Het leven zoals het is: R.

Ik word wakker, ik hoor m'n papa naar het werk vertrekken.

Ik roep: 'mamaaaaaaaaaaaaaa'...

Ik realiseer me dat mama nog niet wakker is en besluit haar rustig te wekken.

Ik zing een medley, een beetje 'Lang zal ze leven', een beetje 'Vrolijke vrienden' en een mix van 'In een klein stationneke' en 'Op een grote paddestoel'. Die laatste twee haspel ik een beetje door mekaar, mijn creativiteit kent geen grenzen.

Ik hou vol en mag tenslotte nog een beetje bij mama in het grote bed. Ik beloof haar dat ik zal slapen, maar dat ben ik niet van plan, nee hoor,ik wil haar kriebelen, haar dekentjes herschikken, haar haar mooileggen, haar oren bestuderen...
Als ik het beu ben wil ik naar beneden, dus gebruik ik mijn grote troefkaart; 'mama, R. pipi op potje'. Ik weet sedert een paar dagen dat mijn mama dan vliegensvlug reageert! Beneden ga ik mooi op mijn potje, maar echt plassen moet ik niet hoor...

Ontbijt, ik eet mijn boterhammetjes met boter, ik heb sedert kort alle andere beleg afgezworen, goedkoop,dat wel...
Mijn flesje melk gaat er nog steeds vlot in!

Dan is het tijd om de tandjes te poetsen. Ik heb mijn eigen borstel, mijn eigen tandpasta en het bekertje dat ik slinks afgeluisd heb van mijn zus!

Mama wil dan een beetje kuisen, ik speel ondertussen flink met mijn poppen of mijn beren, ik ben al een echt klein moedertje.
Om half 10 mag ik even naar de Teletubbies kijken en daarna naar het Zandkasteeltje. Mama doet ondertussen de vaat!

Het is tijd voor onze ochtenduitstap! Samen met mama naar de bakker. Het duurt even voor ik klaarben. Kiezen welke knuffel in mijn kleine buggy mag, mijn tutje zoeken (dat mag mee in het mandje), nog even plassen en dan gaan we op stap. Halverwege stop ik, om in mijn nep-gsm te babbelen, in het Russisch, tegen oma. Mama vind dat hilarisch, ik snap niet waarom...

Wanneer we thuis zijn moet ik spelen, soms zeur ik om tv te mogen kijken,maar dat pakt meestal niet. Als ik flink speel komt mama soms met een snoepje, ik hou van snoepjes!

Dan is het etenstijd. Ik eet mijn bordje flink leeg! Ik eet als een bouwvakker maar blijf petite. Sinds ik geen pampertjes meer draag pas ik weer perfect in de kleertjes van vorig jaar!

Na het eten mag ik nog wat spelen en dan is het bedtijd. Ik weet dat dit het korte slaapje is maar toch probeer ik nog even of mama geen verhaaltje wil vertellen of nog even verstoppertje wil spelen. Meestal wil ze dat niet, soms is mijn mama niet zo leuk...

Na een paar uur komt mama me halen. Als ik al wakker ben is dat geen probleem, als mama me moet wakker maken ben ik niet zo blij. Ik slaap nogal graag...

Eens beneden blijf ik nog een beetje bij mama op schoot zitten en krijg ik een stuk fruit, een yoghurtje of een portie platte kaas. Soms krijg ik een stukje chocolade of een ijsje, maar niet zo vaak. Wisten jullie al dat het langste woord wat ik kan zeggen 'chocolade-eitje' is...!?!

Daarna is het spelen geblazen! Als ik flink ben mag ik soms meeknutselen met zus of gaat ze met me op de trampoline, dat vind ik enorm leuk! Ik kan al héél hoog springen en loop graag rondjes. Mama zegt dat ik dan op een mannetje uit 'den dikken en den dunnen' lijk, ik begrijp niet waarover ze het heeft...

Voor het avondeten kies ik weer voor brood met boter en melk. Soms krijg ik van mama een rolletje vlees maar als ze het niet ziet voer ik dan aan onze kat, Duvel, van wie ik heel veel hou maar van wie ik tegelijk ook een beetje bang ben. Ik ben niet zo'n durfal...

Na het eten mag ik vaak wat tv-kijken, dan kruip ik in de zetel met mijn lievelingsbeertje, mijn tuutje en mijn dekentje.

Wanneer het bedtijd is probeer ik alles meestal nog te rekken door papa nog even te verleiden tot een spelletje of een wat springen op de trampoline. Hij trapt daar meestal in en dat weet ik héél goed.

Eenmaal boven mag ik nog tandjes poetsen (en slik ik al mijn water in wanneer ik denk dat mama niet kijkt) en leest mama me nog een verhaaltje voor, of ik haar, in het Russisch. Daarna moet het lichtje uit. Mama beloofd altijd dat ze me 's ochtends weer komt halen. 'Tuuuuuuuuuuuuurlijk' zeggen we dan samen, en moeten we allebei lachen!

Slaap zacht!
R.