.
- Ikzelf lapte alle ramen van de bovenverdieping buiten en binnen, alsook een deel van de ramen beneden, de vuilste...
- Daarna ging ik met Z. naar de bib, de boeken die vorige week werden geselecteerd bleken op 1 na waardeloos...en dat had ik uit...
- In de namiddag was er VKSJ voor ons Z. Ons madam heeft back-up-activiteiten voor wanneer er geen volley-matchen zijn...
- Terwijl zij daar was gingen Vriendlief, ikzelf en ons R. richting Brugge, waar Vriendlief zijn hart ophaalde in de Striep, ikzelf een klein maar fijn winkeltje ontdekte wat in mijn achterhoofd zal blijven logeren voor wanneer hebbedingetjes voor jongedames moeten gekocht worden.

Daarna gingen we ook efkes langs de Free Record Shop, ik ga daar zowiezo al niet graag binnen, teveel dat opgeklopte hippe-sfeertje, maar ons Z. wou de Idool-CD.
En aangezien ik ons R. een klein pakket van hebbedingetjes wil laten overhandigen na de communiemis wou ik die al halen. Het feit dat er een kortingbon in de zaterdagkrant stond hielp. Het is niet mijn smaak en ik hoop dat de knappe-veel-te-jong-voor-mij (gesteld dat ik vrijgezel was...)-kassabediende dat aan mijn gezichtsuitdrukking en bijhorende laatdunkende toon gehoord heeft. Je moet al eens wat overhebben voor je kinderen.

Daarna kwam de zaterdagavond rust.

Zondag werd de verande gekuist door ons R. en mezelf, zijnde dat ik de veranda afwaste en dat ons R. wat liep te klooien met water... Vriendlief ging bij mijn zus de partytent ophalen, de onze is in bestelling en zal pas arriveren nà de communie...

Omdat het weer ideaal was werd ook de ramen van de buitenkant van de veranda gelapt, daarna kwam de zon me redden.

Deze namiddag gingen we uitwaaien aan de kust, en u mag dat gerust heel letterlijk nemen, ik waaide bijna uit mijn kleren. De beenspieren van ons R. vaarden er wel bij want zij had haar fietsje bij. Tegenwind was dus geen sinecure. Bij met-wind vaarden mijn beenspieren er wel bij, de loopsessies hebben toch es hun nut kunnen bewijzen... Het vervelende was wel dat doordat ons Z. het leuk vond dat ik haar achternaliep zij nog harder ging trappen, dus moest ik gelijk een jong hondje nog rapper lopen. Gelieve hierbij nota te nemen van het feit dat ik geen jong hondje ben... Maar 't was wel tof...

De dag afgesloten met het bakken van een taart, want dat doe ik, als ik zeeën van tijd wil vullen, taarten bakken... Daar vaart het hele gezin wel bij...

Verandering van spijs

Het lopen vlot niet zo heel erg, wegens vanalles en nog wat. Helaas.

Het dansen vlot dan wel heel goed. Vorige week begonnen aan de zomercursus. Cursus is ok,lesgeefster is minder mijn ding. Nu, ik vond het te lang om van nu tot in september helemaal niet meer te kunnen dansen.

Het paardansen ligt ook op zijn gat. Tot in september is dat, want Vriendlief wil, vol ongebreideld enthousiamse, nog een jaartje verder lesvolgen. Het troost mij dat de lesgever zei dat het eerste jaar ploeteren is. Enfin, in september gaan we er weer tegenaan, samen, mits nog een herhalingsles en een dansavond waar wel toch wel eens gaan naartoe gaan...

Het lopen zal vervangen worden door iets wat ondertussen vorm, locatie en uur heeft gekregen. Geestig hé, nieuwe hobbies...

Ik hou u op de hoogte!

1 stoel...

We zijn begonnen aan de laatste recht lijn naar het vormsel van ons Z.

Vandaar het weinig aanwezig zijn in blogland,naast het enorm veel bezig zijn met heel veel andere dingen...

Achterhoofdplannen krijgen vorm, en daar kruipt ook wat tijd in natuurlijk.

Tussendoor werd er al fel gefeest, met dansen!

Dat werd ook afgehandeld, die shows, met wisselend succes, maar toch, plezant!

Maar dat vormsel dus...
Het menu werd door ons Z. gekozen, het is tenslotte haar dag... BBQ is het geworden! Wat ook mijn favoriet was. Ook het traditionele boek-dessert w vervangen door ijs-met-fruit, wat ik eigenlijk ook geestiger vind.

We zijn dus volop bezig met grote foto's passen in te kleine kaartjes, cadeau-ideeën uitwerken en het versieren van de tent na het versieren van een tent. Want als je dat nodig hebt, dan hebben ze het exemplaar dat jij in je hoofd ziet natuurlijk niet in de winkel hé, altijd behalve dan...

Maar we zijn er dus mee bezig! En ik ga er dus nu mee voortdoen, want na mijn verkwikkende douche en mijn neerploffen in de zetel bedenk ik ineens dat ik nog maar halverwege het foto-plakken ben.

Ah, en nog een fijne touch van onze parochie. Per communiekant w 1 stoel in de kerk voorzien, die voor de meter of peter. Wat betekend dat ik daar weer een uur op voorhand kan gaan parkeren, maar geestig, mag dat, een boek in de kerk, peis dat ik voor een stationsromanneke met veel streelscènes ga gaan, kunnen ze over mijn schouder komen meelezen... Altijd tof...

PS.

De oudste is op zaterdag van 's morgens vroeg tot 's avonds laat weg met de jeugdbeweging, dus was een zaterdag-moederdag ook niet echt een optie...

Gedachtenlezen...

Ik keek al enige tijd reikhalzend uit naar moederkesdag...

Omdat ik de knutselwerken van de kinderen altijd geestig vindt maar ook omdat ik elke reden goed vind om een cadeauke in ontvangst te nemen... ;-)

Ons. R. had haar cadeau woensdagmiddag mee, mooi verpakt... Na een wanhopige 'wacht nog tot zondag' toch maar toegekeken hoe zij het uitpakte (tja, je moet een 4-jarige ook wat gunnen). Een prachtig versierde blikken (!) doos onthulde een leuke broche!

De oudste spaart haar cadeauken voor zondag... De drukke zondag, die zich zal aandienen met tent-shoppen (voor de communie) en naar mama (voor haar moederdag).

Mijn dames stonden ineens in huis met een groot pak en een kleiner pak...
Verschillende smaken pads en een Senseo... En laat dat nu al even in mijn gedachten dwalen, dat dat wel makkelijk zou zijn, zo'n machien. Omdat het geestig is om bij het lezen een kopje koffie te drinken, maar dat wanneer de gedachte mij overvalt ik eerst nog een kwartier moet wachten, omdat 1 kopje met een perculator wel onnozel is. Omdat vriendlief 's ochtends dan ook een kopje kan drinken, zonder hetzelfde probleem te hebben...

Dus ben ik nu de trotse eigenaar van zo'n machien, geestig!

Dank u Vriendlief!
x