Tip

de Blaarmeersen in Drongen...

Zijn er deze warmste-van-deze-zomer-tot-noch-toe-dag naartoe geweest om te zwemmen.
Echt heel leuk. Strand zonder plakzand, proper water en afgezet zodat de kleinere mannen niet echt té ver kunnen gaan (lees= bij bijna-9-jarigen komt het net tot aan hun middenrif).

Na mijn horror-aan-zee ervaring van de vorige keer een échte opsteker! Daar zou ik het wél zien zitten om er nog es alleen naartoe te gaan. Je kan vlak ah water zitten, je hebt een mooi overzicht en de meeste bezoekers zijn gezinnen met kinderen. Toch net iets minder kans dat je je portefeuille mist wanneer je terug naar huis komt...
Voor de rest ook schone wandelpaden, dat hadden we eerder deze week ook al es gedaan...

Aanrader dus!

Fijne dag afgesloten met een gezinsBBQ. Vroeger, bij mijn ouders thuis, werd de BBQ maar een keer of twee per jaar uitgehaald en werden daarbij ook altijd mensen uitgenodigd. Maar vriendlief kwam vorig jaar al een paar keer met het voorstel op de proppen en eigenlijk is het echt wel leuk, gewoon, zomaar, temidden van de week, na het werk, BBQ'en.
Een paar tomaten snijden, wat komkommerschijfjes en wat sla en de afdeling 'gezond groen' is gedekt. Een paar stukjes vlees voor iedereen en een stokbrood of wat aardappelen koken, evenveel werk als een gewoon maal maar een BBQ vind ik altijd toch nog net iets meer hebben. Misschien door de exclusiviteit van vroeger, of gewoon doordat het meteen zon en vakantie oproept...? Nog een aanrader dus...!

Potjes

Ik kom net terug van een Tupperware-kook-party...

Feit 1: ik kan niet koken, dat is gewoon zo. Ik maak er mij al lang geen zorgen meer in, het is een grapje onder vrienden en voor mij gewoon realiteit...

Feit 2: ge hebt Mylène-parties en ge hebt Tupperware-parties. In beide gevallen gaat het gewoon over Pottekes...

De dames in de vriendinkring van mijn vriend zijn gemiddeld 7 jaar ouder dan ik (hij is precies 10 jaar en 3maand eerder dan ik op de wereld gekomen). Het enige waarin ik hen kan bijbenen is het feit dat ik in de meeste gevallen 'het oudste' oudste kind heb. Ik ben van mijn oudste bevallen enkele weken na mijn 19de verjaardag, waar zij meestal kinderen hebben tussen 2 en 5 jaar wordt mijn oudste binnen 3 dagen 9...

En geregeld krijg ik dus uitnodigingen voor Tupperware en Mylène-avonden. Gelukkig overgoten met mmmmmmmmm-wijn en hapjes... En omdat ik me (volgens vriendlief) wat meegaander moet opstellen ga ik tegenwoordig op dergelijke uitnodigingen in. Pas op, het is vaak wel gezellig,ik ken de meesten ondertussen al en velen onder hen vallen op zo'n avonden prima mee. De meesten onder hen weten ondertussen ook wel dat ik een neutrale partij ben, (gezellig op dergelijke avonden)...

Het was een Tupperware-kook-sessie vanavond. 27°C en we hebben patatjes gemaakt in een Tupperware pot (zonder water!!!!!!!!!!!!!!!) met bloemkool in een Tupperware pot (zonder water!!!!!!!!!!!!!!!!!) en gehaktbrood in jawel...

Ik moet toegeven dat het wel lekker was, en de disgenoten die ik had uitgekozen waren bevallig en vriendelijk. En de gastvrouw was lief, en de Tupperware-presentatrice was ook OK.

Ik ben sedert vanavond trouwens trotse eigenares van:
- 1 Tupperware-groentemes (een pattatemes dus...)
- 1 Rolhouder (voor de rol keukenpapier)
- 1 plastieken banaan (om een echte banaan in te steken, en om ze niet terug te krijgen als bananemoes; na een dagje in de boekentas van dochterlief...)
Allé, t'is betaald en besteld. En binnenkort krijg ik het thuis... Recht van de Tupperware fabriek.

Pottekes, iemand????

Hooi en stro

Ik heb al verteld dat ik verschil tussen links en rechts niet ken... Nu kwam ik volgende vertelling tegen...

Het verhaal gaat van de boerenjongens die in dienst moesten en het verschil tussen links en rechts niet wisten. Men bond ze een bosje stro op de linkerarm en een bosje hooi op de rechter, want dat verschil wisten ze wel. Daarom zegt men wel eens schertsenderwijs 'hooi' en 'stro' tegen iemand die moeite heeft met het verschil tussen links en rechts.

