Ik hou van lezen, enorm veel.
Naast het dansen een van mijn favoriete passe-temps...
Maar mijn huisgenoten schijnen lezen te beschouwen als iets waar je geen aandacht bij nodig hebt.
Ze zien dat je zit te lezen - en negeren dat feit gelijk. Ze beginnen gewoon te babbelen en zijn verongelijkt als ik:
a. hen gewoon straal negeer, gelijk zij mijn boek
b. hun vraag gewoon niet gehoord heb
c. van mijn neus maak omdat zij het feit dat ik aan het lezen ben negeren.
Ik ben een mama/vriendin en dus ben ik de enige die weet waar alles ligt, wie welke activiteiten heeft op welke dag, etc. En die taak neem ik graag op mij, zonder er ooit voor gesolliciteerd te hebben.
En nee, ik vind het niet erg dat jullie vanalles komen vragen wanneer ik geniet van een warme stomende douche, of dat jullie per se moeten weten wie-wat-waar wanneer ik even naar het toilet ben, of dat ik altijd maar dan ook altijd voor jullie moet denken dat jullie dit of 't geen hier of daar gaan nodig hebben.
Maar mag ik dan een bordje 'buiten gebruik' voor tijdens het lezen...???
1 opmerking:
junior heeft de zeer onhebbelijke gewoonte om vanalles te vragen als ik aan het telefoneren ben. En ik kan blijven zeggen dat ze me dan niet mag storen, heeft geen enkele invloed op haar rustige aard... ;-)
Een reactie posten