Moeders!!!!!

Ik heb een mooie nieuwe jas. Hm, t'is eerder mantel. Ik het moment dat ik hem zag was ook het moment dat ik ervan hield. Me ingehouden tot na de herfstvakantie om hem aan te doen. Uit gewoonte; omdat toen we klein waren onze jasdraaggewoontes gelijk liepen met de schoolvakanties:

September tot ad herfstvakantie: enkel trui of lichte jas...
Herfstvakantie tot ad krokus: winterjas
Krokus tot pasen: lichte jas
Pasen tot het jaareinde: lichte jas of trui...

En ja, toen waren er nog seizoenen, meer dan de grijze-pap-met-zonnestralen die ons nu het hele jaar door teisterd...
Enfin,ik dwaal af...

Zondag dus netjes naar mama en papa, mét nieuwe jas.

Zij: wat een chique jas, ge zijt precies een madam.
Ik: Ik ben geen madam, ik kon een nieuwe jas gebruiken, hij komt lang, da's fijn bij het winterwandelen...
Zij: Ge gaat toch die nu toch sparen zeker...!
Ik: Nee, ik heb hem gekocht om aan te doen.
Zij: Maar laat dat toch nog wat hangen, tot volgend jaar; ge hebt toch nog een jas. Da's toch goed genoeg om te gaan werken, da's toch maar om in de auto te zitten en daar te smijten als ge toekomt. IK zou hem toch sparen. Maar allé, ge doet ervan dat ge wilt...
Ik: zucht-knabbel-op-mijn-antwoord-en-zwijg

Mijn jas is zondagavond terug op de kapstok gegaan, en nu hangt hij in de kast. En al een chance dat we er volgend weekend es op uitgaan want anders had moeder idd heel haar goesting gekregen, en bleef hij hangen tot volgend jaar...

Moeders!