Et voila, mijn probleem heeft nog steeds geen naam maar in't leger hebben ze de oplossing!

Quote

Ik hou van citaten.

t'Is een gevolg van het feit dat ik van talen hou, en letters, en boeken en papier.
Boekenwinkels zijn de hemel voor mij, en Ava-papierwaren vind ik ook altijd spannend. Ik lees alles wat ik vastkrijg, zelfs alle labeltjes op potten en blikken. Meestal versta ik niet de helft van wat erop staat, maar ik moet het lezen. Soms staan er leuke verhaaltjes op over de herkomst van het product, en af en toe gaan die dan in mijn hersenladenkast onder 'weetjes', de reden waarom ik ook uitgenodigd word als quizlid. Ik onthoud de meest belachelijke dingen.

Maar daar gaat het niet over; citaten dus. Vriendlief heeft een account via JustForYou. Een tijdje geleden had hij een uitnodiging doorgestuurd naar mij om me ook op te geven. En je kan daar dus uitkiezen waar je graag berichtjes over krijgt. Toevallig stonden daar ook citaten/zegswijzen tussen, wat ik wel fijn vond en wat ik dus ook aangevinkt heb.

En vanaf nu zal ik ze hier ook publiceren,misschien zit er af en toe wel es iets tussen waar iemand anders ook iets aan heeft...

Wie wil, zoekt een mogelijkheid. Wie niet wil, zoekt een reden.

Is het russisch gezegde wat deze keer in mijn mailbox viel... Een waarheid als een koe, als je erover nadenkt.

Toch nog een keer...

naar zee getrokken!

Met twee deze keer, voor elk een kindje dus, afwisselend.

Ik ga er niet veel woorden aan vuil maken, weer viel een beetje tegen maar het was wel geestig.

De oudste kon zich uitleven in het water, ik ben bibberend ad kant blijven staan, er zat voor de rest alleen een paardekop ih water maar ik kon het haar niet weigeren...

De jongste heeft zand geproefd, uit zichzelf, bewust, twee keer, blijkbaar vond ze het lekker. In tijden van hongersnood verhuis ik naar de kust!

Vanalles en zo

Ik zit buiten, in een slaapkleed dat ik al sedert m'n 14de heb en een grote onderbroek van toen ik in verwachting was van de jongste en niets anders kon verdragen. Sexy kan je het niet bepaald noemen maar oh zo makkelijk in dit weer...

Vandaag was effectief mama's verjaardag, zoals gedacht was ze heel blij met haar cadeau en hij bleek nog fantastisch goed te passen ook (lees=pak van m'n hart).
Geslaagde dag gehad dus...

Weinig nieuws te melden maar ik was toch ah rondstruinen in blogland zodus...

Wisten jullie dat:
- Ijsbergsla zijn naam te danken heeft aan het feit dat het naar hier getransporteerd word per boot en daarbij onder een grote berg ijs ligt. Het komt dus niet doordat mensen dat gaan plukken op een gletsjer in Alaska.
- Een paard niet kan boeren nog overgeven, als hij teveel lucht in z'n maag heeft onploft die en sterft het arme dier.
- De originele namen van Knabbel en Babbel Chip en Dale zijn (quizvraag!).
- Een banaan krom is omdat het vruchtvlees sneller groeit dan de schild.
- Een tomaat mag gecatalogeerd worden als groente én als fruit (over veelzijdigheid gesproken!!!)
- Het restaurant Exquisa uit 'Mijn restaurant' een soort aardappel is!

En als ik nog op een paar onnozelheden denk zal ik ze erbij komen zetten...

btw, WEER

Vonden jullie ook niet dat het weer zich vandaag als een nerveuze baby gedroeg...?
zon, wind, zon, regen, heet, zelfs niet gewoon warm, wind, zon, regen, heet...

Verbouwingen...

Voor wie hem nog niet doorheeft, wij blijven dit jaar gewoon thuis. Thuis als in niet op vakantie. En da's niet omdat we zo gehecht zijn aan ons lapje grond (alhoewel) maar gewoon omdat ik enkele maanden geleden van vriendlief volgende keuze kreeg:
Ofwel steken we dubbel glas ofwel gaan we op reis.

Zoals Elke Verstandige Vrouw nam ik keuze 1; gewoon omdat ik ook wist dat vriendlief het project 'dubbel glas' al een tijdje op zijn 'to do asap' heeft staan en waarschijnlijk tonnen argumenten achter de hand had mocht ik toch voor optie 2 gegaan zijn. Een beetje zoals 'we live in a free world', maar toch niet echt.

