Het leidde ook tot boze/lange gezichten, gezucht, verschillende gradaties van ooggedraai, bij Z. dan, niet bij mij. Ik doe het met graagte. Vol goede moed al een paar weken aan het 'helpen' dus. Ik zeg niets voor, ik help enkel een goede planning maken, maak voldoende tijd vrij om de agenda te overlopen en begeleid waar nodig.
Frans is geen probleem, wiskunde lukt mits aanmoediging aardig, en da's nog maar weinig veranderd bij vroeger. Maar wat in de lagere school 'taal' noemt is een ramp! Wij hadden een werkwoord, een onderwerp, een lijdend en een meewerkend voorwerp een gezegd. Tegenwoordig zijn de helft van die vervangen door termen als 'persoonsvorm' en andere, ik begin er dus niet meer aan.
En dan heb je ook WERO. Vroeger heette het W.O. en was het mijn lievelingsvak... En ik ben heel blij dat ik dat VROEGER had en niet nu!
Ofwel ligt het aan mij, of aan de leerboeken. MIKADO noemen ze, 0 structuur, 0 duidelijkheid, iets wat je toch zou verwachten bij een opbouw naar het studeren van exacte vakken... En misschien wil je leerlingen in het zesde leerjaar al wat 'loslaten' en verwachten ze van hen dat ze uit doorlopende tekst kunnen stileren maar dan moeten ze hen dat maar leren in plaats van hen naar huis te sturen met een halve uitleg en 2 onduidelijke boeken.
Maar goed, ik probeer rustig te blijven en duidelijkheid te scheppen in het kluwen van kadertjes, opdrachten, 'te lezen' en 'overzichten'. En dan blijkt dat zelfs de klimaten andere namen hebben gekregen in de afgelopen 20jaar...
Loofbosklimaat, iemand???????????
2 opmerkingen:
Hier dezelfde frustraties qua woordgebruik in taal (ik doe geen moeite om te helpen, ik heb geen idee waarover ze het hebben) en die verdomde Mikado's. Maar daar hadden we het al over. Ik ben er ook niet over te spreken en ik zag ze vorig jaar al. Eigenlijk ben ik ze nu wel meer dan beu.
Met een naam als mikado moet dat toch gewoon mislopen. En werken steinerscholen ook niet op de plantrekkersgedachte?
Een reactie posten