Ik werk 'op een bureau', gelijk mijn ouders het zeggen.
En ik heb een F A N T A S T I S C H E baas. Allé, rechtstreekse chef dan, niet de GROTE baas. Maar toch.
Hij kwam er na mij, met tromgeroffel.
Na wat heen en weer gezonden te zijn tussen verschillende afdelingen, na een zwangerschap en weer wat heen en weer geschuif kwam ik bij HEM terecht.
Niet écht met mijn goesting, en dat had hij direct door (niet écht moeilijk als iemand zit te snotteren) en hij sprak me er ook direct over aan.
Daarna hebben we 1 keer een gesprek gehad over wat IK WOU en HOE IK HET ZAG en paste hij gewoon mijn takenpakket daaraan aan. Allé, ik weet dat ik doe wat hij wil dat ik doe maar hij verpakt alles op zo'n manier dat het overeenkomt met hoe ik graag werk.
Ik ben een heel zelfstandig iemand, niet echt een teamplayer en ik kom daar ook voor uit.
Hij heeft me echter van in het begin van onze samenwerking een soort van vertrouwen gegeven, legt alles met engelengeduld uit, is altijd vriendelijk en haalt het beste in me boven.
Hij is echt, met verve, de beste chef die ik ooit gehad heb.
Helaas, hij heeft, door omstandigheden, keuzes moeten maken, en hij gaat binnen een maandje weg, andere oorden opzoeken.
Tijdens het verlof, tijdens zijn reis naar China, heeft hij voor ons allemaal gelukspoppetjes gekocht, zomaar, met de boodschap 'omdat het geluk zou brengen'. Zeg nu zelf, zo'n man is toch goud waard.
Ik zou graag hebben dat hij zich bedenkt, dat weet hij, en ik blijf het hem regelmatig vragen, denk dat hij dat ook wel weet. Meestal schertsend, met serieuze ondertoon. Maar ik begrijp zijn beslissing, en de redens daarvoor, mede omdat ik de aanleiding ook begrijp.
In elk geval heb ik nog een maand om van hem te leren, niet lang genoeg maar toch. Hij heeft me een mooie kans gegeven en me gestimuleerd om deze met beide handen te grijpen; die kans aangepast aan wie ik ben en me daar steeds in geholpen.
En daar ben ik héél dankbaar voor.
En eigenlijk moet dit postje er pas zijn half september, maar het kwam vanavond. Vandaar...
4 opmerkingen:
chique stukje tekst en zo waar!
hij haalt het beste uit een mens. heb zelf ook ondervonden dat hij je laat nadenken tot je zelf tot de conclusie van iets komt die hij al eeeeeeuwen gemaakt heeft...
super-baas en ik ga hem ook missen!
Mooi stukje! Daar mag hij erg blij mee zijn en bovendien supertrots!
Ooit had ik ook zo'n baas. Ze is nu mijn directe collega, da's nog beter :-)
@Elsje: mooie promotie gemaakt??
@Katrijn: we'll always have Paris, zeggen ze dan, alhoewel wij dat zullen moeten vervangen door Zedelgem, net iets minder sexy... ;-)
maar soms toch ook heel wat te beleven in zedelgem-city...
Een reactie posten