Nu, aangezien mijn kleinste spruit in de namiddag nog heel erg nood heeft aan enkele uurtjes rust is het eigenlijk niet zo'n opoffering. Anders waren we zowiezo zeer aan onze verblijfplaats gebonden geweest, en hoezeer ik ook hou van zon en zwembad; enkele dagen is ruim voldoende, ik zie graag iets van waar ik ben...

Project 'dubbel glas' persoonlijk in gang gezet door een voor te stellen nr een opendeurweekend te gaan; een contactbericht in te vullen via een website en ook schoonvader deed zijn duid in het zakje met een 'contact'.

Alle heren zijn 1 voor 1 langsgekomen om alles op te nemen.

Als eerste hadden we 'de gladde verkoper'.

U kent het wel, de 'golden boy met Colgate smile'. Werkt trouwens ook bij de firma waarvan we vermoedden dat ze de duurtste was en dat is bij het ontvangen vd offerte ook duidelijk geworden...
Prince Charming komt nog niet tot aan de enkels van deze gast...; en ik moet toegeven, hij kon zijn verkooppraatjes mooi verpakken.
Ik heb het niet echt op 'plastieken gasten' (zoals ik die kerels placht te noemen) en die starten bij mij dan ook al een trede lager op de 'te vertrouwen' trap dan anderen. Maar hij haalde werkelijk alles uit de kast. Lief tegen de kinderen, charmant tegen mij, drinkebroers met vriendlief.

Als tweede hadden we de 'no nonsense verkoper';

Zo'n mannen die zelf overtuigd zijn dat ze een goed product verkopen en dat zonder woorden ook overbrengen op de klant. Arriveerde niet in een driedelig maatpak en sprak (net als ik trouwens) zijn g's uit als h's (en omgekeerd), sch- als sk en had een heel doordringende 'e'. Fantastische vent.
Verkocht geen zever, maakte meteen duidelijk dat hij geen toneel verkocht of wou krijgen en was straight to the point, my kind of guy als het over dergelijke dingen gaat.

Ik ben een no-nonsense mens, zaken zijn zaken en je hoeft niet mijn beste vriend te zijn omdat je me iets wil verkopen...

En daarna kwam een verkoper die in de straat een firma blijkt te hebben...
Ik kende het niet, dat was het grote probleem niet.

Vriendlief had dit keer de 'rondleiding' op zich genomen en bij het tonen van het raam van de oudste was die mens er toch in geslaagd om haar rolluik h e l e m a a l in de bak te trekken. Dat wil zeggen dat de dingetjes die er aan de buitenkant aan bevestigd zijn om dit TEGEN te gaan er gewoon los afgekraakt waren...
Goeie indruk; GEEN...

Nu, van alle heren hun offertes ontvangen.
Verkoper nr. 1 had de moeite genomen deze zelf te komen brengen en toelichten, zat waarschijnlijk al in de prijs...
Verkoper twee heeft alles net gemaild, met ruimte voor aanpassingen.
Van verkoper 3 kreeg ik gisteren twee blaadjes in de bus, handgeschreven copies,...
Mens schrijft even schoon als een dokter, kan je het je voorstellen... I was not impressed nor amused...

Er werden nog geen beslissingen genomen, wel al over gediscussieerd...

Vriendlief wil 3, wegens goedkoper. Maar ik heb er geen vertrouwen in. Ik zou graag gaan voor nr. 2, hopende dat achter het gordijn effectief staat wat ik denk dat ik zal krijgen...

Wordt vervolgd...

Zon Zee en Zuchten

Ik ben met mijn spruiten naar zee geweest. Nooit Meer (let op de hoofdletters).
Allé,toch niet zonder mede-compagnon.

En nee, al wie mij kent zal u beamen dat ik moeiteloos meerdere kinderen in het gareel houdt, ik heb alle ogengedraai al gehad...
Maar mijn twee dametjes vallen helaas in totaal verschillende leeftijdscategorieën.

Nr. 1 is bijna 9...
'Bijna' zoals in 'wat gaan jullie kopen voor mijn verjaardag', 'waarom heb ik nog geen kaartjes gekregen, het is toch al minder dan 1 maand', 'zullen ze ook voor mij zingen (t'is dit jaar een combi-feestje met 2nichtjes), 'welke taart krijg ik'...
Nr. 2 is anderhalf...
Anderhalf zoals in 'als ik geen patatjes meer wil, smeer ik ze in mijn haar, en als je het dan nog niet doorhebt, gooi ik ze op de grond'...

Het vertrek verliep nochtans prima! Tijdens het middagslaapje van nr.2 alles al in de auto geladen; terwijl ik zo min mogelijk meegenomen had. Een grote en een kleine handdoek, pamper en verversgrief, water voor beide en De Strandspeeltjes...

Vlot de weg gevonden (jaja!),vlot kunnen parkeren (héél erg jaja!) en daarna vrij vlot ah strand geraakt.

