Beste mevrouw Vrolijkheid
voor u gevonden!
donderdag 26 maart 2009
Ol' Blue Eyes...
Ons R. heeft een blauw oog.
Ze heeft een stoel op zichzelf getrokken, omdat ze boos was, omdat ze geen koekje kreeg, een uur na haar banaan en een half uur voor haar boterhammen...
Eigen schuld, dikke bult dus, letterlijk...
En het moment zelf was ik ook geschrokken, maar behalve de zichtbare schade onder haar oog was ze ok en klonk haar huilen maar als 'help, dit had ik niet voorzien' dan als echt pijn-gehuil.
Me niet echt druk gemaakt dus en de pijn verholpen met water en 'palf'.
Papa kreeg het verhaal als volgt te horen:
Stoeltje tout, oogje pijn, mama water, palf aan oogje, sootje zitten, Bumba kijken!
Waar dat rare gele manneke soms niet goed voor is...
Ze heeft een stoel op zichzelf getrokken, omdat ze boos was, omdat ze geen koekje kreeg, een uur na haar banaan en een half uur voor haar boterhammen...
Eigen schuld, dikke bult dus, letterlijk...
En het moment zelf was ik ook geschrokken, maar behalve de zichtbare schade onder haar oog was ze ok en klonk haar huilen maar als 'help, dit had ik niet voorzien' dan als echt pijn-gehuil.
Me niet echt druk gemaakt dus en de pijn verholpen met water en 'palf'.
Papa kreeg het verhaal als volgt te horen:
Stoeltje tout, oogje pijn, mama water, palf aan oogje, sootje zitten, Bumba kijken!
Waar dat rare gele manneke soms niet goed voor is...
dinsdag 24 maart 2009
R.-Evolutie II
R. zegt 'kijk naar mij'!
R. zingt 'Vlolijke vlolijke vlienden'!
R. wil kleulen!
*grijns*
R. zingt 'Vlolijke vlolijke vlienden'!
R. wil kleulen!
*grijns*
Er was eens...
een elektronische typmachine!
En geen typlint meer. En laat dat nu niet het nieuwe hipste stukje electronica zijn.
Makro bellen (niet meer in assortiment), AVA langsgaan (papierwaren,longshot, we konden het maar proberen), Carrefour (even longer shot, but yet again...).
Dan begon het rondbellen/mailen/rondvragen bij collega's... Niets, noppes, dikke vette nul.
En laat mijn ouders dan weer es reddende engels zijn... De winkel waar de typemachine lang lang geleden gekocht werd bestond nog en hun assortiment was wel berekend op 'mensen met elektronische typmachines'. En Vriendlief was zo lief om 'even' nr A. over en weer te rijden. Want ons juffer heeft morgen typles. En binnenkort examen.
Go Z.!
En geen typlint meer. En laat dat nu niet het nieuwe hipste stukje electronica zijn.
Makro bellen (niet meer in assortiment), AVA langsgaan (papierwaren,longshot, we konden het maar proberen), Carrefour (even longer shot, but yet again...).
Dan begon het rondbellen/mailen/rondvragen bij collega's... Niets, noppes, dikke vette nul.
En laat mijn ouders dan weer es reddende engels zijn... De winkel waar de typemachine lang lang geleden gekocht werd bestond nog en hun assortiment was wel berekend op 'mensen met elektronische typmachines'. En Vriendlief was zo lief om 'even' nr A. over en weer te rijden. Want ons juffer heeft morgen typles. En binnenkort examen.
Go Z.!
woensdag 18 maart 2009
18-03-09
Er werd autogereden zonder jas of sjaal.
Kind werd in auto geplaatst zonder induffelingsacties; iets specifieker, sjaal omdoen, muts vastknopen en jas toeritsen.
De chauffage sloeg niet aan omdat het bijna 30°C was in onze veranda, de overtollige warmte verdeelde zich spontaan over de rest vh huis.
