Verbazend hoe ze opeens woorden aan mekaar rijgt.
Ze heeft een fantastisch voorbeeld, dat wel, Z. zwijgt zelden. We plagen haar er wel es mee. Op zondagavond is er Pappenheimers, en daar ziet ze graag een stukje van, en dat mag ze, maar met spreekverbod. 1 woord en ze vliegt zonder pardon richting bedstee. Maar zelfs dan communiceert ze, met heel haar lichaam. Fladderende armen, wijzende vingers, opengesperde ogen. Alles gebruikt ze om toch maar haar boodschap over te brengen...
Verbazend ook hoe snel ze veranderd is op gebied van spelen.
Nauwelijks een maand geleden was ik bang dat ze nooit alleen zou kunnen spelen, zichzelf entertainen. Ze hing dus redelijk veel rond mijn benen. Sedert een 3-tal weken is dat dus volledig omgeslagen! Ze wil 'pelen' en fladdert weliswaar van het een naar het andere speel en spel maar ze kan toch al een flinke tijd bezig zijn, zonder of met Grote Zus, naargelang die goesting heeft of thuis is. En ze is ook héél bewust van zichzelf. 'Mijn', 'ikke doen', 'R. doen', 'alleen doen', zijn van haar meest gebruikte woorden.
En vandaag heeft ze me voor de eerste keer op m'n plaats gezet...
Vandaag was ik Z. gaan ophalen in de dansles en R. zat achteraan in haar autozeteltje. Normaal reageer ik dan niet erg op haar 'vragen' en als ze me roept zeg ik altijd dat ik moet autorijden.
Tussen Z. haar verhalen door hoor ik dat ze 'Lang zal ze leven' ah 'zingen' is...
(dat zangrepetoire moet trouwens dringend uitgebreid worden!)
Ik begin mee te zingen en opeens stopt ze en klinkt het 'mama autorijden'...
Tja...
1 opmerking:
en zo schattig!
Een reactie posten