En daar begon het. Nr 1 ging direct richting water. Omdat iemand bij alle spullen moet blijven kon ik niet mee. Maar probeer maar es op iemand in de zee te letten terwijl je tegelijkertijd op je peuter moet passen.
Een peuter op een strand is een ramp. De eerste 10minuten heeft ze zich idd ontfermt over de strandspeeltjes, maar daarna was de interesse over.
Gelukkig kwam de oudste even uit zee zodat ik met de kleinste zelf even kon pootjebaden.
Daarna wilde ze a b s o l u u t niet meer gewoon op het strand zitten, neenee, de juffer wou in zee. Ik ten einde raad mijn uitrusting iets dichter richting waterkant verhuist en in het water met de kleinste terwijl ik tussendoor ook probeerde de oudste in de gaten te houden.

De woorden 'in het water tot aan je poep' willen voor een 9-jarige het volgende zeggen; ik ga zo diep het water in dat er rond mij nog maar enkele volwassenen zwemmen, vervolgens duik ik lustig onder water en zwem nog een beetje verder...
Ik zweer het, ze zat zover dat ik de bolhoeden en de one-size-fits-all-winkels al kon ruiken!!!

Met de regelmaat van de klok de kleinste uit het water moeten plukken, ik zweer het dat ik nooit meer smalend zal doen over mensen met een kindje aan een leidtuigje!!

Ze schelen gewoon teveel in leeftijd om tegelijk in de gaten te houden, ik ben teruggekeerd met een doodvermoeide 9-jarige en de kleinste had de laatste reservepamper aan en enkel een truitje, tijdens haar exploten was ze gewoon het water ingelopen TOT AAN HAAR KNIEEN en doodleuk gaan zitten... Toen ze voor de zoveelste keer wegliep ben ik gewoon achter haar aangewandeld, ze liep gewoon recht de zee zonder omkijken of aarzelen met bovenstaande als resultaat...

Morgen dus niet meer. We worden verwacht op een BBQ en daar ga ik gewoon lekker vroeg naartoe, naar't schijnt staat er een ploeterbad...Voor de mama's
En al wie goesting heeft, ge moogt u aanmelden met een 'kind van keuze' opgeven om in de gaten te houden. Tabé

Overroepen...

Zoals u misschien al wel (of niet) gemerkt hebt hou ik een lijst van 'favoriete boeken' bij.

Deze lijst zal af en toe aangepast worden, ik heb met mezelf afgesproken dat er 10 opmogen, er de eerste keer eentje afsmijten zal een hel worden,dat weet ik nu al. Ik ben iemand die een mening maakt en daar niet snel vanaf wijkt, vaak helemaal niet. Tot grote onvrede/wanhoop van mijn omgeving vaak, maar t'is de aard van het beestje...Pas op, ik kan mijn ongelijk toegeven; mits nagelriemen bijten (nagels op zich zijn al lang verleden tijd) en 3dagen beeld-zonder-klank maar toch...

Ik koop graag boeken, ik kan geen boekenwinkel passeren zonder kwijlend ad ruit te staan, kom ik niet buiten met een boek voor mezelf dan heb ik er eentje bij voor een van m'n offspringdames en een enkele keer vriendlief. Hij leest nooit, maar als hij ooit de drang zou voelen dan heb ik een boek voor hem liggen. Eentje wat ik zelf nooit zou lezen eigenlijk, een echt Mannenboek...
Analystisch, tactisch, voor mensen die af-te-drogen-afwas kunnen stapelen zonder dat alles omvalt als je het bovenste eraf neemt...(of er te lang naar kijkt, grmpf).

Dit jaar heb ik aan de familie boekenbonnen gevraagd voor m'n verjaardag en heb ik in de boekenwinkel boeken ad kant laten leggen zodat vriendlief ze kon ophalen en me die cadeau kon doen,...

En ik lees veel, heel veel genres. Het ligt in periodes. Het jaar dat ik zwanger was van VvmL II heb ik me toegelegd op chicklit, geen wonder dat Baby II ook weer een dametje is geworden.
Vorig jaar waren het romans, goed verteerbare doch eerder 'voor vrouwen', familieverhalen, drama's. Begin dit jaar waren het waargebeurde verhalen, alles van 'Not without my daughter' tot 'De Blanke Masai' en consoorten.

En af en toe doe ik es een miskoop, meestal bij boeken die ik kocht op basis van de mooie tekening op de kaft, de titel, het gebruikte lettertype of de soort papier waarop het gedrukt is. Naast de inhoud op de achterflap en de tekst op pg.20 mijn 4 belangrijkste criteria bij de Aankoop van een Boek. En soms kom je zelfs na al deze criteria bedrogen uit.