Er werd niet gedweild, er werd koffie gedronken in de veranda.
Er werden geen blokketorens gebouwd, er werd geglijbaand op het speelplein. Met tussenseizoenjas (R.) doch zonder muts of sjaal...
Er werd gewandeld, een tussenseizoenjas werd aangeschaft. My lucky day; het exemplaar dat zich de afgelopen weken in mijn hoofd vormde hing in het rek... en hij was zelfs niet ongelooflijk duur...
Zowel Z. als R. kunnen hun exemplaar van vorig jaar nog aan. Dat van Z. werd vorig jaar op de groei gekocht, R. groeit niet vlug in de hoogte en al helemaal niet in de breedte...
Het was ZAAAAAAAAAAAAAAALIG...
Kind werd in auto geplaatst zonder induffelingsacties; iets specifieker, sjaal omdoen, muts vastknopen en jas toeritsen.
De chauffage sloeg niet aan omdat het bijna 30°C was in onze veranda, de overtollige warmte verdeelde zich spontaan over de rest vh huis.
Er werd niet gedweild, er werd koffie gedronken in de veranda.
Er werden geen blokketorens gebouwd, er werd geglijbaand op het speelplein. Met tussenseizoenjas (R.) doch zonder muts of sjaal...
Er werd gewandeld, een tussenseizoenjas werd aangeschaft. My lucky day; het exemplaar dat zich de afgelopen weken in mijn hoofd vormde hing in het rek... en hij was zelfs niet ongelooflijk duur...
Zowel Z. als R. kunnen hun exemplaar van vorig jaar nog aan. Dat van Z. werd vorig jaar op de groei gekocht, R. groeit niet vlug in de hoogte en al helemaal niet in de breedte...
Het was ZAAAAAAAAAAAAAAALIG...
donderdag 12 maart 2009
Plopperdeplopperdeplop
Zondag tegen voordeeltarief richting Hasselt getrokken naar Plopsa Indoor!
Dag begon in regen maar aangezien we naar een Indoor pretpark vertrokken kon dat de pret niet drukken.
Na een kleine 2uur rijden op bestemming, Z. met Nintendo, R. gelukkig zoet met autoraampje kijken en enkele knuffels om mee te 'spelen' in haar autostoeltje.
Ik weet niet of u er al geweest bent maar ik wist dus niet dat dat pretpark gewoon een onderdeel was van de grenslandhallen. Op het eerste zicht was ik een beetje teleurgesteld omdat als je binnenkomt je alles gezien hebt, letterlijk...
Maar dat feit heeft ook zijn voordelen. Ons Z. - die eigenlijk al een beetje 'groot'is voor Plopsa - kon vrijelijk rondlopen tussen de attracties die ze wel leuk vond terwijl wij met R. nr de Bumba-show gingen kijken, want dat zag Z. niet zitten.
Ze heeft zich wel opgeofferd om met kleine zus op de kikkertjes en de paardemolen te zitten, wat R. wel leuk vond na de eerste grote schrik. Ik denk dat zij niet dezelfde voorliefde als Z. zal hebben voor alles wat vlug draait en overkop gaat...Maar dat kan nog veranderen.
R. genoot wel van de vele Bumba en andere vrolijk geschilderde figuurtjes en de 'lijbaan' op het babyspeelplein kon ze ook wel smaken...
Ondanks de kleine oppervlakte en de beperkte attracties waar onze meiden van konden genieten was het toch een toffe dag maar ik zou er geen 15Euro voor betalen, de eigenlijke toegangsprijs. Misschien binnen een paar jaar nog een keer, alhoewel ons Z. dan wel zal protesteren...
Dag begon in regen maar aangezien we naar een Indoor pretpark vertrokken kon dat de pret niet drukken.
Na een kleine 2uur rijden op bestemming, Z. met Nintendo, R. gelukkig zoet met autoraampje kijken en enkele knuffels om mee te 'spelen' in haar autostoeltje.
