Ons Z.

Het herfst-verlof rapport van ons Z. was niet echt schitterend te noemen.

Daarom werd collectief besloten door mezelf dat ik de huiswerkplanning voor de rest van het trimester zou maken. Soms werd me dat in dank afgenomen, even vaak was het een extra bron van frustratie voor een soms al (?) puberende (???) dochter die af en toe (iek) van de ene boze bui naar de andere lijkt te zeilen. Onze voorzichtige pogingen tot bijsturen (opvoeden?) ten spijt...

Enfin, vaak ging het goed, en slim dat ik weer ben, ik win gegarandeerd elke quiz voor -12-jarigen, gegarandeerd! Ik hielp bij frans, wiskunde, leerde dat zelfs de geschiedenis kan worden herschreven (de benaming van de tijden dan toch) in WERO (jaja) en kan weer als de beste werken met een atlas (niet dat ik dat verleerd was maar toch).

Enfin, we zagen de resutaten gestaag verbeteren, met af en toe nog es een uitschieter (in de verkeerde richting, maar toch).
Er moest best wel veel geleerd worden (vond ik), maar gelukkig werden de meeste opdrachten schoon op tijd doorgegeven. Enfin, dit weekend was het dan zover, GEEN HUISWERK, aankondiging dat de proefwerken gedaan zijn en dat enkel nog knutselen, de mis, de zangles enzovoort volgen.

Gisteren ging ik mijn spruiten ophalen bij de opvang (waar ze door mijn verandering van werk nog maar minimaal hoeven te verblijven) en kwam het; 'ik heb mijn punten mee'. Allé, ik hield mijn hart vast. Degene die ze vanbuiten kon debiteren waren natuurlijk schitterend, dus ik vond dat een beetje verdachte. Gewoon, omdat ik een rotkarater heb...

Maar thuis, bij het bekijken van alle proefjes, bleek mijn vrees ongegrond. Geenenkele ramp meer te bespeuren, alles goed tot zeer goed. Een pak van mijn hart. Want voor mij is het de bevestiging dat ze het kan, gewoon, zonder er een wonderkind van maken of dat van haar te verwachten. En dat ze misschien gewoon wat positieve aandacht nodig had, wat begeleiding en hulp, grote les voor mij, die ik mezelf goed ga inprenten, naast al mijn andere heropgefriste vaardigheden...

En nu maar hopen dat dat rapportje zelf ook meevalt, want ik weet niet in hoeverre de slechtere punten van het herfstrapportje nog meetellen. Maar toch, ergens is ze voor mij alweer een bank vooruit geschoven. Want haar 'goed gedrag' leek samen met haar 'goede punten' achtergebleven bij haar vorige leeftijd. En misschien lag het ook allemaal wel een beetje aan mij en heb ik een heel schoon voornemen voor 2011. Voor mijn beide meisjes aangepaste aandacht... Wat peisde...?