Zo heb ik er eentje in de kast liggen wat door veel mensen bejubeld word, tot enkele maanden geleden heeft het gediend als 'verhoog' onder een van de poten van de kleinste haar bed, tegen reflux...

't Gaat over Donna Tartt's De Kleine Vriend. Hét meest overroepen boek van de afgelopen jaren.

Meeslepend en briljant, vond het NRC Handelsblad

Hebben ze het effectief gelezen??????
Een triomf in de literatuur zoals we die maar zelden meemaken, schrijft HP/De Tijd.

Nog nooit een boekenwinkel binnengelopen, eender dewelke???
Er zijn op dit moment maar weinig auteurs die zo goedkunnen schrijven als Tartt.

Momenteel ontmoedigt en niet bereid in de nabije toekomst nog iets van haar te lezen...sorry!

Nu, het boek op zich ga ik nog niet wegschenken, want dat ik wat ik doe met boeken en cd's die een echte miskoop waren, en dat zijn er niet veel want ik ga niet licht over dergelijke dingen. Aan mensen waarvan ik weet dat ze er blij mee zullen zijn. En voor mijn part is dat dan eender wie. Een CD ging al nr mijn beste vriendin, boeken nr familie en collega's...

Nee, ik ga het nog es herlezen, het boek op zich een kans geven, later, als ik groot ben... En als het dan nog niet lukt mag wie het wil het komen halen...

ps. Voor wie het weten wil, tekst op pg. 20 luidt als volgt...

kwart dollar of een glaasje limonade. Voor de oudere - van dertien of veertien - vluchtte ze daarenteen maar wat graag naar binnen, die mocht Ido zo meedogenloos wegjagen als ze wilde. Ze schoten met luchtbuksen op honden, stalen bij iedereen spullen van de veranda, sloegen grove taal uit en zwierven tot diep in de nacht over straat.
Ida zei: Daarnet rende er nog van dat kleine uitschot voorbij. Als Ida uitschot zei bedoelde ze blank. Ida had een hekel aan de blanke armeluiskinderen en gaf ze met eenzijdige verbetenheid de schuld van alles wat er misging rond het huis, zelfs van dingen waarvan Charlotte zeker wist dat ze er onmogelijk iets mee te maken konden hebben.
Was Robin erbij? Vroeg Charlotte.
Nee mevrouw.
Waar zijn ze nu?
Ik heb ze weggejaard.
Welke kant op?
Daarginder bij het ouwe spoor.
De oude buurvrouw, mevrouw Fountain, met haar witte vestje en haar vlinderbril, was haar huis uitgekomen om te kijken wat er aan de hand was. Vlak achter haar stond haar aftandse poedel Mickey, met wie ze een komische gelijkenis vertoonde: spitse neus, stijve grijze krulletjes, achterdochtig vooruitgestoken kin.
Nou nou, riep ze vrolijk. Hebben jullie daar groot feest?
Alleen de familie maar, riep Charlotte terug, en ze speurde de donkerende horizon achter Natchez Street af, waar de treinrails lijnrecht de verte in liepen. Ze had mevrouw Fountain te eten moeten vragen. Mevrouw Fountain was weduwe, en haar enige kind was in de oorlog met Korea gesneuveld, maar ze was ook een zeurkous en een boosaardige bemoeial. Meneer Fountain, die een stomerijtje had gerund, was vrij jong gestorven, en de mensen zeiden gekscheren dat ze hem zijn graf in had gepraat.
Wat is er aan de hand? zei mevrouw Fountain.
U heeft Robin zeker niet gezien, hè?
Nee. Ik heb de hele middag op zolder gezeten, opruimen. ja, ik ben niet om aan te zien. Kijk eens wat ik allemaal voor troepnaar buiten heb gezeuld. Ja, de vuilnisman komt pas dinsdag en ik laat het niet graag zo op straat staan maar ik weet anders ook niet wat ik ermee moet. Waar is Robin naartoe? Kan je hem niet vinden? Hij zal wel nit ver weg zijn, zei Charlotte en liep de stop op om de straat af te turen. Maar we moeten aan tafel.

Mijn Mama

is zondag jarig.

En dit jaar, in tegenstelling tot alle andere jaren, heb ik ook een CADEAU waarover ik zeker weet dat ze er blij mee zal zijn, zo blij dat ik daar nu al blij van wordt.

Want mijn ma is er eentje uit de duizend, en dat ik dit met jullie deel maar niet tegen haar durf te zeggen is gewoon mijn West-Vlaamse inborst. Helaas...

Vandaag heb ik mezelf dus even uit de zon gesleept en ben ik naar de sportwinkel gereden.
Mijn ma gaat namelijk elke andere donderdag fietsen (tijdens de zomer) of wandelen (in de winter) met vier of vijf vriendinnen.
Sex and the City door de boerinnebond eigenlijk. (Waarvoor mijn ma ondertussen routes uitsteekt, go mama!)