Ik weet niet of u er al geweest bent maar ik wist dus niet dat dat pretpark gewoon een onderdeel was van de grenslandhallen. Op het eerste zicht was ik een beetje teleurgesteld omdat als je binnenkomt je alles gezien hebt, letterlijk...
Maar dat feit heeft ook zijn voordelen. Ons Z. - die eigenlijk al een beetje 'groot'is voor Plopsa - kon vrijelijk rondlopen tussen de attracties die ze wel leuk vond terwijl wij met R. nr de Bumba-show gingen kijken, want dat zag Z. niet zitten.
Ze heeft zich wel opgeofferd om met kleine zus op de kikkertjes en de paardemolen te zitten, wat R. wel leuk vond na de eerste grote schrik. Ik denk dat zij niet dezelfde voorliefde als Z. zal hebben voor alles wat vlug draait en overkop gaat...Maar dat kan nog veranderen.
R. genoot wel van de vele Bumba en andere vrolijk geschilderde figuurtjes en de 'lijbaan' op het babyspeelplein kon ze ook wel smaken...
Ondanks de kleine oppervlakte en de beperkte attracties waar onze meiden van konden genieten was het toch een toffe dag maar ik zou er geen 15Euro voor betalen, de eigenlijke toegangsprijs. Misschien binnen een paar jaar nog een keer, alhoewel ons Z. dan wel zal protesteren...
woensdag 4 maart 2009
Woensdagnamiddag
Ik heb deze namiddag een kijkdoos gemaakt. Allé, ik was 'de Helper'.
Z. wou een kijkdoos maken, uit afval. Ze hebben namelijk een lessenreeks gehad over speelgoed en daarin kwam ook het 'in de arme landen maken de kindjes zelf speelgoed van wat ze vinden'-verhaal voor.
Opdracht voor Z.: maak iets uit afval...
Opdracht voor mama: spaar afval...
Ik flink aan het hamsteren geslagen; dopjes, doosjes, botervlootjes, eierdozen, wc-rolletjes (hygiëne blablabla), kartonnen fruit'schaaltjes' etc.
Komt de juffer deze week mopperend thuis omdat ze blijkbaar maar enkele lessen krijgen om het afvalwerk te maken en dat ze dan maar gevraagd hebben om er thuis at mogen werken.
Het 'er thuis aan werken' is het probleem niet, het feit dat ze eerder heel veel tijd spendeerden om een masker te versieren wel, dat vond ze niet leuk.
Ik snap haar wel. Een masker inplakken met stukjes papier is niet echt spannend, afval alternatief verwerken blijkbaar wel...
Zij deze namiddag ad slag, ik mezelf enthousiast aangeboden als 'helper', een beetje exclusieve quality mama-dochter tijd!
En geestig dat het was! Z. is altijd al creatief geweest en ze was deze namiddag echt wel in form.
We zijn begonnen met een mega-size schoendoos en hebben eerst het meeste van het deksel verwijderd, daarna wou ze dit inrichten als zoo-kijkdoos!
Een fruitschaaltje werd vijver, er werden vissen geknipt (niet door mij, ze keurde mijn exemplaren af... ik ben niet zo handig), er kwam een ijsparadijs met stukjes watte (VERSE watte, we hebben valsgespeeld...), een blauw plastieken ex-chocopotdeksel, een lege pralines-verpakking werd verknipt en met een stift en stukjes stof kwamen daar ineens ijsberen tevoorschijn!
Geen idee hoe ze erop kwam!
Er kwam een rotsgedeelte voor de leeuwen, wat het enige probleem gaf. Die leeuw wou eerst maar niet lukken. Dus werd er na overleg met vriendlief (jaja, familieproject) besloten van het leeuweverblijf een bruine-berenverblijf te maken.
Er werd geplakt, versierd, ik mocht bloemenperkjes knippen en tegels (voor haar wandelpad) knippen.
