Koken, ik kan het niet en zal het dus ook niet kunnen leren aan mijn dochters, terwijl mijn oudste er wel in geïnteresseerd is.
Wat doet een moeder dan, ze gaat mee naar de bib en helpt een kinderkookboek kiezen.
En natuurlijk moet dat direct uitgeprobeerd worden...
En wat kiest dochterlief dan, een zachtgekook ei... (letterlijk) En laat dat nu es iets zijn wat ik wél perfect kan maken, zowel zacht als hardgekookte eieren, ik lust ze wel niet, in geenenkele versie...
Hoe gaat het 'recept'...Voor een zachtgekookt ei moet je je ei 4 minuten laten KOKEN.
Ons Z:
- neemt een panneke
- zat dat op het vuur
- steekt het fornuis aan
- legt het ei in de pan...
Ik ga toch ook es een woordenboek Nederlands moeten lenen om haar het concept 'koken' uit te leggen...
Nu, ik heb haar laten doen en haar dan achteraf op de goeie weg geholpen. Vond het wel grappig... ;-)
woensdag 17 februari 2010
dinsdag 9 februari 2010
De Paashaas
Nog 20 picknicken en 2 grote peeties en al onze Sint chocolade is op.
Laat die klokken maar komen!
Laat die klokken maar komen!
dinsdag 2 februari 2010
Mannen en Techniek
Wij hebben telefoons met een lampje wat weergeeft dat er berichten zijn.
Niets bijzonders, hoor ik u denken. Da's juist. Soms wel handig, hoor ik u denken. Ook juist. Irritant, zeg ik, als ge dat lampke niet meer wegkrijgt.
Opeens, een paar weken geleden... een boodschap, beluisterd, en het lampke bleeft branden. En als het nu gewoon branden was, nee, het knipperde...
Alles geprobeerd, batterijen uithalen, telefoon een dag afgelegd, de handleiding erbij genomen.
En toen, toen ik de handleiding erbij haalde, vond ik het nodig om tegen Vriendlief te laten vallen 'dat de meisjes het wel gingen oplossen' (mv; ik hand ons R. op de arm). Yeah right, in heel die handleiding geen oplossing. Wel hoongelach, van Vriendlief, door mijn grote mond vooral...
En dan opeens vanavond, met een sjakosj op mijn arm, een kind op de andere, een tweede kind dat ah babbelen was en ah proberen om een boodschap te beluisteren druk ik toevallig op een paar knoppen, zet de telefoon terug, en het is wég. Het lichtjes, het knipperen. Ge kunt er gewoon weer het uur op lezen, wat een gemak is, en een ongemak als dag weg is, want dat stond erook niet meer, door dat lichtje.
En ik weet niet hoe of wat of waarom, maar ik heb Vriendlief er toch even fijntjes aan herinnert dat de meisjes het opgelost hebben... allemaal tesamen...
Niets bijzonders, hoor ik u denken. Da's juist. Soms wel handig, hoor ik u denken. Ook juist. Irritant, zeg ik, als ge dat lampke niet meer wegkrijgt.
Opeens, een paar weken geleden... een boodschap, beluisterd, en het lampke bleeft branden. En als het nu gewoon branden was, nee, het knipperde...
Alles geprobeerd, batterijen uithalen, telefoon een dag afgelegd, de handleiding erbij genomen.
En toen, toen ik de handleiding erbij haalde, vond ik het nodig om tegen Vriendlief te laten vallen 'dat de meisjes het wel gingen oplossen' (mv; ik hand ons R. op de arm). Yeah right, in heel die handleiding geen oplossing. Wel hoongelach, van Vriendlief, door mijn grote mond vooral...
En dan opeens vanavond, met een sjakosj op mijn arm, een kind op de andere, een tweede kind dat ah babbelen was en ah proberen om een boodschap te beluisteren druk ik toevallig op een paar knoppen, zet de telefoon terug, en het is wég. Het lichtjes, het knipperen. Ge kunt er gewoon weer het uur op lezen, wat een gemak is, en een ongemak als dag weg is, want dat stond erook niet meer, door dat lichtje.
En ik weet niet hoe of wat of waarom, maar ik heb Vriendlief er toch even fijntjes aan herinnert dat de meisjes het opgelost hebben... allemaal tesamen...
Abonneren op:
Posts (Atom)