Ze wou een fietscomputertje, zo'n ding om te weten hoe snel je rijd en hoe ver je al bent, nothing too fancy, zo is ze niet, maar toch. Nu, handig voor mij dacht ik, zusterlief ging het ding ophalen en ik ging mijn deel storten. Bleken die dingen binnen haar budget te vallen en daar stond ik dan, nu al woensdag, zondag nr ginder en ik had weer es niets. Of toch niet hetgeen wat ze wilde, zelfs geen aandeeltje erin...

Na een kleine paniekaanval besloten om een chique k-way te gaan halen, meer een vest eigenlijk, t'is uit superzacht water en wind afstotend materiaal gemaakt en lichtblauw (haar favoriete kleur). Kan ze op al haar fietstochtjes meenemen en ook voor de wandelingen zal het wel van pas komen. En ik ben trots op mezelf, omdat ik weet dat ik een cadeau heb waar ze superblij mee zal zijn...

Dat het maar snel zondag is,...

Dank U Weergoden

Ik zit buiten. Het is nu kwart voor 8 's avonds en ik heb een kort rokje en een topje aan. Vrij vertaald in blote benen, blote armen.

Iedereen die mij ooit heeft ontmoet zal mij vooral herinneren door het feit dat ik klappertand bij alle temperaturen beneden de 15°C. En nee, dat is geen gimmick...
Ik ben een koukleum, in de ergste en meest uitgebreide zin van het woord.
In de zomer hou ik meestal m'n trui aan omdat het 'briesje aan zee' me irriteert, liever te warm dan te koud dus...

Maar het feit dat ik op dit uur nog in dergelijke outfit op ons terras, in het meest uiterste hoekje met nog een streepje zon, zit betekend dat het W A R M is. Mijn gebeden, en die van velen met mij waarschijnlijk worden eindelijk verhoord. Gisteren bewolkt mét regen, vandaag zon zon zon met een streepje wind, zelfs niet genoeg voor Een Trui.

Planning voor de rest van de week:

Woensdag: vanaf ochtend al bezoek van mijn zus met haar kinderen combi met bezoek ah speelplein (t'is voor haar een 3kwartier rijden en ze heeft een peuter mee, dus komt ze gelijk een hele dag...)

Donderdag: na het middagslaapje van VvmL II een bezoek ah strand van Middelkerke, mét belofte door Frank van 26°C (Frank rules!!!!!)

Vrijdag: na het middagslaapje van VvmL II een bezoek ah strand (zie hierboven).

Ik kijk er nu al nr uit. De zilte smaak op m'n lippen, zand uit de kleinste haar mond halen, misschien een ijsje eten, zand uit de kleinste haar mond halen, pootjebaden, de kleine troosten nadat ze van het zeewater heeft geproefd, met grote én kleine zus een zandkasteel bouwen, grote zus troosten nadat kleine zus door de fundamenten heeft gelopen... Jaja, het beloven leuke én spannende tijden te worden!

Ik hou u op de hoogte...!

Weer

Ik ga niet zeuren over het weer, zelfs niet over het gebrek eraan.
Volgende is een lijst met dingen die leuk, nuttig of interessant zijn als het water met bakken uit de hemel valt...

Nuttig...

-benen scheren, door de kilte in huis staan alle stoppeltjes mooi recht
-stof afdoen
-stofzuigen
-'den boven' doen
-de badkamer een beurt geven

Leuk/interessant...

-Lezen
-Lezen onder begeleiding van een glaasje wijn
-Lezen met een streepje muziek op de achtergrond
-Met je ogen dicht in de zetel liggen en luisteren nr meerdere streepjes muziek
-De salontafel ad kant schuiven en dansen
-Meekijken met de oudste naar Huis Anubis (lang leve DVD-boxen)

Ha! Een feestje organiseren voor de DVD-boxen, iemand???

t'Is precies zondag vandaag... zucht

Zondag

Toen ik klein was (en voor velen met mij waarschijnlijk) vaak de meest lastige dag van de week.
Het weekend was pas op dreef en toch alweer bijna afgelopen.
Bij regen saai.
Bij mooi weer mochten we niet lang buiten want 's anderendaags was er school.
Verplichte familienummertjes waren meestal ook op deze 7de dag,...

Bij ons is zondag tegenwoordig Wandeldag. Voor Vrucht van mijn Lendenen II er was was het de dag waarop we gingen zwemmen...
Ik kon pas zwemmen toen ik 12was, de schuld van een sadistische zwemleraar die alle 6-jarigen die nog niet konden zwemmen apart liet staan en ze dan 1 voor 1 het zwembad insmeet...(Pedagogisch verantwoord? I think not!)