Maar ik was vooral onder de indruk van haar 'gewoon doen', ze wil iets maken, en dan neemt ze spullen en dan is het daar!
Da's net als Vriendlief eten, hij trekt de frigo open, haalt er spullen uit en even later is alles lekker. Ik denk dat we fijntjes kunnen besluiten dat ik ergens iets mis... een verbindingske of zo...
Maar allé, binnenkort, op deze blog!!
Z. wou een kijkdoos maken, uit afval. Ze hebben namelijk een lessenreeks gehad over speelgoed en daarin kwam ook het 'in de arme landen maken de kindjes zelf speelgoed van wat ze vinden'-verhaal voor.
Opdracht voor Z.: maak iets uit afval...
Opdracht voor mama: spaar afval...
Ik flink aan het hamsteren geslagen; dopjes, doosjes, botervlootjes, eierdozen, wc-rolletjes (hygiëne blablabla), kartonnen fruit'schaaltjes' etc.
Komt de juffer deze week mopperend thuis omdat ze blijkbaar maar enkele lessen krijgen om het afvalwerk te maken en dat ze dan maar gevraagd hebben om er thuis at mogen werken.
Het 'er thuis aan werken' is het probleem niet, het feit dat ze eerder heel veel tijd spendeerden om een masker te versieren wel, dat vond ze niet leuk.
Ik snap haar wel. Een masker inplakken met stukjes papier is niet echt spannend, afval alternatief verwerken blijkbaar wel...
Zij deze namiddag ad slag, ik mezelf enthousiast aangeboden als 'helper', een beetje exclusieve quality mama-dochter tijd!
En geestig dat het was! Z. is altijd al creatief geweest en ze was deze namiddag echt wel in form.
We zijn begonnen met een mega-size schoendoos en hebben eerst het meeste van het deksel verwijderd, daarna wou ze dit inrichten als zoo-kijkdoos!
Een fruitschaaltje werd vijver, er werden vissen geknipt (niet door mij, ze keurde mijn exemplaren af... ik ben niet zo handig), er kwam een ijsparadijs met stukjes watte (VERSE watte, we hebben valsgespeeld...), een blauw plastieken ex-chocopotdeksel, een lege pralines-verpakking werd verknipt en met een stift en stukjes stof kwamen daar ineens ijsberen tevoorschijn!
Geen idee hoe ze erop kwam!
Er kwam een rotsgedeelte voor de leeuwen, wat het enige probleem gaf. Die leeuw wou eerst maar niet lukken. Dus werd er na overleg met vriendlief (jaja, familieproject) besloten van het leeuweverblijf een bruine-berenverblijf te maken.
Er werd geplakt, versierd, ik mocht bloemenperkjes knippen en tegels (voor haar wandelpad) knippen.
Maar ik was vooral onder de indruk van haar 'gewoon doen', ze wil iets maken, en dan neemt ze spullen en dan is het daar!
Da's net als Vriendlief eten, hij trekt de frigo open, haalt er spullen uit en even later is alles lekker. Ik denk dat we fijntjes kunnen besluiten dat ik ergens iets mis... een verbindingske of zo...
Maar allé, binnenkort, op deze blog!!
Mijn oprechte verontschuldigingen!
...Aan alle mensen waarvan hun zoon of dochter dit jaar zijn communie doet in de hoofdkerk van deze parochie.
Z., mij Z., nog steeds lichtjes toondoof, heeft zich aangemeld voor het, speciaal daarvoor opgerichte, koor...
Z., mij Z., nog steeds lichtjes toondoof, heeft zich aangemeld voor het, speciaal daarvoor opgerichte, koor...
maandag 2 maart 2009
Voor u...
Gekeken: Beauty & the Nerd
Gehoord: Kan I teek my handshoes off???
En daarmee is alles gezegd.
Gehoord: Kan I teek my handshoes off???