Nu, da's waarschijnlijk ook waarom ik nooit echt graag gezwommen heb,ik tel de zwembaden aan vakantiehuisjes niet mee, da's voor ieder kind pure Pret.
Maar zeggen dat ik er op zondagochtend graag voor uit bed kwam is fel overdreven. Nu, na de middag gingen we meestal ook nog wandelen. Eender waar.

Maar nu VvmLII 2 er is vraagt alles een beetje meer organisatie... Zwemmen heb ik even afgeschaft wegens : water te koud maar de wandelingen blijven wel doorgaan. Zelfs de kleinste stapt al af en toe enkele meters mee, dapper ah handje. Halthoudend bij iedere oneffendheid ih wegdek, ieder losliggend steentje en elke grasspriet dienen wel van dicht te worden bekeken, bestudeerd en als ze snel genoeg is (of wij te traag) geproefd...

Maar ik hou wel van onze zondagen... Hopelijk denken mijn kinderen er later anders over dan wat ik over mijn zondagen toen denk...

aan Elke

Schatteke, je bent zelfs een Label geworden...

Meest fantastische lied...

Van Elke man, aan Elke vrouw

Van Elke vrouw, aan Elke man

Hey Leonardo (She likes me for me...) - Blink 182

BBQ...

Ode aan...

Mijn lieve vriend

die eigenlijk beter verdiend...

Ik ben niet de ideale partner
Getekend door pijn en verdriet

Achterdocht en jaloezie
warme tranen, zonder pijn, geen spijt, enkel dat grote gat
Erger dan dat groene monster, waar iedereen het over heeft

Enkel hij, of ik, kunnen omschrijven hoe het voelt
Sorry!

Hier stond vroeger iets anders, maar dat werd aangepast, wegens rode wijn, of het gebrek eraan...

Wie zoekt, die vindt...

Zowel mijn Blog-Titel als het adres van mijn blog veranderd.

Er waren ettelijke glazen rode-mmmmmmmmm-wijn voor nodig én de fantasische genialiteit van mijn partner maar we zijn er uiteindelijk uitgeraakt. Een poging tot heeft vorm gekregen. Ik amuseer me trouwens te pletter met deze berichtjes, door anderen gelezen of niet.

Just another way to survive...*grijns*

Een streepje muziek!

Come, my lady
come, come my lady
You're my butterfly
Sugar!
Baby!



Grrrrrrrrrrrrrrrrrr...

Uur

Tot aan het vorige bericht woonde ik volgens mijn PC ergens ad Pacific Ocean, was het maar waar, daar is het momenteel waarschijnlijk niet zo moeilijk om een drankje mét parapluutje te scoren...

C'est la chance qui danse!

Mijn eerstgeborene is geboren voor het geluk.
Haar naam is een afgeleide van het arabische woord voor geluk, misschien helpt dat wel.

Niet dat altijd alles goed gaat voor haar...
Net als bij alle bijna-9-jarigen is haar leventje doorspekt met drama's-op-minimens-formaat, grote en kleine ruzies met dametjes op school, in de jeugdbeweging en zelfs tijdens de dansles concurreren ze voor de aandacht van Dansjuf Sophie!

Maar da's naast de kwestie. Dat geluk lijkt zich vooral te manifesteren tijdens het spelen van gezelschapspelletjes; eender welk gezelschapspelletje. Het Grote K3-spel, mens-erger-je-niet (duh!), Bruggetje Loop (Dank u,Janbibbejan) of Uno, eender wat en hoe wij ook ons best doen, ze wint ALTIJD.
Oké, ik mag niet overdrijven, als we Uno iets tactischer spelen kunnen we haar soms verslaan, maar dat weegt nooit op tegen het aantal keren dat wij het onderspit moesten delven!

En ondanks het feit dat ze na elke winst de magie van haar naam afklopt, toch ergert ze zich enorm wanneer ze tijdens het spel of 'achter staat' of er toch verlies dreigt.
Groen wordt ze ervan, nijdig, gefrustreerd, nagelkrabbend-ogen-uit-vals. Alle registers gaan dan open, opeens worden nieuwe spelregels in leven geroepen, krokodilletranen uit ogen genepen, alle anderen worden beticht van achtereenvolgens complotten en valsspelen. Tot alles dan in de (lees=haar) plooi valt en ze dan toch uiteindelijk de overwinning behaalt...

En ik moet eerlijk toegeven, de appel valt niet ver van de boom, maar gelukkig ben ik net iets verstandiger geworden (en te oud voor dergelijk gedrag...)

Vrijdag!

Nee, niet de 13de, daar bestaan er al schrijfsels over...