En daarmee is alles gezegd.
zondag 1 maart 2009
Ontheemd
Ik woon nu al 4jaar voltijd in O. Ik kom oorspronkelijk uit A.
75km verder, ander accent. Ik heb skoenen, ik skip en ok moe zin gok no min bedde.
Zaterdagmiddag gingen we de kinderen ophalen en dan is het nog steeds, na die 4jaar, thuiskomen. Misschien omdat het dan mijn ouders zijn maar ik voel me hier toch nog steeds een beetje een 'inwijkeling'. Ondanks.
Misschien heeft het ook te maken met mijn gebrek aan richtingsgevoel, ik blijf voor veel activiteiten zoals nr bepaalde winkels gaan of dingen bezoeken heel erg afhankelijk van Vriendlief, gecombineerd met meneer Tijd of het gebrek aan zijn aanwezigheid soms frusterend.
En soms loop ik hier over straat en meen ik iemand te herkennen, wat altijd fijn is, en de seconde daarop bedenk ik dat dat niet kan zijn, dat meneer of mevrouw die of die helemaal hierheen gefietst is. En dan is dat altijd een beetje een teleurstelling.
En denk nu niet dat ik niet babbel hé, ik babbel tegen de krantevrouw, de bakkersvrouw, tegen een hond met een hoedje op, tegen de verre buurman en ik ken hier zelfs meer 'bekende onbekenden' dan vriendlief, gewoon omdat ik meer thuis ben, maar toch, soms...
75km verder, ander accent. Ik heb skoenen, ik skip en ok moe zin gok no min bedde.
Zaterdagmiddag gingen we de kinderen ophalen en dan is het nog steeds, na die 4jaar, thuiskomen. Misschien omdat het dan mijn ouders zijn maar ik voel me hier toch nog steeds een beetje een 'inwijkeling'. Ondanks.
Misschien heeft het ook te maken met mijn gebrek aan richtingsgevoel, ik blijf voor veel activiteiten zoals nr bepaalde winkels gaan of dingen bezoeken heel erg afhankelijk van Vriendlief, gecombineerd met meneer Tijd of het gebrek aan zijn aanwezigheid soms frusterend.
En soms loop ik hier over straat en meen ik iemand te herkennen, wat altijd fijn is, en de seconde daarop bedenk ik dat dat niet kan zijn, dat meneer of mevrouw die of die helemaal hierheen gefietst is. En dan is dat altijd een beetje een teleurstelling.
En denk nu niet dat ik niet babbel hé, ik babbel tegen de krantevrouw, de bakkersvrouw, tegen een hond met een hoedje op, tegen de verre buurman en ik ken hier zelfs meer 'bekende onbekenden' dan vriendlief, gewoon omdat ik meer thuis ben, maar toch, soms...
Over gaan eten
Vrijdagavond was er kreeftenbouillon, gevolgd door een bordje met amuses, gevolgd door de meest fantastische cocquilles die ik al ooit gegeten heb, met witlof en kaassaus. Het hertekalf heb ik aan mij voorbij laten gaan, het dessertbord dan weer niet.
Zaterdagavond was er lekkere aperitiefhapjeskaas, overheerlijkse knolseldersoep met boursin en kip met mostersaus en (primeur dit jaar!) sla met radijsjes en pijnboompitten.
Deze middag waren er pistolets, bruinwitmetzondergranen, vanavond waren er pannekoeken met bruine suiker...
Mijn weekend was dus vooral yummie...
Zaterdagavond was er lekkere aperitiefhapjeskaas, overheerlijkse knolseldersoep met boursin en kip met mostersaus en (primeur dit jaar!) sla met radijsjes en pijnboompitten.
Deze middag waren er pistolets, bruinwitmetzondergranen, vanavond waren er pannekoeken met bruine suiker...
Mijn weekend was dus vooral yummie...
Abonneren op:
Posts (Atom)