Theoretisch gezien is het de laatste verlofdag van mijn eerste week. Weekends tellen (volgens sommigen) niet mee...

Wat ik voor de volgende weken zou willen:
- Meer zon
- Minder regen
- Meer Frank
- Minder Sabien (de vrouwen waarvan ik hou zijn zeer dun gezaaid)
- Minstens 1 drankjes met een parapluutje (sommige mannen weten waarom)
- Mensen die teruglachen als je hen toelacht op straat! (Ik duw een gigantische buggy, zie je me niet??!!??!!??!!!?)
- M&m's (die mét de nootjes, de andere zijn stuck-up Smarties!)

En zo kan ik er nog wel enkele bedenken... ;-)

Vandaag II

Beetje ijl ih hoofd na de festiviteiten. Bedankt aan mijn lieve collega voor het fijne gezelschap! Nog nooit heeft iemand zo vrolijk een afscheid gevierd... ;-)

Naar de ruit toe...!

Ik ken het verschil niet tussen links en rechts. Soms tot wanhoop van mijn partner. En ik kan me niet oriënteren, en geen kaart lezen, ook tot wanhoop van...
en dan heb ik gelukkig een lieve vriendin op dansles die links en rechts vertaald naar wat er aan die kant staat...
Bestaat er eigenlijk een woord voor, iemand?

Vandaag...

...is mijn allerlaatste ouderschapsverlof-verlofdag.

15maanden lang ben ik elke donderdag thuisgebleven om voor mijn jongste spruit te zorgen. Anderhalf jaar oud is ze ondertussen, en ik heb nu al heimwee naar haar baby-zijn. Even heb ik met het idee gespeeld om haar es een beetje te warm te wassen, zodat ze zou krimpen. Maar volgens haar handleiding kan ze daar schadelijke gevolgen van ondervinden, maar niet doen dus...

Zorgen is hier een groot woord, ze is zo ongeveer het makkelijkste kind ter wereld dus eigenlijk waren mijn donderdagen gewoon genieten. Beetje kuisen, beetje opruimen, boodschappen doen, écht geen opgave.

Na half vier was het extra genieten. Grote zus komt dan thuis van school, huiswerk maken, en dan was er dansles! Eerst dansles van grote zus. Kleine zus was altijd even enthousiast om haar Grote Voorbeeld te zien huppelen. Ergens halverwege die dansles kwam Papa. Dan kon ik van het laatste beetje dansles genieten zonder dat ik ook mijn jongste spruit in de gaten moest houden.

En om half 8 was er mijn favoriete moment van de week, mijn eigen dansles. Ik hou van dansen, al van toen ik klein was en zolang ik het kan combineren met de kinderen en het huishouden zal ik het blijven doen. Misschien kunnen we dit vertalen naar 'ik zal ervoor zorgen dat dit combineerbaar blijft', want zo ben ik wel...

Eind dit jaar werd ons 'dansjaar' afgesloten met een show.
Vorig jaar nog gewoon in het publiek om mijn oudste te bewonderen, dit jaar ook op het podium. En alhoewel er toch wat zenuwen waren (onder controle gehouden met witte wijn) was elke seconde op dat podium gewoon genieten. 15minuts of fame, of misschien hou ik stiekem ook wel van aandacht, net als mijn oudste, die geboren lijkt voor show en spotlights... Maar zijn we daarom niet soms heel erg trots op onze kinderen... ;-)

Maar mijn ouderschapsverlof dus...
Na lang beraad (vooral met mezelf en een collega/chef op het werk) heb ik besloten om verder 4/5de te werken. Geen probleem meer tegenwoordig, keuze genoeg uit allerlei formules, maar daarvoor moet je altijd 5jaar bij je huidige werkgever werken. Wat bij mij niet het geval is. Nu, op een mooie dag toch al mijn moed bijeengezocht (op zo'n dagen lijkt dat altijd thuis vergeten te zijn) en bij De Directeur verzocht om dit toch te mogen doen. Na enkele korte vergaderingen mag ik vanaf september op woensdagnamiddag en donderdagnamiddag thuisblijven om van mijn kinderen te genieten (en jaja, een beetje te werken). Fantastisch vind ik het zelf!

Verlof

Ik ben in verlof.
Vandaag heb ik achtereenvolgens:
- de boodschappen gedaan
- appelcake gebakken
- mijn keukenkastjes afgewassen
- de Fun Fun Fun overvallen voor cadeautjes voor de verjaardagen van 2nichtjes
- een speelgoedtafel van de zolder gesleurd en ineengevezen voor Vrucht van mijn Lendenen II

Gelukkig ben ik gewoon doorbetaald! ;-)

Aap

Net gezien dat ik volgens de chinese dierenriem een aap ben. Lol!